Ναπολέων Βοναπάρτης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης (Napoléon Bonaparte) (15 Αυγούστου 1769 — 5 Μαΐου 1821) ήταν Γάλλος στρατηγός και Αυτοκράτορας της Γαλλίας (ως Ναπολέων Α΄). Κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης ήταν αξιωματικός του γαλλικού στρατού και υποστηρικτής της. Απελευθέρωσε την Τουλώνα το 1793 από τους φιλοβασιλικούς και τα αγγλικά στρατεύματα, και στη συνέχεια το 1798 στάλθηκε στην Αίγυπτο για να αποκόψει την προμήθεια των Άγγλων από την Ινδία.
Το 1799 επέστρεψε στην Γαλλία λόγω της συμμαχίας των Ευρωπαϊκών δυνάμεων ενάντια στη Γαλλία και έγινε δικτάτορας. Το 1804 ενώ συνεχιζόταν ο πόλεμος με την Αγγλία ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας. Συνέχισε τις πολεμικές εκστρατείες του μέχρι το 1814 όπου και η συμμαχία Άγγλων, Πρώσων, Αυστριακών και Ρώσων κατέλαβε το Παρίσι, ο Ναπολέων παραδόθηκε άνευ όρων και εξορίστηκε στην νήσο Έλβα.
Το 1815 δραπέτευσε από το νησί και επέστρεψε στη Γαλλία, όπου ο στρατός τον υποδέχθηκε ως αρχηγό και κυβέρνησε τη Γαλλία για 100 ημέρες, μέχρι την τελική ήττα του στην μάχη του Βατερλώ. Μετά την σύλληψη του εξορίστηκε στη νήσο Αγία Ελένη, στον κόλπο της Γουινέας, όπου και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του το 1821.
