کربلا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کربلا یکی از شهرهای کشور عراق است که در ناحیه غربی فرات قرار دارد و فاصلهاش تا بغداد ۱۵۰ کیلومتر است. این شهر تا سال ۶۱ قمری بیابانی بوده است به نامهای نینوا، غاضریه، طف و... اما از سال ۶۱ قمری به بعد و امام حسین در آن محل، به تدریج مورد توجه شیعیان قرار گرفت و پس از ساخت حرم برای آن کشته شدگان ، به یکی از شهرهای زیارتی عراق تبدیل شد.
امام حسین در روز دوم محرم سال ۶۱ هجری قمری همراه کاروانش به کربلا رسید و پس از اطلاع از نام آن سرزمین گریه کرد و گفت:«به خدا سوگند، این زمین زمین کربلا است.» سپس گفت:«این خاکی است که جبرئیل از جانب پرودگار برای جدم، رسول خداآورده و گفته است که حسین در آن مدفون میشود.»
بنا بر برخی روایات، امام حسین قسمتی از زمین کربلا (زمینی به مساحت ۳۶ کیلومتر مربع) را که اکنون شامل قبر او و سایرکشته شدگان کربلا میشود، به شصت هزار درهم از اهل نینوا و غاضریه خریداری کرد و با آنها شرط کرد که مردم را برای زیارت قبرش راهنمایی کنند و از زائرین قبرش تا سه روز پذیرایی کنند.
بنا بر روایتی از امام صادق : اگر مردم قدر و منزلت سفر به کربلا را می دانستند هیچگاه به زیارت مکه نمی رفتند ... (ولی اله وسیله)[نیاز به ذکر منبع]
منابع: معجم البلدان، ج ۴ صفحه ۵۰۵ مقتل الحسین، مقرم صفحه ۲۳۴ فرهنگ معین؛ مجمع البحرین ج ۴ صفحه ۲۹ مقتل الحسین موسوی