Pektin

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Pektin (Yunanca: πηκτός pektós = camit, donmak) bitki hücre duvarlarından elde edilen bir heterosakkarittir.

Asidik koşullarda pektin jel formunu alır ve gıdalarda kıvamlaştırıcı olarak kullanılabilir. Bu özelliği ile reçel ve jel yapımında kullanılır.

[değiştir] Biyosentezi

Pektin bitkinin Golgi cisimciğinde üretilir ve bitki hücresinin hemiselüloz polisakkaritlerini çevreleyen bir matriks oluşturur. Meyve yapısının önemli bir parçasını oluşturan pektin, pektinaz isimli enzim ile pektinik asite ve sonuçta pektik asite dönüşür. Bu kimyasal yıkım sırasında meyve, hücre duvarları bozuldukça yumuşar.

[değiştir] Kimyasal yapısı

Pektin 3 ana polisakkaritten oluşur:

• Homogalacturonan, D-galacturonik asid monosakkarit alt ünitelerinin tekrarlarından oluşur.
• Rhamnogalacturonan I, α-(1-5)-L-arabinan ve β-(1-4)-D-galaktan yan bağlarını içeren ardışık L-rhamnoz ve D-galakturonik asit alt ünitelerini içerir.
• Rhamnogalacturonan II, komleks çok dallı bir polisakkarittir.

Değişik pektin türlerinin jelleşme karakteristikleri molekülün esterleşme miktarı ile alakalıdır. Pektin, enzim harici reaksiyonda küçük miktarda metan salmaktadır.

Elma, erik ve portakal bol miktarda pektin içerir. Kiraz, çilek gibi yumuşak meyvelerde pektin az bulunur. Ticari kullanımda pektin meyve kabuğu rendesi ya da meyva içeriğine sıcak su eklenerek elde edilir. Pektin sıcak suda erir ve etanol eklenerek jel olarak çökmesi sağlanır.