Інфляцыя

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Інфляцыя (ад лац. inflatio - уздуцьце) - перапаўненьне каналаў грашовага абарачэньня лішкавай грашовай масай. У пераважнай большасьці выпадкаў наступствам інфляцыі зьяўляецца рост цэнаў і адпаведнае абесцаненьне грашовай адзінкі, і таму для вымярэньня інфляцыі выкарыстоўваюцца розныя індэксы росту цэнаў (напр., рост спажывецкіх цэнаў), і ўвогуле часта інфляцыя атаясамліваецца з ростам цэнаў, хаця гэта некарэктна. Ва ўмовах, калі рост цэнаў стрымліваецца, напрыклад, адміністрацыйнымі мерамі, наступствам інфляцыі зьяўляецца дэфіцыт тавараў на рынку, перад усім, тавараў масавага попыту.

[рэдагаваць] Формы інфляцыі

Тэрмін "інфляцыя" часта ўжываецца, калі размова йдзе аб падвышэньні цэнаў.

Крэдытная інфляцыя - празьмерны рост аб'ёму выдачы крэдытаў банкамі
Індуцыяваная інфляцыя - інфляцыя, абумоўленая нейкімі эканамічнымі фактарамі
Адміністрацыйная інфляцыя - інфляцыя, выкліканая адміністрацыйным кіраваньнем цэнамі
Сацыяльная інфляцыя - рост цэнаў пад уплывам росту выдаткаў, зьвязаных з новымі *запатрабаваньнямі спажыўцоў што да якасьці прадукцыі, аховы прыроды і г.д.

[рэдагаваць] Антыінфляцыйная палітыка

Дзяржаўная палітыка, накіраваная на ўрэгуляваньне грашовага звароту, сьцісканьне грашовай масы, перапыненьне непамернага росту цэнаў завецца антыінфляцыйнаю палітыкай, якая можа мець две формы:

Папераджальная антыінфляцыйная палітыка: мае на мэце перадухіліць разьвіцьцё інфляцыі
Дэфляцыйная палітыка: праводзіцца на тле інфляцыі, якая ўжо прагрэсуе, каб спыніць ці панізіць яе.