Atlético Madryt

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Atlético Madryt

Pełna nazwa

Club Atlético de Madrid S.A.D.

Przydomek

Los Indios, Los Colchoneros,
Los Rojiblancos

Data założenia

1903

Stadion

Vicente Calderón

Liczba miejsc

54,851

Prezes

Enrique Cerezo

Trener

Javier Aguirre

Liga

Primera Division

Sezon 2005/06

10. miejsce





Stroje podstawowe





Stroje dodatkowe

Atlético Madryt - hiszpański klub piłkarski założony 26 kwietnia 1903 przez trzech baskijskich studentów jako filia madrycka Athletic Bilbao. Aktualnie gra w Primera Division. Stadionem klubu jest Estadio Vicente Calderón, nazwany imieniem legendarnego prezesa klubu. Ostatnim wielkim sukcesem Los Rojiblancos był dublet - zwycięstwo w rozgrywkach Primera Division i Copa del Rey w 1996. W sezonie 1996/1997 Atletico występowało w Lidze Mistrzów.

Spis treści

1 Historia
- 1.1 Athletic Club de Madrid
- 1.2 Athletic Aviacion de Madrid
2 Sukcesy
3 Stadion
4 Kadra
- 4.1 Transfery na sezon 2006/07
5 Byli piłkarze
6 Byli trenerzy
7 Znani kibice
8 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

[edytuj] Athletic Club de Madrid

Klub został założony 26 kwietnia 1903 przez trzech baskijskich studentów jako filia Athletic Bilbao. W 1904 przyłączyli się do nich byli członkowie Madrid FC. Piłkarze występowali początkowo w barwach błękitno-białych; od 1911 stroje Atletico to koszulki w charakterystyczne białe i czerwone pasy oraz granatowe spodenki. Motywy zmiany strojów nie są do końca znane. Jedna z teorii mówi, że połączenie bieli z czerwienią było najtańszym rozwiązaniem, gdyż tych samych kolorów używano do produkcji materacy. Stąd przydomek Los Colchoneros - wytwórcy materacy.

Uniezależnienie się od Athletic Bilbao nastąpiło w 1921, a w 1923 zbudowano pierwszy stadion, o nazwie Metropolitano. W latach 20. Athletic trzy razy wygrał Campeonato del Centro i w latach 1921 oraz 1926 brało udział w rozgrywkach Copa del Rey. W 1928 klub został zaproszony do udziału w rozgrywkach ligowych. Trenerem Athletic był wtedy Anglik, Fred Pentland. Klub spadł do Segunda Division w 1930, a w 1934 wrócił do Primera Division. Athletic jeszcze raz został relegowany do niższej ligi w 1936, kiedy trenerem był Josep Samitier. W skutek hiszpańskiej wojny domowej spadek klubu został odroczony.

[edytuj] Athletic Aviacion de Madrid

W 1939, kiedy reaktywowano rozgrywki ligowe w Hiszpanii, Athletic połączył się z klubem Aviacion Nacional z Saragossy i stał się Athletic Aviacion de Madrid. Klub Aviacion Nacional został założony w 1939 przez hiszpańskie siły powietrzne. Obiecano im miejsce w Primera Division na sezon 1939/40, lecz ostatecznie hiszpańska federacja nie dopuściła ich do rozgrywek. Jednakże doszło do porozumienia i Aviacion Nacional połączył się z Athletic, który stracił podczas hiszpańskiej wojny domowej ośmiu zawodników. Athletic Aviacion de Madrid zajął miejsce Realu Oviedo, którego stadion został zniszczony w czasie wojny. Klub z Ricardo Zamorą na ławce trenerskiej zwyciężył w rozgrywkach Primera Division w latach 1940 i 1941.

W 1941 dekret wydany przez gen. Franco zakazał klubom używania nazw obcojęzycznych, dlatego nazwę drużyny zmieniono na Atlético Aviacion de Madrid. W 1947 zdecydowano pozbyć się z nazwy klubu cząstki Aviacion, przypominającej o związkach z armią. Tak powstała aktualna nazwa drużyny - Club Atlético de Madrid. W tym samym roku na Metropolitano Atletico rozgromiło 5:0 swojego rywala zza miedzy - Real Madryt.

Od 1966 piłkarze Atletico występują na stadionie Vicente Calderon, noszącym imię byłego prezydenta klubu. Od 1940 zespołowi przypadło w udziale 9 tytułów mistrzowskich, również 9 razy sięgał on po Puchar Króla. W 1962 do kolekcji trofeów Atletico dołączyło europejski Puchar Zdobywców Pucharów, a w 1975 Puchar Interkontynentalny.

