Γέφυρα των στεναγμών
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ιταλικά: Ponte dei Sospiri) Θρυλική γέφυρα στη Βενετία. Η Γέφυρα των στεναγμών είναι μια μικρή γέφυρα σκεπαστή και κλειστή του "Ρίο ντι Παλάτσιο" που συνδέει το "Παλάτσο Ντουκάλε", δουκικό ανάκτορο, με τις φοβερές φυλακές της τότε Ενετίας.
Κτίσθηκε τον 16ο αιώνα σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιτέκτονα Αντονίνο Κορτίνο ως στεγασμένος διάδρομος με μάλλον μικρές πολεμίστρες αντί παραθύρων. Από αυτό το διάδρομο - γέφυρα οδηγούνταν οι φυλακισμένοι στο θρυλικό δωμάτιο του ανακτόρου "θάλαμο των τριών ιεροεξεταστών του κράτους" (Σαλέτα ντέι τρέ Ινκουϊζιτόρι ντέλο στάτο) όπου και διεξάγονταν «εν κρυπτώ» η δίκη, πριν της οποίας ή ακόμη και κατά τη διάρκειά της φέρονταν ο φυλακισμένος δια μυστικής σκάλας από τη Σαλέτα στο υπόγειο δωμάτιο των βασανιστηρίων στη "Κάμερα ντελ τορμέντο".
Κατά τη παράδοση το δράμα της μεταφοράς των φυλακισμένων προς τα μαρτύρια, χωρίς σχεδόν καμία ελπίδα επιστροφής «εν ζωή» μαρτυρούνταν από τους στεναγμούς και τα βογκητά που ακούγονταν από εκείνα τα παράθυρα - πολεμίστρες εξ ου και το όνομα της γέφυρας αυτής.
Για τη γέφυρα των στεναγμών έχουν γραφτεί πλήθος αφηγήσεων με προεξέχουσα θέση το λαϊκό μυθιστόρημα του Μιχαήλ Ζεβακό, ενώ όλως περιέργως ο διάσημος μουσικοσυνθέτης Όφενμπαχ συνέθεσε το 1861 υπό τον αυτό (ίσως μακάβριο) τίτλο μια ξεκαρδιστική κατά τ΄ άλλα οπερέτα.
