Limburgs

Van Wikipedia

Dit artikel is in mierder Limburgse dialekte gesjrieve. Perbeer ezzebleef wel mer ei dialek per alinea aan te hawwe.

---

Dees sectie van dit artikel is gesjreve in 't Nuts

't Limburgs (ouch waal Lèmburgs, Limburgsj of Limburgisj) is d'r populaere naam vör 'n verzameling dialekte die in de dialektologie 't Zuid-West Nederfrankisch (Goossens) geneumd werre. Me is ooch d'r term 'Limburgs' gaoë gebruke umdat de mitste gebroekers van dis dialekte in ing van de beide Limburge wonne. Mae 't haat och luuj in Wallonië en de Ost-Kantons die dis taal nog kalle. In 1997 tekende de Hollisje euverhied 't Europees handvest ter erkenning van Europese regionaal tale en erkende daomit 't Limburgs in Nederland as Europese regionaal sjtreiktaal. De Bèlzje euverheid heet 't Raamwerk ter erkenning van nationaal minderhede en tale oondertekent. Dit Raamwerk gift de Vlamsje franstalige minderheed in Voere e fatsoenlek statuut. Zoelang es Vlaandere weigert dit Raamverdrag te ratificere zal 't Handvest ter erkenning van regionaale tale neet oonderteikend kinne werre en daorum besjteunt dis dialekte in Belsj Limburg nog neet officieel. In Wallonië zeunt dis dialekte waal al erkaant es binnelandse regionaal tale.

Inhawd 1 Verspreiing 2 Kinmèrke 3 Taolhistorie 3.1 (Neder)frankisch 3.2 Ingweoons 3.3 De Kölse expansie 3.4 De Braobantse expansie 4 Dialekte 5 Gebruuk: Taolverlees en -behaajd 6 De versjillende Limburgse dialekte binne dees encyclopedie en de sjpelling 7 Vootnoot 8 Extern links

[bewirk] Verspreiing

Dees sectie van dit artikel is gesjreve in 't Mestreechs

't Woord Limburgs kin op twie maniere gedefinieerd weure: es sumpelweg alle dialekte die in Bèlsj en Hollands Limburg gesproke weure, en es 'n taolkundege einheid. Umtot 't Lèmburgs allewijl es streiktaol erkind weurt, is 't nötteg um die taol taolkundig aof te bakene¹. Boe de grens ligk is nog e bitteke umstreje: vreuger woort ze getrokke mèt de Uerdinger Linie en de Benrather Linie, 't gebeed dös, boe-in me ich maak zeet veur ik maak of ich mach(e). Dat zouw evels beteikene tot 't Venloos en 't Kirchräödsj bei neet tot 't Lèmburgs hure. Allewijl weurt es belangriekste kinmèrk 't gebroek vaan sleep- en stoottoon gezeen, en wel 't gebroek vaan de sleeptoon veur de vaan oorsproonk lenger en stoottoon veur de vaan oorsprong körter syllabes. De twiede grens is daan de Benrather Linie, dee 't tonaliteitsgebeed in e noordwestelik deil, 't Limburgs, en e zuidoostelik deil, 't Ripuarisch, verdeilt.

Zelfs de tonaliteitslien es wes- en noordgrens vaan 't Limburgs werp probleme op: bekaans ummer gief 't boete dit gebeed nog dialekte die wel 't versjèl tösse de twei toene kinne, meh die neet in oppositie gebruke. Zoe weurt in 't Venrojs, 't Lommels, en 't Sintruins wel "gezonge", meh trif me gein wäörd aon die mèt behölp vaan de toene oeterein gehawwe weure. Ouch beveent ziech te zuie vaan Mestreech e gebeed zoonder tonaliteit.

Meistal hèlt de besjrieving vaan 't Limburgs bij de Duitse grens op, behave de Zelfkant, e gebeedsje tot e hèpske oet Nederland vörmp en inkel jaore bij Nederland heet gehuurd. Toch geit 't Limburgs wied in Duitsland door, tot euver de Rien, woe me vaan Bergisch sprik. Dees variante zien allein mèt e weineg routine es Limburgs te herkinne.

Soms nump me ouch de mier noordelike dialekte mèt (wie 't Venrojs), meh die zien in essentie Braobants. Wel kinne de Piellandse en Genneperlandse dialekte zuidoostelike kinmèrke wie versjeie saorte umlaut. De dialekte vaan de dörper oet de Braobantse gemeinte Kranedonk hure weer wel tot 't Limburgs.

