เพกทิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

Pectin (เพกทิน) เป็นคาร์โบไฮเดรตประเภทไฟเบอร์ที่ไม่ถูกย่อยโดยเอนไซม์ในระบบการย่อยของร่างกายมนุษย์ อาหารประเภทไฟเบอร์หรือเส้นใยอาหารได้รับความสนใจจากนักโภชนาการมากขึ้น เพราะจากการวิจัยให้ผลออกมาว่าอาหารที่มีไฟเบอร์สูงจะช่วยป้องกันการเกิดโรคต่างๆ หรือในทางกลับกันคนที่กินอาหารที่มีไฟเบอร์น้อยก็มีความเสี่ยงที่จะเกิดโรคต่างๆ ได้ง่ายขึ้น

[แก้] ชนิด

เพกทินนับเป็นส่วนหนึ่งของอาหารที่เรารับประทานกันอยู่ทุกวันและพบว่าไฟเบอร์หรือเส้นใยอาหารเหล่านี้จะมีอยู่สูงในอาหารจำพวกผักผลไม้ และไม่พบในอาหารจำพวกเนื้อสัตว์เลย โดยมีลักษณะที่แตกต่างกันอยู่ 2 ชนิดคือ

ชนิดที่ละลายน้ำได้ เป็นไฟเบอร์ที่มีคุณสมบัติในการละลายน้ำและสามารถดูดซับสารที่ละลายในน้ำไว้กับตัว เช่น น้ำตาลกลูโคส ฯลฯ
ชนิดที่ไม่ละลายน้ำ เป็นไฟเบอร์ที่ไม่ละลายน้ำแต่จะเกิดการพองตัวในน้ำ ทำให้มีปริมาตรที่เพิ่มขึ้นจึงทำให้รู้สึกอิ่มและยังเพิ่มปริมาตรของอุจจาระ ส่งผลทำให้รู้สึกอยากถ่ายอุจจาระลดปัญหาท้องผูกได้

[แก้] ประโยชน์

เพกทินทำให้การดูดซึมน้ำตาลในร่างกายช้าและน้อยลงจึงมีผลในการช่วยลดปริมาณอินซูลินให้กับผู้ป่วยเบาหวานได้ นอกจากนั้นเพคตินยังลดปริมาณของคอเลสเตอรอลประเภทที่เป็นอันตรายต่อร่างกายที่เรียกว่า คอเลสเตอรอลความหนาแน่นต่ำ อันเป็นตัวการสำคัญที่พาคอเลสเตอรอลไปตกค้างที่หลอดเลือดหัวใจทำให้เกิดการตีบตันในที่สุด

[แก้] ปริมาณของเพกทินที่มีอยู่ในพืชผักผลไม้

ถั่วลิสง	ปริมาณเพ็คติน	5.98%	ส้มเช้ง	ปริมาณเพ็คติน	3.90%
ถั่วเหลือง	ปริมาณเพ็คติน	3.45%	มะนาว	ปริมาณเพ็คติน	2.90%
ส้ม	ปริมาณเพ็คติน	2.36%	แครอท	ปริมาณเพ็คติน	2.00%
ฟักทอง	ปริมาณเพ็คติน	1.24%	กระเทียม	ปริมาณเพ็คติน	1.11%
กล้วย	ปริมาณเพ็คติน	0.94%	มัน	ปริมาณเพ็คติน	0.83%
แอปเปิล	ปริมาณเพ็คติน	0.78%	สตรอเบอร์รี่	ปริมาณเพ็คติน	0.75%
ถั่วเขียว	ปริมาณเพ็คติน	0.70%	หัวหอม	ปริมาณเพ็คติน	0.35%
มะเขือเทศ	ปริมาณเพ็คติน	0.20%	องุ่น	ปริมาณเพ็คติน	0.19%
แตงโม	ปริมาณเพ็คติน	0.18%	แตงกวา	ปริมาณเพ็คติน	0.16%
สับปะรด	ปริมาณเพ็คติน	0.09%	พริกเขียว	ปริมาณเพ็คติน	0.09%