نشاسته
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نشاسته ترکیب پیچیده‌ای از کربوهیدرات‌ها و غیر قابل انحلال در آب است. از آن برای تولید چسب و کاغذ و در صنایع بافندگی استفاده می‌کنند. از لحاظ زیست‌شیمی نشاسته از دو نوع بسپار کربوهیدرات به نام آمیلوز و آمیلوپکتین (چندقندی‌ها) تشکیل شده است. تکپارهای این چندقندی‌ها واحدهای گلوکز هستند که به روش سر به دم به یکدیگر وصل شده و تشکیل پیوندهای آلفا ۱ و ۴ را می‌دهند. روی هم رفته ساختار آمیلوپکتین به سادگی سایز زنجیرهای چندقندی نیست. در این چندقندی دو واحد گلوکز از طریق پیوندهای ۱ و ۶ آلفا به یکدیگر متصل شده و تشکیل شاخه‌های فرعی را می‌دهند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] ساختار نشاسته
از لحاظ ساختاری نشاسته یک ترکیب خوشه‌ای از پلیمرهای خطی است که در آن پیوندهای زنجیری آلفا ۱ و ۴ ستونی از واحدهای گلوکز و شاخه‌های فرعی با پیوند آلفا ۱ و ۶ را تشکیل داده‌اند. نشاسته در ملکول به‌عنوان انرژی ذخیره می‌شود. در گیاهان، نشاسته در اندام سلولی ویژه به نام آمیلوپلاست ذخیره می‌شود.
[ویرایش] منابع نشاسته
نشاسته در اغلب میوه‌ها، دانه‌ها، غلات و غده‌های گیاهی، (سیب زمینی) یافت می‌شود. ۴ منبع عمده نشاسته عبارت‌اند از: ذرت، سیب زمینی، گندم و برنج.lkjtoukityphopyiyototyh[ekhehblfg
[ویرایش] کاربرد
نشاسته برای تولید چسب و کاغذ و برای آهار زدن برخی پارچه‌ها استفاده می‌شود. همچنین در آشپزی و برای تهیه برخی از غذاها و شیرینی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سده ۱۹ و اوایل سده بیستم از نشاسته رختشویی (آهار) که از مخلوط نشاسته و آب تشکیل می‌شد برای صاف کردن یقه و سرآستین پیراهن‌های مردانه موقع اتوکشی استفاده می‌کردند.
[ویرایش] نشاسته حیوانی
نشاسته حیوانی گلیکوژن نام دارد.
[ویرایش] آزمون نشاسته
برای دانستن اینکه نمونه‌ای حاوی نشاسته است به آن مقداری محلول ید (یدید پتاسیم در آب) اضافه می‌کنند در صورت وجود نشاسته در ترکیب، رنگ زرد محلول ید به آبی تیره تغییر می‌‌کند.
