Heuschrecke 10 Waffenträger

Z Wikipedii

Heuschrecke 10 Waffenträger to niemieckie działo samobieżne zaprojektowane w okresie II wojny światowej które jednak nie weszło do seryjnej produkcji. Pojazd bazował na podwoziu Geschutzwagen IV (używanym także przez inne działo samobieżne - Hummel) i uzbrojony był w haubicę 105mm leFH 18/1 L/28.

[edytuj] Opis konstrukcji

Projekt "Waffenträgera" ("transportera broni") powstał w zakładach Kruppa w 1942, pojazd ten odróżniał się od innych dział samobieżnych w dwóch istotnych kwestiach - jego uzbrojnie zamontowane było w ruchomej wieży (podobnie jak uzbrojenie czołgu), a sama wieża mogła być zdjęta przez zamontowany na tyle pojazdu dźwig. Po zdjęciu z pojazdu wieża mogła być czasowo zamontowana na pojezdzie kołowym (także przenoszonym przez Waffenträger) i tak przetransportowana na stanowisko bojowe lub mogła być umieszczona w przygotowanym wcześniej betonowym bunkrze. Po zdjęciu wieży Waffenträger mógł być używany jako transporter amunicji lub pojazd inżynieryjny.

Pięcioosobowa załoga (dowódcca, kierowca, trzyosobowa obsługa działa) była chroniona pancerzem o grubości od 10 do 30 mm. Prototyp otrzymał silnik Maybach HL90 o mocy 360 KM ale w wersji produkcyjnej planowano użycie silnika KL100.

 To jest tylko zalążek artykułu związanego z II wojną światową  i bronią. Jeśli możesz, rozbuduj go.