Lata 60. i 70. były najlepszymi w historii Atletico; do sukcesów piłkarze nawiązali w połowie lat 90., zdobywając dublet (mistrzostwo i Puchar) w 1996, wkrótce jednak po raz pierwszy w historii klub spadł z I ligi (2000). W 2002 Atletico Madryt ponownie znalazło się w ekstraklasie, pozostaje jednak w cieniu lokalnego rywala - Realu.

Wśród wielu znakomitości piłkarskich, jakie przewinęły się przez klub, można wymienić m.in. Garate, Hugo Sancheza, Bernda Schustera i w ostatnich latach Christiana Vieriego. Przez lata symbolem klubu był kontrowersyjny prezydent, Jesus Gil, szczególnie znany z ciągłych konfliktów ze szkoleniowcami.

W Atletico występował Roman Kosecki.

[edytuj] Sukcesy

Mistrzostwo Hiszpanii

1940, 1941, 1950, 1951, 1966, 1970, 1973, 1977, 1996

Puchar Króla

1960, 1961, 1965, 1972, 1976, 1985, 1991, 1992, 1996

Puchar Interkontynentalny

1974

Puchar Zdobywców Pucharów

1962

Superpuchar Hiszpanii

1985

Puchar Ligi

1987

[edytuj] Stadion

Nazwa: Estadio Vicente Calderón
Miasto: Madryt
Pojemność: 54.851 miejsc
Inauguracja: 2 października 1966; Atletico - Valencia 1:1
Wymiary boiska: 105x70 m
Inne obiekty: Ciudad Deportiva de Majadahonda

[edytuj] Kadra

Numer	Imię i nazwisko	Data urodzenia	Kraj	W klubie od	Poprzedni klub
Bramkarze
1	Ivan Cuéllár	25.05.1984		-	wychowanek
13	Ismael Falcón	24.04.1984		-	wychowanek
25	Leo Franco	20.05.1977		2004	Real Mallorca
Obrońcy
2	Giourkas Seitaridis	04.06.1981		2006	Dynamo Moskwa
3	Antonio López	13.09.1981		2004	Osasuna Pampeluna
4	Mariano Pernía	04.05.1977		2006	Getafe CF
14	Zé Castro	13.01.1983		2006	Academica Coimbra
18	Juan Valera	21.12.1984		2005	Real Murcia
21	Luis Perea	30.01.1979		2006	Boca Juniors Buenos Aires
22	Pablo Ibáñez	03.08.1981		2004	Albacete Balompie
Pomocnicy
5	Peter Luccin	09.04.1979		2004	Celta Vigo
6	Costinha	01.12.1974		2006	Dynamo Moskwa
7	Luciano Galletti	09.04.1980		2005	Real Saragossa
8	Gabi	10.07.1983		2005	Getafe CF
11	Maxi Rodríguez	02.01.1981		2005	Espanyol Barcelona
15	José Manuel Jurado	29.06.1986		2006	Real Madryt
17	Martin Petrov	15.01.1979		2005	VfL Wolfsburg
19	Miguel de las Cuevas	19.06.1986		2006	Hércules Alicante
20	Maniche	11.11.1977		2006	Dynamo Moskwa
45	Víctor Bravo	23.04.1983		-	wychowanek
Napastnicy
9	Fernando Torres	20.03.1984		-	wychowanek
10	Sergio "Kun" Agüero	02.06.1988		2006	Independiente Buenos Aires
23	Mista	12.11.1978		2006	Valencia CF

Trener:

Javier Aguirre

Wypożyczeni:

Javier Horacio Pinola (1. FC Nürnberg)
Javier Arizmendi (Deportivo La Coruña)
Manu del Moral (Getafe CF)
Juan Ortiz (Polideportivo Ejido)
Marcelo Sosa (River Plate Buenos Aires)
Braulio Nóbrega (UD Salamanca)
Toché (Real Valladolid)
Francisco Molinero (Malaga CF)
Mario Suárez (Real Valladolid)

[edytuj] Transfery na sezon 2006/07

Przybyli:

