Rangers F.C.

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Rangers FC

Pełna nazwa

Glasgow Rangers FC

Przydomek

The Gers

Data założenia

1873

Stadion

Ibrox Park

Liczba miejsc

51 444

Prezes

David Murray

Trener

Paul Le Guen

Liga

Scottish Premier League

Sezon 2005/06

2. miejsce





Stroje podstawowe





Stroje dodatkowe

Rangers Football Club – szkocki klub piłkarski zsiedzibą w Glasgow założony w 1873 roku. Barwy niebieskie. Drużyna gra na stadionie Ibrox Park w Glasgow. Jest to jeden z najstarszych klubów świata, który od lat toczy walkę o prymat w szkockiej piłce z lokalnym rywalem, Celtikiem.

Stadion Rangersów, osławiony Ibrox Park, mieszczący 51,444 widzów (wszystkie miejsca siedzące) jest zaliczany przez UEFA do pięciogwiazdkowych stadionów europejskich - spełniających wszystkie wymagania tejże federacji.

Dziś na kadrę Gersów składa się mnóstwo zawodników z różnych zakątków świata, od Szkocji po Senegal, także zawodnicy klubu z Ibrox wyznają różne religie, pomimo iż klub jest od wielu lat uważany jako czysto protestancki. Podtekst religijny mają również Old Firm Derby - derby pomiędzy Rangersami a Celtikiem - rywale z Celtic Park są klubem katolickim.

Prawidłowa nazwa klubu to Rangers FC, jednakże w Polsce i w wielu innych krajach utarła się nazwa Glasgow Rangers, głównie przez angielskich komentatorów piłkarskich, którzy nie chcieli wprowadzać ludzi w błąd, bowiem Anglicy też mają swoich Rangersów, mianowicie londyńskich Queens Park Rangers.

Przydomek klub to The Teddy Bears (Pluszowe Misie), przez rymowanie się z Gers, drugim i popularniejszym pseudonimem tej drużyny. Kibiców zwie się "Bluenoses", czyli niebieskie nosy.

[edytuj] Old Firm i sekty

Termin sekta oznacza jakąś małą albo dużą grupę o jednym wyznaniu, zwykle fanatycznie wyznawanym, nastawioną agresywnie do ludzi spoza niej.

W kontekście szkockiego futbolu, różnice socjalne, kulturalne, historyczne czy też religijne są powodem wielu nieporozumień nie tylko między kibicami szkockich klubów piłkarskich, ale i też pretekstem do głębszych konfliktów między dużymi grupami ludzi.

Konflikty religijne, które zaistniały między obiema drużynami, Rangersami i Celtikiem to konflikty między protestantami oraz katolikami. Pod koniec XIX w., wielu zarówno protestantów jak i katolików wyemigrowało z Irlandii (głównie przez klęskę głodu) do Szkocji. Zbiegło się to z czasem, gdy oba kluby Old Firm zostały założone - Rangers w 1873, a Celtic w 1888. Gdy większość katolików opowiedziała się za Celtikiem, protestanci postanowili wspierać drużynę "zza miedzy" - właśnie Rangers FC. Ponadto idee obu klubów - Rangers, bycia protestanckim klubem i Celtiku - bycia klubem katolickim, dały niezawodny pretekst do kłótni i rywalizacji między kibicami obu drużyn, co istnieje do dziś.

Zarówno Celtic jak i Rangers dzisiaj mają problemy z niesfornymi kibicami. Oba kluby zadeklarowały się do walki z dyskryminacją religijną, ale odcięły się od niektórych, szczególnie fanatycznych grup swoich fanów. Wraz ze szkockim parlamentem, poprzez szkocki Kościół, różne organizacje i szkoły, drużyny Old Firm starają się zakończyć wzajemną nienawiść między katolikami i protestantami - zaczynając od karania za prowokacyjne przyśpiewki na stadionach, kończąc na powstrzymywaniu krwawych bójek, zwłaszcza po derbach Glasgow.

[edytuj] Pod wodzą McLeisha (2001-06)

Czteroipółletni pobyt Alexa McLeisha w Rangers był czymś nowym, czymś wyjątkowym po nudnym i beznadziejnym okresie szefowania klubowi, który zaserwował Rangersom Holender Dick Advocaat.

