Grand Prix Hiszpanii Formuły 1
Z Wikipedii
| Grand Prix Hiszpanii | |
 |
|
| Circuit de Catalunya | |
| Pełna nazwa | Gran Premio de España |
| Lokalizacja | Barcelona, Hiszpania |
| Organizowany | 35 (1950, 1954, 1968-1979, 1981, 1986-2005) |
| Długość okrążenia | 4,63 km |
| Liczba okrążeń | 66 |
| Dystans | 305,26 km |
| Rezultaty w sezonie 2005 | |
| Pole position | Kimi Räikkönen |
| Najszybsze okrążenie | 1:15.641 Giancarlo Fisichella |
| Podium | 1. Kimi Räikkönen 2. Fernando Alonso 3. Jarno Trulli |
Grand Prix Hiszpanii to wyścig Formuły 1, który jest organizowany na torze Circuit de Catalunya w Barcelonie w Hiszpanii.
Pierwsze Grand Prix odbyło się w 1913 r. Brały w nim udział zwykłe uliczne samochody. Wyścig odbywał się na ulicznej trasie o długości 300 km w Guadarrama, na drodze Valladolid, niedaleko Madrytu.
Inne wyścigi motorowe odbywały się w Hiszpanii dużo wcześniej. Jednym z bardziej znanych był Catalan Cup w 1908 i 1909 roku, który odbywał się wokół Sitges, niedaleko Barcelony. Obydwa wyścigi wygrał Jules Goux, przyczyniając się do spopularyzowania wyścigów w Katalonii. Entuzjazm do tej formy sportu przyczynił się do decyzji o budowie dwu kilometrowego toru wokół Sitges, który jest znany jako Sitges-Terramar. Tor gościł Grand Prix Hiszpanii w 1923 r.
Po pierwszym wyścigu tor popadł w problemy finansowe, a Grand Prix zostało przeniesione na tor Circuito Lasarte w Lasarte na północnym wybrzeżu. Po roku 1936 w Hiszpanii rozpoczęła się wojna domowa i wyścigi przestały być organizowane. W roku 1946 wyścig powrócił w formie Penya Rhin Grand Prix, organizowanym na torze Pedralbes Circuit w Barcelonie.
Hiszpania powróciła do mięszynarodowego kalendarza dopiero w 1951 r., zostając umieszczona na liście eliminacji Mistrzostw Świata Formuły 1. Wyścig organizowano na ulicznym torze Pedralbes. Po tragedii w Le Mans, która spowodowała zwiększenie standardów bezpieczeństwa widzów, Grand Prix zostało wyrzucone z kalendarza.
W roku 1967 Hiszpania powróciła do sportów motorowych. Royal Automobile Club of Spain posiadał tor Jarama na północy Madrytu, a Katalonia tor Montjuich Park w Bracelonie. Wyścig, który nie był zaliczany do mistrzostw miał miejsce tego roku na torze Jarama, wygrał go Jim Clark w samochodzie Lotus.
W sezonie 1968 tor Jarama gościł Grand Prix Hiszpanii. Od tego czasu wyścig miał być rozgrywany na przemian na torze Jarama i Montjuïc.
W sezonie 1975, podczas Grand Prix rozgrywanym na torze Montjuich, doszło do tragedii. Podczas sesji treningowych pojawiły się obawy co do bezpieczeństwa toru. Podwójny zwycięzca wyścigu, Émerson Fittipaldi, wycofał się w ramach protestu zaledwie po jednym okrążeniu. Na 26 okrążeniu wyścigu, samochód Rolfa Stommelena rozbił się zabijając czterech widzów. Wyścig został zatrzymany, a za jego zwycięzcę uznano Jochena Massa, który został nagrodzony tylko połową punktów.
Grand Prix Hiszpanii na torze Jarama było organizowane do 1981 r., potem wyścig został usunięty z kalendarza. W roku 1985 podjęto decyzję o budowie toru w Jerez, co miało pomóc w rozwoju turystyki. Circuito Permante de Jerez został ukończony przed sezonem 1986 i stał się miejscem zaciętej walki pomiędzy Ayrtonem Senną i Nigelem Manselem. Przekroczyli oni metę z różnicą 0.014 sekundy, na korzyść Senny.
W sezonie 1990 po raz ostatni Grand Prix Hiszpanii gościło na torze w Jerez (tor gościł jeszcze w sezonie 1994 i 1997 Grand Prix Europy). Podczas treningów Martin Donnelly rozbił się na zakręcie z bardzo dużą szybkością, doszczętnie niszcząc samochód i odnosząc poważne obrażenia.
Od sezonu 1991 do czasów obecnych wyścig organizowany jest na torze Circuit de Catalunya w Barcelonie. Pierwszy wyścig wygrał Nigel Mansell, a za rok powtórzył ten sukces. W sezonie 1993 najlepszy okazał się Alain Prost. Później wygrywał tu Damon Hill i podwójnie Michael Schumacher. W sezonie 1997 wygrał tu późniejszy mistrz, Jacques Villeneuve. Od sezonu 1998 rozpoczęła się zwycięska passa [[Miki Häkkinena, która została przerwana przez Michaela Schumachera w sezonie 2001 po tym jak na ostatnim okrążeniu w samochodzie Fina zespuło się sprzęgło. Niemiec wygrywał tu przez kolejne trzy sezonu. W sezonie 2005 swoje trzecie w karierze zwycięstwo odniósł tu kolejny Fin, Kimi Räikkönen.
[edytuj] Tory
- Guadarrama (1913)
- Sitges-Terramar (1923)
- Circuitio Lasarte (1926-1935)
- Pedralbes Circuit (1950, 1954)
- Circuito del Jarama (1967, 1968, 1970, 1972, 1974, 1976-1981)
- Montjuïc (1969, 1971, 1973, 1975)
- Circuito Permante de Jerez (1986, 1990)
- Circuit de Catalunya (1991- )
[edytuj] Zwycięzcy Grand Prix Hiszpanii
Wyścigi zaznaczone na różowo nie były organizowane w ramach Formuły 1
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Organizowane w sezonie 2007 | |||||||||
| 1 |  GP Australii |
2 |  GP Malezji |
3 |  GP Bahrajnu |
4 |  GP Hiszpanii |
5 |  GP Monako |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6 |  GP Kanady |
7 |  GP USA |
8 |  GP Francji |
9 |  GP Wielkiej Brytanii |
10 |  GP Niemiec |
| 11 |  GP Węgier |
12 |  GP Turcji |
13 |  GP Włoch |
14 |  GP Belgii |
15 |  GP Chin |
| 16 |  GP Japonii |
17 |  GP Brazylii |
||||||
| Organizowane w przeszłości: | |||||||||
| GP Argentyny |
 GP Austrii |
 GP Czechosłowacji |
GP Europy |
 GP Holandii |
|||||
| GP Las Vegas |
GP Luksemburga |
 GP Meksyku |
 GP Maroka |
GP Pacyfiku |
|||||
| GP Pescara |
 GP Portugalii |
 GP RPA |
GP USA - Wschód |
GP San Marino |
|||||
| GP USA - Zachód |
 GP Szwecji |
 GP Szwajcarii |
Indianapolis 500 |
||||||