't Weste vaan Belsj Limburg is 'n kwestie apaart. In de noordwestelike gemeintes Lommel, Ham en De Loei weure dialekte gesproke die zoe good wie gans Braobants zien: 't Eineg Limburgs kinmèrk wat ze höbbe is de umlaut in diminutieve. 't Zuidweste, Sintruin en umgeving, ligk wel boete de tonaliteitsgrens meh binne de Uerdinger Linie. Bovedeen ligk dit gebeed t'n ooste vaan de Getelien: 'n bundeling vaan klein isoglöskes, die door hun groete aontal same belaangriek zien. Deze grens vörmp veur väöl lui e deil vaan de wesgrens. 't Ooste vaan Vlaoms-Braobant, Tiene en umgeving, teslotte ligk te weste vaan die Getelien meh t'n ooste vaan de Uerdinger Linie.

Ouch weure de Ripuarisje dialekte in 't uterste zuidooste vaan Nederlands Limburg, zeker ouch door de sprekers zelf, wel Limburgs geneump; dit is oonder taolkundige evels hoegs oongebrukelik.

[bewirk] Kinmèrke

't Allerveurnaomste kinmerk is, wie gezag, de twietoenegheid. 't Twiede belangriekste, door de meiste dialekte gedeild, is 't wäördje i(e)ch boe 't Hollands ik heet. Derde is 't pronoom doe (soms diech) - de westelike dialekte (Bèlsj Lèmburg vaanaof Hasselt), gebroeke daoveur evels, zjus wie 't Nederlands vörm vaan gij (bev. dzjie in 't Hessels). Wijer koueme in de meiste dialekte de Hollandse ui en ij trök es oe en ie. In väöl dialekte weurt de t op 't eind vaan e woord in combinatie mèt väöl consonante neet oetgesproke (s(j)lech veur slecht). Lèstens, meh neet 't mins belangrieke, heet 't Lèmburg 'n eige verbuigingssysteem, dat väöl vaan zoewaal 't Hollands/Brabantse es vaan 't Duitse aofwiek. 'rs Zien drei grammaticaal geslaachte (mennelik, vruiwlik, oonzijig), mèt de artikele dae, die, dat (toonloos d'n/d'r, de, 't) en eine(n), ein, ei(n) ('ne(n), 'n, e/'n). 't Miervajd volg de vruiwlike vörm. Typisch Lèmburgs is, tot 't adjectief bij 't vruiwlik en 't miervajd in inkel gevalle de -e oetstoot:

• Dee/eine sjoene maan.
• Die/ein sjoen vrouw.
• Dat/ei sjoên keend. ('t circonflex gif hei aon tot dit adjectief 'ne sleeptoon heet)
• Die sjoen minse.

Zuug wijer Limburgse grammair en ouch Limburgse klaanklier en spèlling.

[bewirk] Taolhistorie

[bewirk] (Neder)frankisch

't Wesgermaans volk de Franke vesteg ziech in de laat-Roemeinsen tied in noordelik Gallië es foederati vaan 't Roemeins Riek. Mèt de Groete Volksverhoezing en de collaps vaan 't riek trèkke de Franke noordweerts verspreie ze ziech euver e väöl groeter gebeed: ze kolonisere e groet deil vaan de Nederlen en grof eweg 't modern Midde-Duitsland. In de dao-opvolgende iewe nump hun expansie nog wijer touw, mèt es huugdepunt 't riek vaan Sjarel de Groete bij dee z'nen doed in 814. De taol vaan de Franke weurt in hun kèrngebeed gesproke en breit ziech oet ten koste vaan ander Germaanse dialecte en Romaanse taolvörm. In de res vaan hun riek oondergoon de dao aonwezege taole sterken invlood vaan 't Frankisch. 't Limburgs ligk in 't Frankisch kerngebeed en is al vaanaof de vreug Middeliewe Frankischtaoleg.

De Hoegduitse klankversjuving heet in 't gans continentaal Wesgermaans taolgebeed gezörg veur Hoegduitse, Middelduitse en Nederduitse variante. 't Frankisch heet ze alledrei. 'n Taolkundege aofspraak heet de grens tösse 't Nederduits en 't Middelduits bij de Benrather Linie gelag. Daomèt zien de Limburgse dialekte Nederfrankisch.

[bewirk] Ingweoons

Aon de zuidweskös vaan de Noordzie weurt e Germaans dialek gesproke wat hendeg vaan dat Frankisch aofwiek: 't Fries. Veur de expansie vaan de Franke en 't Frankisch stoont dees taol evels neet zoe allein es denao: In zoe good wie gans modèrn Nederland en Vlaondere mote de direkte verwante vaan 't Fries geklónke höbbe, dewijl ouch 't Saksisch mèt zekerheid väöl korter bij 't Fries stoont es noe ('t is verfrankisch). De verzaomelnaom veur 't Fries en de verwante Germaanse dialekte is Ingweoons. D'n opmars vaan de Franke vaanoet 't zuie kós dees taolinvlood neet euveral wegvege: 't Fries blaof bestoon, in ierste instantie zelfs in 't later Noord- en Zuid-Holland, en in väöl andere gebejer blaof 'n Ingweoons substraot achter. In Limburg is dees oonderlaog evels relatief zwak. Ingweoonse wäörd die 't gehaold höbbe zien vief en zègke. In de dialekte die kortbij 't Ripuarisch stoon, wie 't Heëlesj huurt me dao 't neet-Ingweoons vunnef en zage.

