Kugelblitz

Z Wikipedii

Leichte Flakpanzer IV (3 cm) Kügelblitz - niemieckie, prototypowe samobieżne działo przeciwlotnicze testowane pod koniec II wojny światowej. Pojazd składał się z podwozia czołgu PzKpfw IV i zamkniętej, opancerzonej wieży z dwoma działkami automatycznymi MK 103 kalibru 30 mm z zapasem 1200 pocisków oraz służącym do samoobrony karabinem maszynowym MG 34 ( zapas amunicji 600 naboi). Wieża umożliwiała wychylanie armaty w zakresie od -5° do +70°. Identyczną wieżę planowano także montować na podwoziach czołgów PzKpfw 38(t).

Kügelblitz miał być konstrukcją znacznie bardziej zaawansowaną niż inne samobieżne działa przeciwlotnicze eksploatowane podczas wojny. Na wieży tego pojazdu montowano prototypowe urządzenia radarowe i noktowizyjne zwiększające prawdopodobieństwo trafienia celów i umożliwiające prowadzenia ognia w nocy. Planowano także zwiększenie siły ognia przez powiększenie uzbrojenia wieży o dwa działka kalibru 20 mm.

Przed zakończeniem wojny wyprodukowano 5 seryjnych egzemplarzy działa Kügelblitz. Egzemplarze seryjne posiadały wyłącznie celowniki optyczne.

[edytuj] Bibliografia

• Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z bronią. Jeśli możesz, rozbuduj go.