Sójka
Z Wikipedii
| Sójka | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Uwaga!!! Podział na podgatunki sporny, nie uwzględniono również wszystkich podgatunków. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Garrulus glandarius |
Sójka (Garrulus glandarius L.) - średni ptak leśno-parkowy z rodziny krukowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Grupa podgatunków Glandarius
- Garrulus glandarius glandarius - Półwysep Skandynawski, Europa Wschodnia po dorzecze Peczory, Wiatkę i Symbirsk, północne i wschodnie Bałkany, Europę na północ od Alp po Pireneje i Galicię
- Garrulus glandarius brandtii - od dorzecza Peczory i Symbirska po zachodnie stoki środkowego i południowego Uralu
- Garrulus glandarius rufitergum - Wielka Brytania
- Garrulus glandarius hibernicus - Irlandia
- Garrulus glandarius lusitanicus - Portugalia i region Salamanca
- Garrulus glandarius fasciatus - południowa i wschodnia część Półwyspu Iberyjskiego
- Garrulus glandarius corsicanus - Korsyka
- Garrulus glandarius ichnusae - Sardynia
- Garrulus glandarius albipectus - Półwysep Apeniński oraz bałkańskie wybrzeża Adriatyku i morza Jońskiego
- Garrulus glandarius jordansi - Sycylia
- Garrulus glandarius graecus - od Peloponezu po Kosowo, południową Serbię i Bułgarię
- Garrulus glandarius cretorum - Kreta
- Garrulus glandarius ferdinandi - turecka cześć Tracji i południowo-wschodnia Bułgaria
- Grupa podgatunków Brandth
- Garrulus glandarius brandtii od północnego Uralu i jego wschodnich stoków w części środkowej i południowej przez Syberię po Bajkał, Ałtaj i Sajany
- Garrulus glandarius bambergi - Mongolia, Zabajkale po Sahalin południowe Kuryle, Hokkaido i Półwysep Koreański
- Garrulus glandarius kansuensis - wschodni Tien-szan i zachodnia Mongolia Wewnętrzna.
- Grupa podgatunków Atricapilus
- Garrulus glandarius krynicki - okolice Kubania, Kaukaz i Zakaukazie oraz północna Azja Mniejsza na wschód od miasta Samsun.
- Garrulus glandarius iphigenia - Krym
- Garrulus glandarius anatoliae - Anatolia, zachodnia Azja Mniejsza oraz Rodos, Lesbos i Kos. Na wschodzie sięga po północny Irak i góry Zagros
- Garrulus glandarius samios - Samos i Ikaria
- Garrulus glandarius atricapillus - Liban, Syria, Izrael i Zachodni Brzeg Jordanu.
- Garrulus glandarius cervicalis - Tunezja i północno-wschodnia Algieria
- Garrulus glandarius whitakeri - północno-zachodnia Algieria
- Grupa podgatunku Minor
- Garrulus glandarius minor - Atlas
- Garrulus glandarius glaszneri - Cypr
- Garrulus glandarius hyrcanus - Elbrus i południowy brzeg morza Kaspijskiego
- Grupa podgatunków Japonicus - 4 do 6 podgatunków zamieszkujących Wyspy Japońskie poza Hokkaido. Wśród nich:
- Garrulus glandarius japonicus
- Grupa podgatunków Bispecularis - 7 do 11 podgatunków zamieszkujących Himalaje, Chiny, zachodnią Birmę i północny Wietnam. Wśród nich:
- Garrulus glandarius bispecularis
- Garrulus glandarius sinensis
- Grupa podgatunków Leucotis
- Garrulus glandarius leucotis - Junan, wschodnia Birma i środkowa część Półwyspu Indochińskiego
- Cechy gatunku
- Jeden z ładniej ubarwionych ptaków w Polsce. Na skrzydle charakterystyczne niebieskie lusterko, usytuowane na nadlotkach. Ogólny kolor brązowy, z czego kuper i dolne pokrywy ogona białe, na czole czarne kreskowanie na białym tle, boki głowy czerwonobrązowe, sterówki i końce skrzydeł czarne. Poszczególne podgatunki różnią się głównie kolorem i kształtem czapeczki, oraz ogólnym odcieniem upierzenia.
- Wymiary średnie
- Długość ciała ok. 34 cm.
Rozpiętość skrzydeł 53 cm.
Waga ok. 180 g.
- Biotop
- Występuje licznie w lasach liściastych i iglastych, ale również w niewielkich laskach pomiędzy polami i łąkami, dosyć często w parkach i ogrodach, od nizin po górną granicę lasów w górach.
- Gniazdo
- W środkowej partii korony, tuż przy pniu, głównie drzewa iglastego, rzadziej liściastego.
- Jaja
- W miesiącach od kwietnia do czerwca składa od 4-6 jaj, równobiegunowych, niemal kulistych, czystobiałych, czasami szarawych lub zielonkawych, o średnich wymiarach 40x33 mm.
- Wysiadywanie
- Od złożenia pierwszego jaja, trwa 30-38 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po ok. 26-31 dniach.
- Pożywienie
- Urozmaicone i zależne od pory roku. Jesienią żywi się głównie żołędziami, które gromadzi w większych ilościach w różnych miejscach na ziemi, czym przyczynia się do rozsiewania dębu, który jest gatunkiem ciężkonasiennym, a także buczyną i laskowymi orzechami. W lecie żywi się owadami, ślimakami i innymi drobnymi zwierzętami jak jaszczurkami, młodymi ptakami i jajkami wybieranymi z gniazd.
- Ochrona
- Jest objęta ochroną gatunkową.
[edytuj] Galeria zdjęć
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
