ژنگ هه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ژنگ خه یا ژنگ هه (به کسر ژ و خ به لاتین: Zheng He) نام دریاسالار و مکتشف مسلمان و ایرانی تبار چینی (۱۳۷۱-۱۴۳۳ میلادی) است که در سده پانزدهم میلادی می‌‌زیست. نامداری او به جهت سفرهای دریایی او به آبهای باختری چین می‌‌باشد.
[ویرایش] زندگینامه
ژنگ هه در سال ۱۳۷۱ میلادی با نام اصلی ما سنبائو (Ma Sanbao) در شهر کونیانگ (Kunyang) واقع در ایالت یونان (Yunnan) چین زاده شد. خانواده او از قبیله مسلمان سمو (یا سمور Semur) بودند. نیای ششم ژنگ هه که سید شمس الدین عمر نام داشت از خوارزمیان بخارا بود و به دستور قوبلای خان امپراتور مغول چین به حكمرانی ایالت یونان گمارده شد. "ما" نام خانوادگی اصلی ژنگ هه مشتق از نام مسعود پنجمین پسر سید شمس الدین عمر است. میرتکین، پدر و خرمدین، پدربزرگ ژنگ هه هر دو به زیارت حج نائل گردیدند و شاید داستان های سفرهای آنان در برانگیختن حس ماجراجویی ژنگ هه بی تأثیر نبوده اند.
با حمله ارتش امپراتوری مینگ به ایالت یونان ما سنبائو جوان به اسارت در آمد و بعد از مقطوع النسل شدن (به سن سیزده سالگی) برای خدمت به دربار امپراتوری روانه گردید. نام ژنگ هه توسط امپراتور یونگل (Yongle) به دلیل بروز شايستگی در جنگ به وی اعطا گردید. ژنگ هه در آموزشگاه سلطنتی چین به تحصیل پرداخت و مدارج ترقی را طی نمود.
ژنگ هه فرماندهی ناوگان امپراتوری چین را دست کم طی هفت سفر دریایی به عهده داشت. جاوه و سوماترا، هند، ایران و خلیج فارس، دریای سرخ و بخش های مختلفی از افریقا و جنوب شرقی آسیا از جمله مناطقی هستند که توسط ناوگان چین به رهبری ژنگ هه مورد كاوش قرار گرفتند. گروهی معتقدند که ناوگان او حتی به قاره آمریکا و استرالیا نیز رسید. ژنگ هه و همراهان او شرح مشاهدات خود و نقشه مكانهای مورد بازدیدشان را به صورت گزارش ثبت می‌‌نمودند که بخش هایی از این گزارشها باقی مانده اند. برخی معتقدند که افسانه سندباد اقتباسی است از زندگی ژنگ هه و در این مورد بویژه به تشابه اسمی او (ما سنبائو) و نیز تعداد سفرهای او (هفت سفر) استناد می‌‌نمایند. ژنگ هه طی آخرین سفر دریاییش در گذشت و پیكرش براساس رسم دریانوردان چینی پس از سوزانده شدن به آب دریا سپرده شد. آرامگاهی نیز در پکن برای او ساخته شد که البته خالی از پیکر او بود.
[ویرایش] پیوند
[ویرایش] منابع
برداشت آزاد از ویکی‌پدیای انگلیسی و آلمانی