Jego zatrudnienie w grudniu 2001 spotkało się z wściekłością fanów drużyny. Większość z nich uważała jego przyjęcie za swoiste obniżenie ambicji klubu, inni zaś uważali, iż były trener Hibernianu oraz Motherwell nie poradzi sobie z kierowaniem tak wielkiej drużyny jak The Gers.

Wśród kilku naprawdę wielkich sukcesów, jakie McLeish osiągnął z klubem z Ibrox są dwa mistrzostwa Szkocji, w tym Helikopterowa Niedziela, gdy przed meczem z Hibernian Rangers musieli wygrać i liczyć na to, że Celtic przegra z Motherwell - w ostatniej minucie meczu w Motherwell stał się cud, Celtic stracił dwie bramki, przegrał 1:2 i specjalnym helikopterem dowieziono do Edynburga paterę mistrzowską i przedstawiciela szkockiego związku piłkarskiego - oprócz tego dwa Puchary Szkocji i trzy Puchary Ligi. W sezonie 2005/06 Rangers stali się pierwszym szkockim klubem, który awansował do 1/8 Ligi Mistrzów, co było jedynym pocieszeniem zważywszy na niską pozycję w tabeli rodzimej ligi.

Było widać jak na dłoni, iż prezes David Murray pozwoli odejść McLeishowi po europejskiej kampanii, co zostało potwierdzone na konferencji prasowej dwa dni po ostatnim meczu grupowym. Po tym wydarzeniu kibice poczęli naciskać na Murraya, aż w końcu dwa dni przed derbami Old Firm, 9 lutego 2006 oficjalnie ogłoszono, iż po zakończeniu sezonu rudowłosy trener pożegna się z Ibrox Park, natomiast 11 marca świat obiegła wiadomość, iż nowym szkoleniowcem drużyny z Glasgow zostanie Francuz, były trener Lyonu, Paul Le Guen.

[edytuj] Nowa era

Po sezonie 2005/06 Alexa McLeisha zastąpił Francuz, Paul Le Guen. Znany z nieziemskiego talentu do wyszukiwania młodych zawodników, którzy w przyszłości mogą stać się prawdziwymi gwiazdami, na "dzień dobry" ściągnął reprezentanta RPA do lat 19, Deana Furmana z Chelsea oraz juniorów - Williama Stanger i Antoine Ponroya z Rennes. Gdy lubiany na Ibrox Alex Rae zakończył karierę i został grającym trenerem Dundee, supersnajper z Danii - Peter Lovenkrands odszedł do Schalke 04, ponadto grecki obrońca Sotiros Kyrgiakos zmienił klub na Eintracht Frankfurt. Zastąpili ich m.in. zawodnik IFK Goteborg, Karl Svensson, Czech z Austrii Wiedeń - Libor Sionko i jego kolega klubowy z sąsiedniej Słowacji, napastnik Filip Sebo. W następnych tygodniach do drużyny dołączyli: były gracz Olympique Lyon - Jeremy Clement, bramkarz Paris Saint-Germain Lionel Letizi, ponadto senegalski pomocnik Mahktar N'Diaye. W sierpniu tylko uzupełniono skład o młodych zawodników Manchesteru United - Lee Martina oraz Phila Bardsleya. W ostatnim dniu okienka, 31 sierpnia 2006 zakupiono bośniackiego obrońcę Austrii Wiedeń, Sasę Papaca.

Duże wzmocnienia pociągnęły za sobą także pożegnania - Le Guen podał listę piłkarzy, którzy mieli w najbliższym czasie opuścić Ibrox Park. Znaleźli się na niej: Nacho Novo, Marvin Andrews, Olivier Bernard, Hamed Namouchi, Bob Malcolm i Jose-Karl Pierre-Fanfan. Pierwszy wyleciał Namouchi, sprzedany za 450,000 funtów do FC Lorient.

[edytuj] Stadion

Rangers grają na Ibrox Park. Boisko zostało zainaugurowane 30 grudnia 1899 podczas wygranego 3-1 meczu z Hearts. Stadion jest zaliczany przez UEFA do najlepszych, pięciogwiazdkowych boisk Europy.

Trybuny dzielą się na: Trybunę Billa Strutha, Trybunę Govan, Copland oraz Broomloan. Istnieją także East oraz West Enclosures. Po letnich pracach całkowita pojemność Ibrox to 51,444 miejsc.

