Toquio - 東京
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Template:Provincia do Xapón
Toquio (Tokyo, 東京, en xaponés; lit. capital do leste) é a capital e unha das 47 provincias do Xapón. Situase en Honshu, a maior illa do arquipélago. A cidade ten 12.064.101 habitantes, preto do 10% da poboación do país, e a súa área metropolitana 31.2 millóns. Toquio é famosa pola Torre de Toquio. Foi fundada en 1457, co nome de Edo ou Yedo. Tornouse a capital do imperio no 1868 coa actual designación. Sofreu grande destruición dúas veces; unha no 1923, cando foi atinxida por un terramoto; e outra no 1944 e 1945, cando bombardeamentos americanos destruíron grande parte da cidade e mataron máis de 150 mil persoas.
Aínda que Toquio sexa considerada unha das cidades máis importantes, movimentadas e densamente habitadas do mundo, ela non é, tecnicamente, unha cidade. Non hai no Xapón unha cidade chamada "Toquio". Na verdade, Toquio é designada como unha metrópole (都 - to), similar a unha prefeitura do Xapón (県 - ken), e é constituída de 23 bairros (区 - ku), 26 cidades primarias (市 - shi), 5 cidades secundarias (町 - cho ou machi) e oito vilas diferentes (村 - son or mura). Cada unha delas posui un goberno que opera a nivel rexional. É parte de Toquio tamén pequenas illas no Océano Pacífico, localizadas a máis de mil km sur, nos subtrópicos.
Máis de 8 millóns de persoas viven nos 23 distritos autonomos que constituen a parte central de Toquio. Estes 23 distritos definen a "Cidade de Toquio", na opinión da maioria dos especialistas e outras persoas - estes 23 distritos posuen 8,340,000 habitantes. A poboación de Toquio aumenta en 2.5 millóns ao longo do dia, debido aos estudantes e traballadores de prefeituras viciñas, que vón á Toquio para estudar e traballar. A poboación total das prefeituras de Chiyoda, Chuo e Minato, que compiónn a rexión central de Toquio, e onde está localizado o principal centro financeiro do país, é de menos de 300 mil habitantes; sen embargo, máis de 2 millóns de persoas traballan na rexión.
Toquio é o principal centro político, financeiro, comercial, educacional e cultural do Xapón. Así sendo, Toquio posui a maior concentración de sedes de empresas comerciais, instituicións de ensino superior, teatros e outros estabelecimentos comerciais e culturais do país. Toquio tamén posui un sistema de transporte público altamente desenvolvido, con numerosas liñas de trens, metro e de bus, así como o Aeroporto Internacional de Toquio.
Índice |
[editar] Historia
O asentamento humano máis antigo que se ten noticia data de 737. Arqueoloxistas descobriron os restos dun templo budista e dun monasterio. Porén, a data de fundación oficial da cidade é o ano de 1457. Neste ano, Ota Dokan, un guerreiro xaponés, baixo ordens de Uesuxi Mochitomo, construíu un castelo nas montañas da rexión, onde atualmente fica Toquio. Este castelo, que ficaria coñecido como o Castelo de Edo, estaba localizado nunha posición estratéxica, en termos militares, porque súa alta posición nas montañas permitia ampla visión da Baía de Toquio. Unha cidade, chamada de Edo (atual Toquio), creceu nas imediacións do castelo. Atualmente, onde o castelo foi construído está localizado o Palacio Imperial do Xapón.
Edo comezou a desenvolverse rapidamente despois de 1590, cando foi capturada por soldados de Tokugawa Ieyasu, un shogun, líder dun clá de cuño guerreiro. El fixo de Edo seu cartel-xeneral. No 1603, Ieyasu tornouse shogun do Xapón, e Edo tornouse o principal centro político do país (apesar de Kyoto continuar ser a residencia do imperador, e, como tal, a capital oficial do Xapón). No comezo do século XIX, Edo posuía máis dun millón de habitantes. O clá de Ieyasu, os Tokugawa, continuaria a gobernar a cidade ata 1867.