Sergio Agüero (Independiente Buenos Aires)
Mariano Pernía (Getafe CF)
Kizito Musampa (Manchester City)
Costinha (Dynamo Moskwa)
Giourkas Seitaridis (Dynamo Moskwa)
Zé Castro (Academica Coimbra)
Miguel de las Cuevas (Hércules Alicante)
Raúl Medina (Ciudad de Murcia)
Toché (Hércules Alicante)
Mista (Valencia CF)
José Manuel Jurado (Real Madryt)
Maniche (Dynamo Moskwa)

Odeszli:

Javier Horacio Pinola (1. FC Nürnberg)
Manu del Moral (Getafe CF)
Cosmin Contra (Getafe CF)
Juan Ortiz (Polideportivo Ejido)
Gonzalo Colsa (Racing Santander)
Jorge Larena (Celta Vigo)
José Zahínos (Real Valladolid)
Marcelo Sosa (River Plate Buenos Aires)
Braulio Nóbrega (UD Salamanca)
Toché (Real Valladolid)
José Antonio García Calvo (Real Valladolid)
Raúl Medina (CD Xerez)
Fernando Marqués (Racing Santander)
Pablo Sicilia (Tenerife)
Mané (UD Almería)
Francisco Molinero (Malaga CF)
Juan Velasco (Espanyol Barcelona)
Mateja Kežman (Fenerbahçe Stambuł)
Ariel Ibagaza (Real Mallorca)
Mario Suárez (Real Valladolid)
Kizito Musampa (Trabzonspor)

[edytuj] Byli piłkarze

Legendy:

Diego Simeone
Luis Pereira
Abelardo Rodríguez
Luis Aragonés
Isacio Calleja
José Luis Caminero
Enrique Collar
Adrián Escudero
José Eulogio Gárate
Kiko
Joaquín Peiró
Abel Resino
Jimmy Floyd Hasselbaink
Larbi Ben Barek
Hugo Sánchez
Bernd Schuster
Paulo Futre
Jorge Mendonça
Christian Vieri

Pozostali:

Ruben Ayala
Leonardo Biagini
Germán Burgos
José Chamot
Fabricio Coloccini
Panadero Díaz
Juan Esnaider
Ubaldo Fillol
Jorge Griffa
Ariel Ibagaza
Matias Lequi
Juan Carlos Lorenzo
Edgardo Madinabeytia
Iselin Santos Ovejero

Alfredo Rojas
Santiago Solari
Gerhard Rodax
Rade Bogdanović
Mirsad Hibić
Alemão
Andrei
Dirceu
Donato
Emerson
Juninho
Leivinha
Ramiro
Vavá
Lubo Penev
Radek Bejbl
Jesper Grønkjaer
Gregorio Amestoy
Demis Nikolaidis
Iván Amaya
Carlos Aguilera
Juan Carlos Arteche
Ruben Baraja
Salva Ballesta
Heraldo Becerra
Paco Campos
Joan Capdevila
Gonzalo Colsa
Quique Estebaranz
Santiago Ezquerro
Luis García
José Antonio García Calvo
Delfi Geli
Jesús Glaría
Andoni Goikoetxea
Pizo Gómez

Rosendo Hernández
Javier Irureta
Miguel Jones
José Mari
Jordi Lardin
Juan Manuel López
Super López
Manolo
Paco Melo
José Francisco Molina
Javi Moreno
José Movilla
Toni Muñoz
Nano
Alvaro Novo
Pablo Alfaro
José Pacheco
Pruden
Raúl
Miguel Reina
Tomás Reñones
Ricardo López
Feliciano Rivilla
Roberto Fresnedoso
Rodri
Ignacio Salcedo
Julio Salinas
Alfredo Santaelena
Santi Denia
Sergi Barjuan
Roberto Solozábal
José López Ufarte
Roberto López Ufarte
Juan Carlos Valerón
Juan Velasco
Juan Vizcaíno

Kizito Musampa
José Cardona
Avi Nimni
Guy Ipoua
Adolfo Valencia
Francisco Arencibia
Luis García
Mirko Votava
Abas Lawal
Celso Ayala
Miguel Ángel Benítez
Carlos Gamarra
Eulogio Martínez
Roman Kosecki
Eduardo Ordóńez
Dani
Marco Ferreira
Hugo Leal
João Pinto
Quinton Fortune
Igor Dobrovolski
Cosmin Contra
Daniel Prodan
Vladimir Jugović
Mateja Kežman
Zoran Njegus
Milinko Pantić
Veljko Paunović
Jovan Stanković
Djordje Tomić
Raphaël Wicky
Henry Carlsson
Diego Alonso
Fernando Correa
Jorge Da Silva
Gonzalo De Los Santos