Griegu

De Uiquipedia

El griegu ye una llingua indoeuropea con más de 3.000 años d'historia y estrémase ente griegu clásicu y griegu modernu o demotikí. El clásicu foi la llingua oficial de Grecia hasta 1976 añu en que la fin de la dictadura de los coroneles fixo que'l demóticu s'impusiere definitivamente. Tamién ye oficial na fastera griega de Chipre.

Esti idioma escríbese n'alfabetu griegu.

[editar] Dialeutos del griegu clásicu

• Xónicu: Falábase n'Eubea, nes Islles Cíclades y na rexón d'Asia menor que comprende Esmirna, Éfeso y Mileto. Esti dialeutu ye la base de la llingua d'Homero, Hesíodo y Heródoto.

• Eólicu: Fastera norte de la costa d'Asia Menor, na islla de Lesbos, en Tesalia y en Beocia.

• Dóricu: Noroeste de Grecia, el Peloponeso, la fastera sur de la costa d' Asia Menor, les islles de Creta y Rodas na Magna Grecia.

• Áticu: Atenes y los alredores. El griegu que a s'estudia como modelu de llingua de la antigüedá ye esti, cultiváu na lliteratura principalmente nos sieglos V aC, tamién conocíu como'l "Sieglu de Pericles" y nel IV aC: Esquilo, Sófocles y Eurípides, el poeta cómicu Aristófanes, los historiadores Tucídides y Xenofonte, el filósofu Platón y los oradores Lisias, Demóstenes y Esquines.

[editar] La llingua común

Tres la unificación de Grecia con Filipo de Macedonia, el dialeutu áticu, impúsose como llingua de cultura nel mundu helenísticu, estendiéndose por tou'l Oriente Prósimu coles conquistes d' Alexandru'l Grande. Esta yera la llingua común o koinè glôssa (κοινή γλωσσα). N'ella escribieron, ente otros, el filósofu Aristóteles, l'historiador Polibio y el moralista Plutarco. Dempués vendría la redaición del Nueu Testamentu y la traducción del Antiguu.