No 1853, o comandante norte-americano Matthew Perry desembarcou na Baía de Toquio, á frente de unha frota de catro navios de guerra, como un enviado do goberno norte-americano, coa misión de instutuir relacións diplomáticas e comerciais, entre o Xapón e os Estados Unidos. Perry voltou á Toquio no ano seguinte, no 1854, á frente de unha frota maior do que a anterior, e asinou un tratado diplomático entre os líderes de goberno do Xapón. No ano seguinte, o Xapón asinaria tratados de cuño diplomático con outros países da Europa, marcando o inicio da influencia da cultura occidental en todo o país.
Os Tokugawa foron depostos no 1867. No 1869, o Imperador Mexitsu (ou Mutsuhito) mudouse para Edo, e o nome desta foi mudado para "Toquio", facendo da cidade oficialmente a capital do Xapón. Toquio significa, en xaponés, "capital do oriente", e á época era constituída de 15 bairros diferentes (en comparación aos atuais 23). Desde entán, Toquio rapidamente adaptou moito da cultura occidental, e no final do século XIX, Toquio xa pareciase moito con unha cidade occidental.
O 1 de setembro de 1923, Toquio foi atinxida por un violento abalo sísmico. O terremoto e o incéndio que se seguiu causaron a morte de máis de 120 mil persoas, ben como a destruición da maior parte de Toquio. Toquio foi lentamente reconstruída ao longo dos próximos 15 anos. Neste período, bairros viciños a Toquio comezaron a desenvolverse. No [1932]], outros distritos, cidades e vilas viciñas foron anexadas a Toquio, que formal o seu atual limite municipal. Xa durante a segunda guerra mundial, en 1943, o goberno xaponés decidiu instituir a Provincia Metropolitana de Toquio.
Constantes bombardeios norte-americanos, coa segunda guerra mundial, en Toquio destruíron moito dela. Os bombardeios norte-americanos comezaron en 1942, e estenderanse ata o final da guerra. Os bombardeios máis pesados atinxiron Toquio en 1944 e 1945, destruíndo aproximadamente un terzo da cidade, e matando aproximadamente 150 mil persoas. Millóns de persoas decidiron abandonar Toquio. Esta tiña preto de 7.3 millóns de habitantes en 1940; no final da guerra, a poboación había caído pola metade, para preto de 3.5 millóns.
Toquio foi novamente reconstruída despois de o fín da guerra. Porén, esta reconstrución foi desorganizada. Prédios e vias públicas foron simplesmente construídas onde había espazo. Poucos anos despois de o fín da guerra, Toquio novamente vibraba como un centro comercial, e súa poboación comezou a crecer novamente. En un espazo de 15 anos, a poboación de Toquio triplicara, chegando a 9 millóns no 1960. Este rápido crescimento eventualmente tornou a Rexión Metropolitana de Toquio a área urbana máis habitada do mundo. A provincia sediou as olimpíadas de verán no 1964.
En 1966, un plano diretor foi instituído en Toquio, co obxetivo de minimizar varios de seus problemas. Sistemas de metro e de trens foron expandidos, leis contra indústrias poluidoras foron instituidas e mellorouse o sistema de saneamento básico. Moitos arraña-céus foron construídos neste período. Para tentar reducir a superpoboación da rexión, o goberno xaponés incentivou a construción de novas cidades sub-urbanas, en torno de Toquio.
Na década de 1990, o problema da poluición atmosférica había sido minimizado, e os principais obxetivos do plano diretos havian sido alcanzados. Porén, continuan a ser grandes problemas en Toquio a altísima densidade populacional e o alto valor do terreno, na rexión.
[editar] Xeografía
[editar] Localización xeográfica
Toquio está localizada na marxe noroeste da bahía de Toquio. Limitase coa provincia de Chiba a leste, Yamanashi a peste, Kanagawa ao sur e Saitama ao norte. Fan tamén parte de Toquio illas que están espalladas no Océano Pacífico. A máis distante delas están a mil quilometros de Toquio.
[editar] Rexión metropolitana
Toquio é o centro da maior rexión metropolitana do mundo, coñecida como Rexión Metropolitana de Toquio-Yokohama. Esta rexión metropolitana inclui as provincias xaponesas de Chiba, Kanagawa e Saitama. preto dun carto de toda a poboación do Xapón vive na rexión metropolitana de Toquio. A poboación desta é de 33,418,366 habitantes (dado de 2000), e súa área urbana é de 5,200 km2.
