Język perski

Z Wikipedii

فارسی
Obszar	Iran, Afganistan, Bahrajn, Tadżykistan i inne
Liczba mówiących	62 miliony
Ranking	29.
Klasyfikacja genetyczna	Języki indoeuropejskie *Języki indoirańskie **Języki irańskie ***Język perski
Pismo	arabski
Status oficjalny
Język urzędowy	Iran, Afganistan, Tadżykistan
Regulowany przez	Akademia Języka Perskiego i Literatury
Kody języka
ISO 639-1	fa
ISO 639-2	per/fas
SIL	PRS
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata perska wersja językowa Wikipedii W Wikisłowniku: Słownik języka perskiego

Język perski (nowoperski, farsi, dari) - język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 50 mln mówiących, zamieszkujących głównie Iran (40 mln), Afganistan (7 mln) i Irak (200 tys.). Jest on jednocześnie lingua franca dla blisko 80 mln mieszkańców Środkowego Wschodu.

Do najważniejszych odmian języka perskiego, klasyfikowanych także jako odrębne języki, zalicza się: gilani, mazandarani, luri, bahtiari (Iran), hazaragi i aimak (Afganistan) oraz gurani (Irak). Natomiast tadżycki, również klasyfikowany jako odmiana perskiego lub odrębny język, uznany został za oficjalny język Tadżykistanu.

Język perski jako język urzędowy Iranu funkcjonuje pod nazwą farsi = 'język perski', a jako język urzędowy Afganistanu (obok języka paszto) - dari = 'język sądowy' lub kabuli = 'język kabulski'.

Rozwój języka perskiego można podzielić na trzy epoki:

• staroperska (VI-IV w. p.n.e.) - zabytki języka staroperskiego zapisane pismem klinowym,
• średnioperska (III w. p.n.e. - VIII w. n.e.) - epoka języka pahlawi,
• nowoperska (od IX w. n.e.) - z językiem perskim zapisywanym alfabetem arabskim - zwłaszcza w kaligrafii nastaligh i szakaste.