Szyizm
Z Wikipedii
Szyizm (od arab. شيعة علي, si'at Ali - stronnictwo Alego) - obok sunnizmu i charydżyzmu stanowi jeden z trzech podstawowych nurtów współczesnego islamu, przez sunnitów zawsze przedstawiany jako innowacja w religii. Pierwotnie był wyznawany głównie przez muzułmanów pochodzenia arabskiego, ale za panowania dynastii Safawidów (1501-1736) doszło do nieomal całkowitej szyizacji Persji, która obejmowała wtedy m. in. obecne terytoria Iranu i Azerbejdżanu, część Afganistanu i Pakistanu, a przejściowo również południowy Irak i Bahrajn na Półwyspie Arabskim.
Szyici nie uznają 3 pierwszych kalifów. Rozdział od sunnitów dokonał się w wyniku sporu o władzę po śmierci kalifa Alego. Szyici nie uznali nowego kalifa, zaś Alego uznali za pierwszego imama.
W chwili obecnej wpływy szyizmu utrzymują się głównie na terytorium dawnej Persji (90-96%), w Iraku (56-61%) i Libanie (ok. 30%). Z szyizmu wywodzi się wiele pomniejszych nurtów, a wśród nich warto wymienić Druzów, alewitów, alawizm (nusajryzm), babizm, bahaizm i jazydyzm. Najbardziej znanym szyitą w XX wieku był ajatollah Ruhollah Chomeini. Symbolem szyizmu jest półksiężyc z małą gwiazdą po prawej stronie.
W Polsce często używa się określenia szyizm na będący jego odłamem imamizm. Mniejszość szyicka zamieszkuje także Polskę, ich strona internetowa to: al-islam.
Gałęzie szyizmu:
Zobacz też: sunnizm, mahdi, imam