[editar] Clima
Toquio posui un clima temperado. Súa temperatura media no inverno é de 4°C, e no verán é de 24°C. As precipitacións anuais caen regulamente en forma de chuva e neve derretida, raramente na forma de neve, e é de 147 centímetros anuais.
[editar] Administración
- Ver tamén: Bairros de Toquio
Toquio non é tecnicamente unha cidade, mais sín, unha das 47 provincias do Xapón. Ela está dividida en 23 bairros e 39 cidades e vilas diferentes. Cada unha delas posuen poderes municipais, cada unha delas con seus próprios prefeitos e asembléias municipais. Porén, debese notar que o goberno provincial de Toquio limita os poderes destes gobernos locais. Este goberno cria leis que valen para todas os distritos e cidades de Toquio e tén o poder de anular caisquer leis aprovadas por un desas subdivisións rexionais. O goberno provincial tamén é responsable polo fornecimento de cobertura policial na cidade, aínda que outros servizos públicos sexan de responsabilidade rexional, tal como os sistemas de saneamento básico, por exemplo. Cada unha desas subdivisións rexionais tamén é obrigada a fornecer estes servizos públicos.
Os habitantes de Toquio elexe un gobernador para mandatos de 4 anos de duración. Leis provinciais son discutidas e aprovadas por unha Asembléia Metropolitana. Seus 127 membros son eleitos pola poboación da provincia para mandatos de 4 anos de duración. Cada distrito, cidade ou vila que fai parte da provincia de Toquio posui ao menos un representante na asembléia.
Un dos métodos de recadación de fundos dáse a través de impostos de propriedade. Cada distrito, cidade ou vila pode criar impostos locais para a manuntención dos servizos realizados por tais subdivisións provinciais. Elas tamén receben verbas da provincia de Toquio, que, por súa vez, recebe verbas diretamente do goberno de Toquio.
[editar] Demografía
|
|
Toquio posui máis postos de traballo e locais de recreación cultural do que calquer outra cidade do Xapón, atraíndo moitas persoas do resto do país (especialmente xovens). Súa densidade populacional é extremamente alta, de 14 mil persoas por quilometro cadrado, case dúas veces máis que Nova Iorque.
97% da imensa poboación da provincia son decendentes de xaponeses. Os dous maiores grupos étnicos minoritarios de Toquio son chineses e coreanos, cada unha responsable por menos de 1% da poboación da provincia.
A maior parte da poboación de Toquio son budistas. A segunda relixión máis praticada na provincia é o cristianismo, praticada por apenas 1.8% da poboación de Toquio.
[editar] Residenciamento
A imensa poboación de Toquio cria unha altísima demanda por residencias. No pasado, a maioria dos habitantes da provincia vivia en casas dun ou dous andares, feitas de madeira, cada unha con seu próprio xardín, quintal e capela relixiosa. Á medida que a poboación de Toquio foi crecendo, tais casas foron demolidas, e no seu lugar, edificios de apartamentos foron construídos.
Mesmo así, a procura por residencias continuou a ser máis alta do que a oferta, aumentando prezos do terreno e do aluguel - especialmente dentro dos 23 distritos da provincia. Como resultado, a partir da década de 1970, máis persoas abandonaron a rexión dos 23 distritos, mudandose para Tama (parte da provincia de Toquio), ou mesmo para outras cidades viciñas máis distantes. En Tama, o goberno provincial de Toquio criou un proxeto de residenciamento barato, para familias de baixa renda. Porén, estas residencias están localizadas moito lonxe dos principais centros comerciais e industriais, e moitos destes traballadores de baixa renda son obrigados a usar o transporte público, e pasan por veces máis de catro horas somente dentro de algun meo de transporte público.