[bewirk] De Kölse expansie

Roond 800 ligk de taol vaan 't later Limburg nog relatief kortbij de taol oet Braobant en Vlaondere. In de Karolingischen tied evels kump dao verandering in. De mechtegste stad in de wij umstreke weurt Kölle en de koumende veer iewe zörg dat deveur tot de kinmerke vaan 't Köls, e Middenduits dialek, eint veur eint geëxporteerd weure. Zoewel in 't Rienland, in Gelre es in 't Graafsjap Loen wèlt me 't Köls imitere, of kint me in eder geval aon de taol oet 't ooste 'n hoeger status touw. Zoe zalle stei wie Aoke, Mestreech en Venlo tössestaties zien gewees in de verspreiing vaan de versjèllende dialekkinmerke.

Mèrkwierdeg genoog woorte de Kölse eigenaardeghede gans oongeliek in 't weste geïmporteerd. Limburg heet daodoor e terrasvörmeg taollandsjap gekrege: vaan 't zuide en ooste nao 't noorde en weste touw weurt de taol ummer Nederduitser, minder Köls vaan karakter. Vaan oos nao wes heet de Kölse expansie veur de volgende grenze gezörg:

• de Benrather Linie (mache-make);
• de grens vaan d'r es bestump artikel;
• de Panninger Linie (sjlech-slech);
• de Panninger Seitenlinie (sjaop-schaop);
• de Betoeningslien (wel of gein oppositie tösse twie toene);
• de Getelien ('ne houp klein isoglöskes die min of mie samevalle);
• de grens aon d'n umlaut in oonregelmaotege verbe en miervajde;
• de grens aon d'n umlaut in diminutieve;
• de Uerdinger Linie (ich-ik)

'n Aontal vaan die grenze löp door tot boete 't Limburgs taolgebeed, m.n. de twie umlautsgrenze, die zelfs tot wied in 't Nedersaksisch procedere.

[bewirk] De Braobantse expansie

Tegen 't ind vaan de daartiende iew is de mach vaan Kölle gebroke en dómmeneert Braobant de zuidelike Nederlen. E groet deil vaan 't later Limburg riech ziech in cultureel opziech op Braobant. De Kölse taolexpansie stop direk, meh weurt eigelik amper trökgedrejd. Dit bliek beveurbild oet de Uerdinger Linie, die nog ummer mèt 'ne boeg um de Braobantse stad Tiene heer ligk en oondanks de Braobantse expansie sjijns noets nao 't ooste versjove is.

Veranderinge die in e groet deil vaan 't later Belsj Limburg weure doorgeveurd zien:

• Umlaut en diftongering vaan de oe in ui, diftongering vaan de ie in ij: hoes > huis, ies > ijs;
• Mutatie vaan de ee en oo in ie en oe: good > goed, beer > bier;
• Eliminatie vaan 't wäördsje doe te geunste vaan gij.

Limburg waor evels in deen tied politiek zoe versnipperd tot deen invlood bij 't Maasland abrup ophoolt. De drei bove besjreve taolveranderinge höbbe hun isoglosses allemaol dao loupe, en bij Genk loupe ze zelfs, same mèt de Panninger Seitenlinie, geliek in de Genker barrièr.

De Braobantse expansie heet nog iewe gedoord, al versjove de dialekgrenze vaanaof de zeventiende iew nog mer weineg. Feitelik waor op dat memint 't Limburgs taollandsjap gooddeils vasgelag. De dialekte zien daonao geleidelik aon oetereingegreujd. Mèt 't oontstoon en in beteikenis touwnumme vaan de Nederlandse Staanderdtaol kaome de dialekte oonder ummer touwnummenden invlood daovaan. Beter mobiliteit en gestege opleiingsnivo zörgde in de twintegste iew veur touwgenómme contak tösse vesjèllende dialeksprekers en brach laanksemaon 'n regiolectisering op gaank.

