معاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

واژه ایست عربی به معنای رستاخیز یعنی دوباره برخاستن (پس از مرگ). باور به رستاخیز (معاد) یکی از اصول دین اسلام است. معاد هم روحاني وهم جسماني است. معاد یکی از اصول دین اسلام و یکی از مهم‌ترین آن هاست .

برای معاد هیچ دلیل عقلانی توسط متکلمین و فلاسفه اسلامی آورده نشده است. فلاسفه ای همچون پور سینا منکر وجود دلایل خردمحور برای اثبات معاد بوده اند و به ادله نقلی برای حقانیت معاد اکتفا کرده اند.

این نوشتار از پروژهٔ اسلام، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

بايد دقت شود که بين هست يا نيست معاد و چگونگي آن فرق گذاشته شود. نسبت به اصل معاد اقامه برهان شده است. و بوعلي سينا با اثبات معاد روحاني به طريق برهان بحث از هست معاد را ثابت کرده‌اند. اما سخن آن بزرگ در روحاني بودن و جسماني بودن آن است که بوعلي بر معاد جسماني نتوانست اقامه‌ي برهان کند اما ملاصدرا با تبيين عالم مثال معاد جسماني با رويکرد مثالي را اثبات کرده است. بدين جهت بايد بحث را نسخت در اثبات اصل معاد دنبال کرد و بعد هم در چگونگي معاد که جسماني است يا روحاني و يا مثالي.(جمشيدي حسن)