[edytuj] Sukcesy międzynarodowe

Puchar Zdobywców Pucharów (1): 1972;
Finał Pucharu Zdobywców Pucharów (1): 1961;
Milk Cup (3): 1984, 1992 (Premier), 1985 (Junior).

[edytuj] Sukcesy krajowe

Mistrzostwo Szkocji (51): 1891, 1899, 1900, 1901, 1902, 1911, 1912, 1913, 1918, 1920, 1921, 1923, 1924, 1925, 1927, 1928, 1929, 1930, 1931, 1933, 1934, 1935, 1937, 1939, 1947, 1949, 1950, 1953, 1956, 1957, 1959, 1961, 1963, 1964, 1975, 1976, 1978, 1987, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1999, 2000, 2003, 2005;

Puchar Szkocji (31): 1894, 1897, 1898, 1903, 1928, 1930, 1932, 1934, 1935, 1936, 1948, 1949, 1950, 1953, 1960, 1962, 1963, 1964, 1966, 1973, 1976, 1978, 1979, 1981, 1992, 1993, 1996, 1999, 2000, 2002, 2003;

Puchar Ligi Szkockiej (24): 1946, 1948, 1960, 1961, 1963, 1964, 1970, 1975, 1977, 1978, 1981, 1983, 1984, 1986, 1987, 1988, 1990, 1992, 1993, 1996, 1998, 2002, 2003, 2005.

[edytuj] Inne sukcesy

Emergency War League (1): 1940;
Southern League (6): 1941, 1942, 1943, 1944, 1945, 1946;
Drybrough Cup (1): 1979;
Tennents' Sixes (2): 1984, 1989;
Glasgow Cup (44): 1893, 1898, 1900, 1901, 1902, 1911, 1912, 1913, 1914, 1918, 1919, 1922, 1923, 1924, 1925, 1930, 1932, 1933, 1934, 1936, 1937, 1938, 1940, 1942, 1943, 1944, 1945, 1948, 1950, 1954, 1957, 1958, 1960, 1969, 1971, 1975 (razem z Celtikiem), 1976, 1979, 1983, 1985, 1986, 1987;
Glasgow Merchants and Charity Cup (32): 1878-79, 1896-97, 1899-1900, 1903-04, 1905-06, 1906-07, 1908-09, 1910-11, 1918-19, 1921-22, 1922-23, 1924-25, 1927-28, 1928-29, 1929-30, 1930-31, 1931-32, 1932-33, 1933-34, 1938-39, 1939-40, 1940-41, 1941-42, 1943-44, 1944-45, 1945-46, 1946-47, 1947-48, 1950-51, 1954-55, 1956-57, 1959-60;
Glasgow League (2): 1895/96, 1897/98.

[edytuj] Menedżerowie

William Wilton (1899-1920)
Bill Struth (1920-1954)
Scott Symon (1954-1967)
David White (1967-1969)
William Waddel (1969-1972)
Jock Wallace (1972-1978)
John Greig (1978-1983)
Jock Wallace (1983-1986)
Graeme Souness (1986-1991)
Walter Smith (1991-1998)
Dick Advocaat (1998-2002)
Alex McLeish (2002-2006)
Paul Le Guen (od 2006)

[edytuj] Skład

[edytuj] Bramkarze

Nr	Imię i nazwisko	Data urodzenia
1	Stefan Klos	16.08.1971
21	Lionel Letizi	28.05.1973
22	Allan McGregor	31.01.1982

[edytuj] Obrońcy

Nr	Imię i nazwisko	Data urodzenia
16	Phil Bardsley	28.06.1986
20	Alan Hutton	30.10.1984
18	Ian Murray	20.03.1981
5	Saša Papac	7.02.1980
28	Antoine Ponroy	15.04.1986
27	Julien Rodriguez	11.06.1978
26	Steven Smith	30.08.1985
19	Karl Svensson	21.03.1984

[edytuj] Pomocnicy

Nr	Imię i nazwisko	Data urodzenia
25	Charlie Adam	10.12.1985
4	Thomas Buffel	19.02.1981
17	Chris Burke	02.12.1983
8	Jeremy Clement	26.08.1984
6	Barry Ferguson	2.02.1978
7	Brahim Hemdani	15.03.1978
32	Lee Martin	09.02.1987
30	Makhtar N'Diaye	31.12.1981
11	Gavin Rae	28.11.1977
14	Libor Sionko	01.02.1977