Elbrus
Z Wikipedii
Współrzędne: zobacz na mapie
| Elbrus | |
 |
|
| Państwo |  Rosja, Europa/Azja |
| Pasmo | Kaukaz |
| Wysokość | 5642 i 5621 - szczyt wschodni m n.p.m. |
| Szerokość geograficzna | 43°21' 18'' N |
| Długość geograficzna | 42°26' 21'' E |
| Data zdobycia | 1829 |
| Zdobyta przez | F. Crauford Grove |
| Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | |
Elbrus[1] (ros. Эльбрус, kabardyjskie Ιуэщхьэмахуэ (Oszhomaho), bałkarskie Mingi-tau) – najwyższy szczyt Rosji i masywu górskiego Kaukazu położona w zachodniej części głównego łańcucha na terenie Kabardo-Bałkarii.
Jest to stożek wygasłego wulkanu o dwóch szczytach:
- Zachodni (wyższy) – 5642 m n.p.m.
- Wschodni – 5621 m n.p.m.
Geologicznie, nie należy do pasma Kaukazu, lecz jest wygasłym wulkanem zbudowanym z law andezytowych, prawie w całości pokrytym lodowcami o powierzchni około 138 km² i wiecznym śniegiem (od wys. 3700-4000 m). Z tego względu jest o ok. półtora kilometra wyższy od najwyższych otaczających go szczytów. Leży na północ od głównego pasma Kaukazu.
W 1829 r. zdobyto szczyt Wschodni, a w 1874 – szczyt Zachodni. Góra przyciąga zarówno alpinistów, jak i narciarzy (do wysokości 3800 m można wjechać kolejką linową).
Nazwa "Elbrus" pochodzi prawdopodobnie z języka perskiego. Kabardyńskie słowo Ιуэщхьэмахуэ (fonetycznie "łaszcha machła") oznacza "góra światła", a bałkarskie "Mingi-Tau" - "górę tysiąca gór".
Istnieje kilka przyjętych granic między Azją a Europą na odcinku między Morzem Czarnym i Morzem Kaspijskim. Jedna z nich zakłada, że granica biegnie szczytami Kaukazu - wówczas Elbrus należałoby traktować jako najwyższy europejski szczyt. Zobacz więcej: granica Europa-Azja.
