Korako
El Vikipedio
| Korako | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||||
| taksonomio | ||||||||||||||
|
La korako (taksonome Corvus corax) havas korpolangon de 64 cm kaj estas la plej granda pasero. La nomo Corvus corax deduktas de la latina vorto Corvus (= korvo) kaj de la vorto “Corax”, greka oratoro.
Enhavo |
[redaktu] Rekoniloj
La korako havas longo de 64 cm kaj flugilspano de 1,20 m. Ĝi havas ŝtipa, nigra beko. La vosto estas precipe en la flugo kejlforma.
La korako kapablas imiti aliaj bestoj kaj homa lingvo, sed la plej ofta sono estas la korvobleko.
[redaktu] Disvastigo
La korako estas disvastiga preskaŭ en la kompleta nordhemisfero.
Ĝi malestas en centra Azio, Gronlando kaj Nordsiberio.
[redaktu] Vivejo
La korako vivas en arbaroj, en rokmontaroj kaj pli malofte en terenoj kaj marbordoj.
[redaktu] Vivmaniero
La korako estas standbirdo. Ĝi restas en la ĉirkaŭejo de nesto. Dum la tertrumo dumvintro oni povas vidi korakoj pare flugas akrobate. La cirkla nesto ĝi konstruas en arboj kaj rokŝirmiloj. Korakparo uzas nesto kelkaj jaroj. La femalo kovas la kvar ĝis ses ovoj majoritate.
La korako estas ĉiomanĝano. Ĝi manĝas greno kaj kadavraĵo, ĉasas malgrandaj bestoj kaj ŝtelas ovoj de aliaj birdoj.
Oni povas domestiki korakoj. Ili havas alta inteligencio.