[bewirk] Dialekte

Hoofartikel: Limburgse dialekte

De versjèlle tösse de Limburgse dialekte zien aonzeenlik. Neet allein deit dat ziech veur aon de ren vaan 't taolgebeed, woe 't Limburgs laanksem meh dudelik euvergeit in ander taole en de typisch Limburgse kinmerke ei veur ei laote valle, ouch in 't hart vaan 't taolgebeed gif 't dèks al zoeväöl taolversjèlle, dèks geconcentreerd in taol-anclaves, tot wezelik eder plaots zien eige dialek heet. De meiste versjèlle zien groetendeils oos-wes georiënteerd, wat me dudelik bemerk bij 't reize vaan de Belsj-Brabants-Limburgse grens via Belsj en Nederlandse Limburg door 't Rienland. In noord-zuidriechting zien de versjèlle belangriek kleinder, vaandao tot me in groete deile vaan Nederlands Limburg ziech oonderein gemekelik kint verstoon, dewijl Hessels en Remunjs neet zoemer oonderein te verstoon zien.

[bewirk] Gebruuk: Taolverlees en -behaajd

't Limburgs heet sins kort in Nederland 'ne wèttelike status meh is nörges wèrkelik officieel. De taol heet altied 'n superstraottaol bove ziech gehad en steit noe euveral "oonder" 't Nederlands en 't Duits. In de modèrnen tied vaan massamedia beteikent dat tot immigrante ziech vaan de cultuurtaol, neet vaan 't Limburgs zalle bedene. Ouch beteikent 't soms tot awwers hun kinder neet mier optrèkke in de volkstaol.

In Nederlands Limburg sprik door 't groetste deil vaan de provincie de mierderheid nog 't dialek (dit is dös neet per se Limburgs), vaan 'n klein mierderheid in 't plattelaand vaan Gennep en umstreke en good de helf vaan de jóngere in Wiert tot mier es negeteg procint hei en dao in 't Heuvellaand. Veural in 't zuie mote ouch de immigrés, wèlle ze bij de gemeinsjap hure, ziech 't plat eige make. Vaan noord nao zuid is 'nen dudeliken trend waor te numme vaan minder nao mie dialekgebroek. Oetzunderinge zien daobij de stei, meh hiel in 't bezoonder Heerle, woe me 't aondeil vaan dialeksprekers op mer 20% sjat. Door 't hoeg aonzien vaan 't Limburgs, wat in de leste jaore nog touwnump, zien dao relatief weineg lui die moodwèlleg 't Limburgs inwissele veur 't Nederlands.

In Belsj Limburg sprik de mierderheid vaan de ierste generatie nog Limburgs, meh de twiede generatie, veural de vrouwlui, höbbe 't dialek massaol laote valle, en trèkke hun kinder op 't Nederlands op. Me sjat tot vaan de daarde generatie nog oongevier 25% 't dialek behiers; dèks is dat 'n ander dialek es dat vaan de plaots woe ze woene. Väöl vaan die jóngere, veural de vrouwlui, gebruke 't dialek aamper nog. De volkstaol had in Vlaondere veural in de jaore '50 t/m '70 hiel weineg prestiesj. 't Veurbild vaan Heerle in Nederland wies evels oet tot dit neet noedzaokelik 't ind vaan 't Limburgs in 't Belsj hoof te beteikene.

In de Duitse gebejer is de situatie oonbekind, meh dao liekent 't gebruuk vaan 't plat ouch stèrk achteroet te goon, oongeveer wie in 't Belsj.

Dees sectie van dit artikel is gesjreve in 't Valkebergs

[bewirk] De versjillende Limburgse dialekte binne dees encyclopedie en de sjpelling

• De Limburgse Wikipedia haet 'n paar Riechliene veur de spelling
• Ein kort euverziech van de sjriefwies (sjpelling) in de diverse dialekte en de plaatsnamelies in 't dialek sjtoon ouch op 'n sjpellingssjpiekpagina op dees Wikipedia.
• De besjrieving van 'n plaatselik Limburgs dialek kèns se op dees encyclopedie vinge via 'ne link in 't artikel van de betreffende plaats. Alle plaatse sjtoon in hun eige dialek op de Nederlands Limburgse plaatsnamelies.

Veurbeelde van Limburgse dialekte: 't Mestreechs, 't Venloos, 't Valkebergs, 't Klummes,'t Remunjs,'t Nuts, 't Vieleter , 't Voeres plat, 't Moferts,

[bewirk] Vootnoot

• ¹: De erkinning binne Nederland betrif evels alle dialekte in Limburg en is dus neet taolkundeg gedefinieerd.

[bewirk] Extern links

• http://www.veldeke.net/
• De Chinezen van Nederland euver 't gebroek van sjtoèttone en sjleiptone in 't Limburgs
• Limburgs als streektaal: tien vragen
• Website vaan de Limburgse streiktaolfunctionaris
• Artikel euver 't Limburgs op de Nederlandse streiktaolesite
• Thoespazjina vaan de werkgroop AGL, die ziech inzèt veur 'n algemein Limburgs