Cristuru Secuiesc
El Vikipedio
Cristuru Secuiesc (cristuru sekujesk) hungare:Székelykeresztúr (germane : Kreutz) situas laŭ la Tărnava Mare nordoriente de Sighişoara. Administre apartenas al ĝi Filiaş.
Enhavo |
[redaktu] Loĝantaro
- 1910: 3 886 (hungaroj, germanoj)
- 1992: 9 500 (95,5% hungaroj),
- 2002: 9 672 (9 201 hungaroj, 202 rumanoj, 239 romaoj, 12 germanoj)
[redaktu] Historio
Ĝi estis kamparurbo ekde la 15-a jarcento ĝis 1886 kaj post tiu komunumo ĝis 1956, kiam denove fariĝis urbo. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 apartenis al Hungario (Udvarhely vármegye).
- 1793: fondo de la unitariizma Mezlernejo Orbán Balázs.
- 1849: la 30-an de julio Sándor Petőfi ĉi tie pasigis sian lastan nokton. Honore al la poeto la plej granda ĝenerala lernejo de la urbo portas la nomon de la poeto.
- 1870: fondo de la ŝtata instruistedukanta instituto.
- 1955: fondo de la Muzeo D-ro Molnár István.
[redaktu] Bibliografio
- Szabó Kálmán Attila: A székelykeresztúri állami tanítóképző története. Benedek Elek Alapítvány, Székelyudvarhely, 2000.
- Vofkori György:Székelykeresztúr képestörténete (Historio en bildoj de Cristuru Secuiesc), 2002.
[redaktu] Gravaj personoj
- József Tiboldi (1883-1957 komponisto.
- Jenő Sándor (1891-1976) komponisto.
- Sándor Gyallay-Pap (1906-1944) poeto.
- István Molnár d-ro (1910-1996) geografinstruisto, muzeologo.
- Sándor Haáz (1912), desegnistruisto etnografo, koreografo.
- Albert Márkos (1914-1981) komponisto.
- László Kociány d-ro (1920-1957) literaturhistoriisto
- Gyula Szabó (1930-2004) verkisto.
- András Szécsi (1934-1991) pentristo.
- Rozália Antal, edzino de Mózes Borsos (1952) popolpoeto. Ŝi loĝas en Baraolt.
