Iazium

E Vicipaedia

Iazium musica moderna est, unus e pluribus eventibus occursus musicarum Africae et Europae continente Americano. Sunt alia genera musicae prognata dum haec geruntur- posteriora parte saeculi XIX incipiendo-, in primis musica Brasiliae et Cubae in America meridionali (etiam appellatae musica latina). Alterum genus musicae originata in America septentrionali est glaucum (anglice: "blues"), sed difficile est definire limites exactas inter cunctos stilos propter magnam commotionem mutuam. Indicium notabile iazii est maxima licentia in improvisatione.

Index 1 Propria iazii 2 Historia et musici 2.1 Iazium vetus 2.1.1 Initia iazii meridie Status Unitorum et migratio septentrione 2.1.2 Anni XXX- aetas impetus 2.2 Iazium modernum 2.2.1 In principio: bebopum 2.2.2 Reditio ad radices Europaeas et Africanas 2.2.3 Dimensiones ignotae: iazium liberum 2.2.4 Appropinquatio ad musicam popularem: "fusio" 2.2.5 MCMLXXX usque ad praesentiam: bebopum novum et tendentiae adversae 3 Instrumenta praelata iazii 3.1 Cornua 3.2 Chordata 3.3 Percussio 3.4 Alii 4 Parvula selectio canticorum 4.1 iazium vetus 4.2 canticula 4.3 glauca 4.4 impetus 4.5 bebopum 4.6 iazium Latinum 4.7 Brasiliense 5 Sententiae 6 Vide etiam 7 Bibliographia

[recensere] Propria iazii

• quivis musicus iazii petit sonoritatem distinctivam- non est species perfecta soni saxophonii, e.g., sed sonus Hawkinsi, Rollinsi, Parkeri etc.pp.
• metrum fundamentale iazii probat combinationem esse metrorum saltatorium Africae et Europae in qua influentia Africae maior.
• harmonia iazii extensio Europaeae est.
• iazium aptus est elaborare tropi originis Africanae modo Europaeo (notae glaucae, anglice "blue notes").
• possibilitates improvisationis modo metrico, melodico sive harmonico- singulariter vel consortio integro- in iazio prope infinitae sunt.
• maioritas instrumentorum iazii originis Europaeae est, sed modus eorum psallendi graviter transformabatur manibus musicorum Africano-Americanorum

[recensere] Historia et musici

[recensere] Iazium vetus

[recensere] Initia iazii meridie Status Unitorum et migratio septentrione

Civitas Nova Aurelia in statu Ludoviciana patria esse iazii dicitur. Clavichordista et compositor Ferdinandus "Jelly Roll" Morton, natus in illa urbe, contendit se ipsum inventor esse iazii anno MCMII. Post annum MCMXVII, Sicagum medium iazii fuit per praesentiam musicorum praeclarissimorum, e.g. tubicenum Iosephi "Regis" Olivarii et discipuli sui Ludovici Armstrongi. Ab quarto decennio saeculi XX, Novum Eboracum locus potentissimus in progressione istae musicae putatur.

[recensere] Anni XXX- aetas impetus

Genus iazii annorum XXX impetus (anglice: "Swing") appellatur, et indicium illae aetatis est sonoritas magnorum symphoniacorum. Symphoniaci maximae influentiae annorum XXX sunt:

• Eduardi "Ducis" Ellingtoni
• Guglielmi "Comitis" Basiei
• Iacobi Luncefordi

Fuerunt autem musici coloris albae magni eventus multis auditoribus:

• Beniaminus Virbonus
• Arthurus Shavus

In illo tempore, nova species musici surgit: solista instrumentalis. Primus saxophonista auctoritatae maioris fuit Coleman "Faba" Hawkins, sed Lester "Praesidens" Iuvenis creavit stilum contrarium de aequo effectu. Praecipue celebra fuit illi cooperatio cum cantrice Billie Feriae. Alii saxophonistae eadem aetatis sunt Ioannes Hodges et Beniaminus Webster, et tubicenes influentiales isti generis sunt Rex Eldridge, Rex Procurator, Carolus Tonsor, atque Henricus "Rufus" Allen.

[recensere] Iazium modernum

[recensere] In principio: bebopum

Bellum Orbis Terrarum II gerentur, iazium modernum nascitur (genera anteriora iazii veteris sive traditionalis partes formant). Primum genus istae linguae musicalis seditiosae bebopum (anglice: bebop) appellatur, cuius procreatores sunt

• Carolus "Avis" Parker
• Ioannes "Mentecaptus" Gillespie
• Thelonius Monachus

Verbum bebopum ipse non habet unam significationem tantum; dicitur reditionem onomapoeticam fingere figurarum quae invenerunt tympanistae stili novi, primo Cennius Clarke.

[recensere] Reditio ad radices Europaeas et Africanas

Sexto decennio saeculi exstabant duo magni substili iazii, hinc iazium frigidum, cuius capites sunt

• Miles Davis
• Ioannes Levis

Sequebantur multissimi musici coloris albae de litore occidentale Unitorum Status, e.g. "Brevis" Rogers, Chet Pistor, Shelly Vir, Ricardus Kamuca, Iosephus Montedragonis, et alii. Compositio maxima eventu (i.e. coram publico largo) iazii integri Cape quinque (anglice: "Take Five"- Paulus Desmond scripsit) exemplum clarissimum iazii frigidi est.

et illinc bebopum durum, genus praecipuum musicorum Africano-Americanorum, e.g.

