Swien

From Wikipedia

Dat Swien (n., Pl. Swien, ok Schwien schreven) warrt latiensch ok Sus scrofa nöömt un höört to dat Veehtüüch.

Uns Huusswien stammt vun dat Wildswien af. De Swien freet meist allens. Dorwägen köönt se ok ut'n Drang födert warrn. De eersten Huusswien hebbt se in Anatolien holen, wat in de Törkie liggt. Dat was in dat 7. Johrdusend v. Chr. In Middeleuropa gifft dat Funnen ut dat 4. Jahrdusend v. Chr., ut de Swiez, woneem se dat Torfswien (Sus scrofa palustris) funnen harrn.

Bet to dat 18. Johrhunnert hen wörrn de Swien meist as half wild holen. Se güngen op de Mast, besünners in't Ekenholt. Later keem dat denn, dat de Swien in'n Stall holen wörrn. In de ökoloogsche Landweertschop warrn de Swien nu wedder mehr na de Natuur holen un hebbt'n grötter Rebeet, sünd dat hele Jahr buten un hebbt lütte Ünnerstännen op de Swienswisch. Dat gifft denn ok betere Swien, un dat Fleesch is'n leckere Köst.

De He vun dat Swien is de „Ever“, de Se heet „Söög“. Na ene Drachttiet vun 115 bit 118 Daag smitt se sess bit twölf Farken, de laterhen ok woll "Löper" nöömt weert.

Dat Swien warrt för dat Fleesch holen. De Schinken warrt röökert, heet denn ok Katenschinken. Goot is ok de Mettwust. Ok annere Wüst warrt vun't Swien maakt. Un de Snuut un de Poot, de ward för Snuten un Poten nahmen, wat in Noorddüütschland en heel besünner Eten is.

De Religionssetten vun de Juden, Mohammedaner u Hindus verbeet dat Eten vun Swiensfleesch.