آسیای میانه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آسیای میانه (یا آسیای مرکزی) سرزمین پهناوری در قاره آسیا است که هیچ مرزی با آب‌های آزاد جهان ندارد. اگر چه مرزهای دقیقی برای این سرزمین تعریف نشده اما معمولاً آن را دربرگیرنده کشورهای امروزی ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، قرقیزستان و قزاقستان می‌دانند (بعضی افغانستان را نیز به این فهرست افزوده‌اند).
آسیای میانه در طول تاریخ با عشایر و جادهٔ ابریشم یادآوری شده است و مانند جاده‌ای برای پیوند مردم، جابجایی کالاها و اندیشه‌ها بین اروپا، خاورمیانه، آسیای جنوبی و آسیای شرقی بوده است.
آن‌چه که امروز آسیای میانه نامیده می‌شود کمابیش همان «ماوراءالنهر» در منابع کهنتر عربی و فارسی است[نیاز به ذکر منبع]. در ضمن «ترکستان» نیز نام دیگری است که گهگاه به این سرزمین داده شده است.[نیاز به ذکر منبع]
[ویرایش] جستارهای وابسته
| مناطق جهان | |
| آفریقا: | مرکز آفریقا | آفریقای شرقی | دریاچه‌های بزرگ آفریقا | شمال آفریقا | آفریقای شمال غربی | آفریقای شمال‌شرقی | ساحل | جنوب آفریقا | آفریقای پایین صحرا | آفریقای غربی |
| آمریکا: | مناطق کوه آند | جزایر کارائیب | آمریکای مرکزی | دریاچه‌های بزرگ آمریکا | جلگه‌های بزرگ آمریکا | آمریکای لاتین | مخروط جنوبی |
| آسیا: | آسیای مرکزی | آسیای شرقی | هند شرقی | خاور دور | شبه قاره هند | آسیای جنوبی | آسیای شمالی | آسیای جنوب‌شرقی | آسیای جنوب‌غربی (خاورمیانه, خاور, آناتولی, شبه جزیره عربستان) |
| اروپا: | بالکان | منطقه بالتیک | بنلوکس | جزایر بریتانیا | اروپای مرکزی | اروپای شرقی | اروپای شمالی | اسکاندیناوی | اروپای جنوبی | اروپای غربی |
| مناطق دیگر: | اوراسیا: قفقاز | اقیانوسیه: استرالزی | ملانزی | پولینزی | جزایر الوتین | کناره اقیانوس آرام | قطبی: شمالگان | جنوبگان |