• iterum Miles Davis
• Maximianus Roach
• Theodorus "Filiolus" Rollins
• Ioannes Coltrane
• Carolus Mingus
• Horatius Argenteus

[recensere] Dimensiones ignotae: iazium liberum

Post annum MCMLX, incipit decennium experimentorum repletum in progressione iazii. Istud genus nominatum est post album saxophonistae texiani, Ornettus Coleman: iazium liberum. Quatuor Ioannei Coltranei fecit collationem magnam genere novo (Amor Supremus, Ascensio, Navis Solis, Expressiones). Alii musici iazii liberi sunt:

• Caecilius Sartor
• Albertus Ayler
• Donaldus Cerasus
• Archibaldus Shepp

[recensere] Appropinquatio ad musicam popularem: "fusio"

Annos MCMLXVIII et MCMLXIX, Miles Davis fecit alba Modo silentio et Coctum scorti, quae generaliter habent pro initio musicae fusionis. Consortia egregia musicae fusionis includent:

• Venantes capitum clavichordistae Herberti Hancoquii
• Symphoniaci Mahavishnu kitharistae britannici Ioannei McLaughlini et organistae tzeki Ioannei Martelli (cum Guglielmo Cobhamo tympanista)
• Praedictio tempestatis saxophonistae Vaynei Curtiori et organistae austriani Iosephi Zavinuli (cum Ioanne Francisco "Iaco" Pastorio bassista).
• Reditio in perpetuo clavichordistae Antonii Armandi Coreae

Annis LXX fuerunt multitudines musicorum qui non absterrebant ab maximis concessionibus ad insulsitates musicae popularis istae aetatis (e.g. saxophonista Groverus Vasingtonia iunior)

[recensere] MCMLXXX usque ad praesentiam: bebopum novum et tendentiae adversae

Ab annos LXXX sunt multissimi subgeneri iazii. Tubicen Vyntonus Marsalis de Nova Aurelia propugnator est factionis musicorum qui praeferent iazium modo veterum psallendum esse, sed exstant concepta contrarissima. E.g. saxophonista Ioannes Iracundia contendit per culturam iudaicam validam, et iazium Europae confirmatur (Ioannes Garbarecus Norvegiae, Martialis Solalus Franciae, et alii).

[recensere] Instrumenta praelata iazii

[recensere] Cornua

• Saxophonium (varietates: supremus, altus, tenor, barytonus)
• Tuba (varietates: corniculum, fliscornu)
• Tuba ductilis
• Clarinula
• Tibia

[recensere] Chordata

• Kithara
• Contrabassus
• Clavichorda
• Violinum

[recensere] Percussio

• Tympana et Cymbala
• varia instrumenta percussionis de origine africano vel americano meridionale (e.g. congae)

[recensere] Alii

• Vox humana
• varia organa electrica sive electronica (anglice: "keyboards")
• Vibraphonium

[recensere] Parvula selectio canticorum

Composistiones iazii innumerabiles sunt. Exstant tamen nonulla centena carmina praelata, quae orbe integri usurpantur musicis. Partes illarum carminum (anglice: "standards") simile est cantu firmo Mediae Aetatis Europaeae, sed fundamenta sunt improvisationum

[recensere] iazium vetus

Glaucum Sancti Ludovici, Infra Ad Ripam, Pannus Tigri, Quando Sancti Invadent, Infirmarium Sancti Iacobi, Glaucum Viae Piscinae...

[recensere] canticula

Canticula non sunt compositiones musicorum iazii, sed partes comoediarum musicalium vel imaginum moventium. Compositores celebri sunt Georgius Gershvinus, Coleus Portator, Hieronymus Nucleus.
Omnia Res Quae Es, Tempus Aestivum, Dies Nebulosa, Stella Luce Stellarum, Domina Esto Bene, Et Nocte Et Die...

[recensere] glauca

Saltus Billii, Recte Sine Venatorem, Septem Glaucum, Monachus Glaucus, Nunc Est Tempus, Sandus...

[recensere] impetus

Cape Ferroviam "A", Rosa Mellis, Dulce Georgia Fusca, Animo Sentimentale, Non Significat Rem Nisi Tenet Impetum...

[recensere] bebopum

Nox Tunesiae, Gloriosando, Confirmatio, Evidentia, Cum Anima, Avis Paradisi, Quasimodo...

[recensere] iazium Latinum

Caligulae Suecae Meae, Sanctus Thomas, Somnium Nicae, Adeps, Calypsum Ubique...

[recensere] Brasiliense

Puella Ipanemaca, Dissonatum, Insensibilis, Samba Solae Notae...

[recensere] Sententiae

• "Iazium est teneritas atque magna violentia." Gertruda Lapis, scriptrix americana
• "Musicam appellabamus." Eduardus Condon, kitharista
• "Bebopum est modus meus amicorumque meorum audiendi musicam." Ioannes "Mentecaptus" Gillespie, tubicen

[recensere] Vide etiam

• Musica popularis

[recensere] Bibliographia

• Guntharius Schuller, Early Jazz. Its Roots and Musical Development. Oxonia MCMLXXXVI, ISBN 0195040430 (anglice)
• idem, The Swing Era. The Development of Jazz 1930-1945. Oxonia MXMI, ISBN 0195040430 (anglice)
• Eugenius Lees, Cats of Any Color. Cantabrigia et Novum Eboracum MMI, ISBN 0306809508 (anglice)
• Ioaquimus Ernestus Berendt, Das Jazzbuch. Francofurtum ad Moenum MMV, ISBN 3-10-003802-9 (germanice)
• Arrigus Polillus, Jazz. La vicenda ei protagonisti della musica afro-americana. Mediolanum MCMLXXV (italice)
• Godfredus Dyer, But Beautiful. A Book about Jazz. Londinium MXMI ISBN 0865475083 (anglice)