Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: wikizacja, linki, podział na sekcje, zobacz też i wiele innych....
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych toczona w latach 1775-1783 pomiędzy Wielką Brytanią i jej 13 koloniami w Ameryce Północnej. Była kulminacyjnym okresem rewolucji amerykańskiej.
Konflikt ten był konsekwencją rosnącego sprzeciwu kolonii wobec polityki brytyjskiej, a zwłaszcza dążeń Wielkiej Brytanii do ograniczenia ich samorządu, hamowania rozwoju i zwiększania czerpanych z nich dochodów, głównie przez nakładanie nowych podatków. Wojnę poprzedziła działalność Sons of Liberty i Komitetów Korespondencyjnych, organizujących łączność między koloniami, mobilizujących opinię publiczną do walki o ich prawa i wysyłających petycję do króla brytyjskiego, a także akcje bojkotu towarów brytyjskich i zamieszki (m.in. w Bostonie).
Zwołany 5 września 1774 w Filadelfii I Kongres Kontynentalny podjął decyzję o stworzeniu kolonii w celu wzmocnienia ich oporu wobec Wielkiej Brytanii oraz przygotowania do walki zbrojnej z metropolią , jednocześnie podejmowano próby szukania kompromisu; starcia 19 kwietnia 1775 pod Lexington i Concord dały początek wojnie.
Zwołany 10 maja 1775 II Kongres Kontynentalny podjął decyzję o utworzeniu armii amerykańskiej i postawił na jej czele Georga Washisngtona. 4 lipca 1776 Kongres uchwalił Deklarację niepodległości Stanów Zjednoczonych, a w listopadzie 1777 przyjął projekt konstytucji państwa Artykuły Konfederacji i Wieczystej Unii. Jednak pierwsze zwycięstwa Armia kontynentalna Washingtona odniosła dopiero 25 grudnia 1776 w Bitwie pod Trenton i 3 stycznia 1777 w bitwie pod Princeton. Zwycięstwo Amerykanów 17 października 1777 pod Saratogą skłoniło Francję do uznania niepodległości USA, zawarcia z nimi traktatu o handlu i sojuszu oraz przystąpienia do wojny po ich stronie.
Klęski armi amerykańskiej, mimo przeszkolenia przez Friedricha Wilhelma Steubena w bitwie pod Valley na przełomie 1777 i 1778 i dozbrojenia przez Francję, zachęciły Brytyjczyków do walki (od stycznia 1779) o odzyskanie koloni południowych. Dopiero klęska wojsk brytyjskich 19 października 1781 pod Yorktown odwróciła losy wojny. W 1783 r. został podpiany traktat paryski, w którym Wielka Brytania uznała niepodległość USA, z zachodnią granicą na rzece Missisipi.
W wojnie po stronie kolonii brali udział oficerowie europejscy (w tym również polscy) wsławili się: Tadeusz Kościuszko, Kazimierz Pułaski, Marie Joseph de La Fayette i von Steuben.