Errico Malatesta
Z Wikipedii
Errico Malatesta - uważany za założyciela ruchu anarchistycznego we Włoszech, urodził się w 1853 r. w Capui koło Neapolu, zmarł w 1932 r..
Studiował medycynę na Uniwersytecie Neapolitańskim. Przerwał studia, by poświęcić się anarchizmowi. W 1871 wstąpił do neapolitańskiej sekcji Międzynarodówki, gdzie poznał m.in. M. Bakunina. Dwukrotnie osadzany w więzieniu za rozpowszechnianie idei Międzynarodówki we Włoszech. W 1877 dowodził powstaniu w prowincji Benevento. Uzbrojony oddział zajął bez walki wioskę Letino, wywłaszczono dobra, zniszczono oficjalne dokumenty, a broń i pieniądze rozdano ludziom. Po roku wszystkich aresztowano i wtrącono do więzienia. Po wyjściu z więzienia Malatesta udał się do Genewy, gdzie współpracował z Kropotkinem. Wydalony ze Szwajcarii przybył do Londynu, gdzie w 1881 powołano Międzynarodówkę Anarchistyczną. W 1889 udało mu się uciec przez Maltę.
Walczył przeciw brytyjskim kolonistom w Egipcie. Systematycznie wydalany mieszkał w Buenos Aires i Londynie. W Argentynie miał wpływ na powstanie ruchu robotniczego.
Od 1924 do 1926 Malatesta wydawał anarchistyczny miesięcznik Peusiere e Volonta, w którym ukazały się jego najważniejsze pisma. Od 1926 żył w Rzymie, gdzie zarabiał na życie jako elektryk. Do jego śmierci w 1932 kontrolowała i śledziła go faszystowska policja. Pod koniec 1926 r. faszystowski rząd Mussoliniego nałożył na niego areszt domowy.
