ونسان ونگوگ
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ونسان ویلِم ون گوگ(۳۰ مارس۱۸۸۳-۲۹ژوئیه۱۸۹۰) نقاش نامدار زاده هلند بود.
ون گوگ عاشق گل آفتابگردان بود. بیشتر از ۲۰۰ تابلوی گل آفتابگردان کشید. می‌گفت: زردی آفتابگردان بهترین رنگی است که می توان پیدا کرد. خیلی شاد است. واقعا شاد است.
تعدادی از اثر های هنری ونسان وان گوک از مشهورترین آثار هنری است. او به عنوان یک پست امپرسیونیست شناخته شده. او از کشمکش های بیماری روانی رنج می برد و در طی یک حادثه قسمتی از گوشش را برید. ونگوگ جوانی خود را به عنوان دلال هنری، معلم و واعظ هنری گذراند. او کار هنری خود را به عنوان یک هنرمند از سال 1880 و در سن 27 سالگی شروع کرد. او در ابتدا از رنگهای تیره و محزون استفاده می کرد تا اینکه در پاریس با امپرسیونیسم و نیو امپرسیونیسم آشنا شد و این رو به رویی و آشنایی پیشرفت هنری او را سرعت بخشید. او در 10 سال آخر عمرش حدود 900 نقاشی و 1100 طراحی بر جای گذاشت. برخی از مشهور ترین آنها در 2 سال پایانی عمرش کشیده شده اند. او در 2 ماه پایانی عمرش تنها 90 نقاشی برجای گذاشت. در سال 1890 به دکتر روانشناس (Dr.Gachet) که از او پرتره ای کشیده است، مراجعه کرد. پیسارو این دکتر را به او معرفی کرد. اولین برداشت وان گوک از دکتر این بود که دکتر خودش از او بیمار تر است. فرورفتگی و افسردگی وان گوک عمیق تر شد و در جولای 1890 در سن 37 سالگی به سمت کشتزار ها قدم زد و گلوله ای در سینه اش خالی کرد. او در روز بعد در مهمان سرای Ravoux مرد. برادرش به بالین او آمد و او آخرین احساسش را اینگونه بیان کرد:((غم برای همیشه باقی خواهد ماند)).
وقتی ونگوگ مرد تابوتش راپر از گل های آفتابگردان کردند.
[ویرایش] مهمترین آثار وان گوک
- شب پر ستاره
- مزرعه
- خورندگان سیب زمینی
- برگریزان پاییز
- پرتره ی دکتر گاچد.
[ویرایش] منابع
- Wikipedia contributors, "Vincent van Gogh," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Vincent_van_Gogh (بازبینی ۹ دسامبر ۲۰۰۶).