[editar] Poboación
Por área (dados de 1 de outubro de 2003)
- Toquio: 12.36 millóns (poboación fixa)
- Toquio: 14.667 millóns (de dia, cando persoas de outras cidades viciñas vén á Toquio a traballo ou a estudo)
- 23 distritos: 8.34 millóns
- Rexión urbana de Tama: 4 millóns
- Illas do Pacífico: 27 mil
Por idade (dados de 1 de xaneiro de 2003):
- Pré-adolecentes: (0 - 14 anos de idade) 1.433 millóns (12%)
- Persoas en idade de traballo (15-64): 8.507 millóns (71.4%)
- Maiores (65+): 2.057 millóns (16.6%)
Por nacionalidade
- Estranxeiros: 353,826 (dados de 1 de xaneiro de 2005)
- Os cinco maiores grupos estranxeiros en Toquio: chineses (120,331), coreanos (103,191), filipinos (31,505), norteamericanos (18, 043) e ingleses (7,585)
[editar] Economía
Toquio é un dos maiores e máis importantes centros economicos do mundo, sendo facilmente o maior centro industrial e financeiro do país. Algumas das 25 maiores empresas de manufaturación están sediadas en Toquio.
Moitas das maiores compañias de eletronicos do Xapón fabrican seus produtos en Toquio, e moitos deses produtos son exportados a outros países. Entre elas, destacanse a Sony, a Toshiba e a Hitashi. Publicación tamén é unha das principais indústrias da cidade. A maioria das empresas de publicación do Xapón están sediadas en Toquio, e a maior parte das revistas e xornais publicados na provincia son fabricados en Toquio. Outras indústrias importantes son a indústria petroquímica, fabricación de automobeis, madeira e derivados e móbeis. Outros grandes centros industriais localizados na rexión metropolitana de Toquio son Yokohama e Kawagasi, estas, grandes productos de navíos, productos petroquímicos, automóbeis e productos de ferro e aceiro.
Toquio é o principal centro financeiro da Asia, e un dos máis influentes do mundo. A bolsa de valores da provincia é unha das máis movidas do mundo. A maioria das instituicións financeiras do país están en Toquio, ben como a maioria das instituicións financeiras multinacionais instaladas no país.
[editar] Pontos de interese
O turismo é unha das principais fontes de renda de Toquio. Millóns de turistas, boa parte deles estranxeiros, visitan Toquio anualmente. Alén de suas moitas atracións turísticas, a cidade tamén sedia alguns grandes eventos anuais, como a parada dos bombeiros de Toquio, o 6 de xaneiro, ou o Festival de Sanxa, a comezos de maio.
Os turistas que visitan a cidade dispiónn de moitos hotéis e restaurantes de calidade. Dos hotéis, os turistas poden optar por ficar en hotéis construídos e mobiliados en estilo occidental, ou en Ryokans, hotéis ao estilo xaponés. Estes hotéis posuen, por exemplo, portas que se deslocan nun sentido lateral, chamadas de shoji, e dun tapete, chamado tatami. En canto aos restaurantes, alguns especializanse en culinaria xaponesa, de outras culturas asiáticas, ou pola culinaria occidental.
Toquio posui moitos pontos de interese. As máis coñecidas son:
- A Torre de Toquio: Unha torre de 333 metros de altura, localizado ao sur do Palacio Imperial.
- O Palacio Imperial do Xapón: a residencia oficial do imperador do Xapón. Sen embargo, está aberta ao público apenas dúas veces ao ano, todo 2 de xaneiro e no dia do aniversario do imperador. Eses dias atraen millares de xaponeses.
- Os varios templos budistas de Toquio atraen millóns de turistas e relixiosos todo ano.
- Os belos xardins e parques de Toquio atraen a moita xente. Un dos parques máis populares de Toquio é o Parque Ueno, famoso polas suas belas e raras especies de flores.
[editar] Recreación
Os deportes favoritos da poboación de Toquio seguen sendo o xudo e mailo sumo, deportes que fixeron parte da cidade durante séculos. Sen embargo, deportes occidentais, como futbol, boliche, golf, badminton, tenis e especialmente o beisbol están ficando cada vez máis populares entre a poboación da cidade, especialmente entre os novos.
Actualmente, o deporte máis popular en Toquio é o deporte occidental máis popular da provincia. Os xogos da liga profisional de béisbol do Xapón son realizados no Estádio de Toquio, que posui capacidade para máis de 50 mil persoas.
A provincia dispión de moitos bares noturnos. É moito comun en Toquio os bares de karaoké, onde clientes cantan á frente de outros clientes.
[editar] Cultura
A maior parte da poboación de Toquio é budista, e, así sendo, centenas de templos budistas están localizados na provincia, aínda que moitos dos habitantes de Toquio vón á estes templos apenas en cerimonias especiais como casamentos e funerais, por exemplo, preferindo praticar seus atos relixiosos en casa.
Dado á imensa densidade populacional da rexión, a maior parte dos apartamentos e casas da cidade son pequenos, deseñados para abrigar unha familia de 2 adultos e 2 ou 3 crianzas. Moitas delas son mobiliadas segundo estilo xaponés, aínda que outros sigan un patrón máis occidental.
A maioria das persoas usan vestimentas occidentais, no dia a dia. Algumas mulleres máis vellas, sen embargo, ainda insisten en usar kimono, unha roupa feminina típica xaponesa. Roupas tradicionais xaponesas son usados, xeralmente, apenas en dias ou eventos especiais.
Moitos dos máis prestixiados artistas xaponeses traballan en Toquio. Alguns ainda usan métodos e técnicas xaponeses, que foron usadas polos seus descendentes e pasan de xeración a xeración, e outros artistas preferen usar métodos e técninas occidentais. Toquio é o centro nacional da música, drama e do teatro xaponés. Dúas formas de drama xaponeses, no e kabuki, son as formas favoritas de entretenimento da poboación da provincia.
[editar] Educación
- Escolas: O Goberno Metropolitano de Toquio é responsable da administración e do mantimento de máis de 2,900 escolas. Ainda que alguns distritos e cidades de Toquio non posuen escolas suficientes para atender á poboación en crecimento, outros distritos, onde se construiron grandes centros comerciais, posuen escolas case baleiras.
- Bibliotecas: O sistema de biblioteca pública de Toquio inclui unha biblioteca central e dous órgaos públicos, encarregados de administrar outras bibliotecas menores espalladas ao longo da provincia. A Biblioteca central, ou Biblioteca do Parlamento, está aberta ao público en xeral, mais súa función principal é axudar os membros do parlamento xaponés en pesquisas.
- Universidades: preto de 200 instituicións de ensino superior están localizadas en Toquio. Delas, as máis importantes son a Universidade Metropolitana de Toquio, Universidade de Toquio, Universidade de Keo, Universide Hitotsubashi, Universidade Waseda e a Universidade Sophia.
[editar] Transportes
O sistema de transporte público de Toquio é administrada por varias empresas diferentes. Seu sistema de metro, o máis extensivo do mundo, é administrada por 11 empresas diferentes. Unha delas é controlada pola provincia, outra polo goberno nacional e as outras 9 son empresas privadas. As rutas de bus dentro dos 23 bairros son administradas pola provincia, e no resto da provincia son administradas por empresas privadas.
O sistema de metro de Toquio é o segundo máis movimentado do mundo (atrás apenas o de Moscovo, Rusia). De fato, este sistema fica tán lotado nas horas de pico que varias estacións empregan funcionarios, especialmente designados para empurrar e compactar persoas dentro dos trens, no momento en que as portas dos trens están fechando.
[editar] Aeroportos
Toquio é servida polo Aeroporto Internacional de Toquio (ou Aeroporto Internacional de Haneda), o cuarto aeroporto con máis movimento do mundo, e que atende principalmente a voos domésticos. 63 millóns de pasaxeiros pasan polo aeroporto todo ano.
Toquio posui outros cinco aeroportos menores. Tres deles están localizados nas illas do Pacífico.
Un sétimo aeroporto, o Aeroporto Internacional de Narita, está localizado na cidade de Narita, provincia de Chiba, e move principalmente os voos internacionais que serven Toquio. Move preto de 45 millóns de pasaxeiros por ano.
[editar] Símbolos provinciais
O Goberno Metropolitano de Toquio usa un deseño dunha folla de gingko en muros, onibus do sistema público de transporte e en outras facilidades que son de propriedade (ou operadas polo) do Goberno Metropolitano de Toquio.
[editar] Rexión metropolitana
| Norte: Saitama | ||
| Oeste: Kofu | Toquio | Leste: Chiba, Narita |
| Sur: Yokohama, Kawasaki |
