Okręty podwodne typu I

Z Wikipedii

Niemieckie okręty podwodne (U-Booty) typu I powstały w 1936 r. jako próba stworzenia dla Kriegsmarine oceanicznego okrętu podwodnego. Zostały zbudowane tylko dwie jednostki tego typu – U-25 i U-26.

Oba okręty zbudowano w stoczni AG Weser w Bremie. Miały szerg wad - były niestateczne, zanurzały się powoli, miały problemy z manewrowaniem w zanurzeniu oraz inne mechaniczne usterki. Niemniej jednak oba okręty odnosiły sukcesy w pierwszych miesiącach II wojny światowej. U-25 zatopił osiem statków i uszkodził jeden, a U-26 zatopił jedenaście i uszkodził dwa.

U-25 zatonął na brytyjskiej minie na Morzu Północnym w sierpniu 1940. U-26 został uszkodzony w lipcu 1940. przez brytyjską korwetę HMS "Gladiolus" i australijską łódź latającą Sunderland, załoga okrętu została uratowana.

[edytuj] Ogólna charakterystyka

• Wyporność: nawodna: 826 ton; podwodna: 920 ton
• Długość: 72,39 m
• Szerokość: 6,21 m
• Napęd:
  • nawodny: 2 silniki wysokoprężne MAN, 8-cylindrowe, moc 3080 KM (2300 kW)
  • podwodny: 2 silniki elektryczne, moc 1060 KM (790 kW)
    
• Maksymalna prędkość: nawodna: 18,6 węzła (34,4 km/h); podwodna: 8,3 w. (15,4 km/h)
  
• Uzbrojenie: Jedno działo pokładowe 105 mm, jedno działko przeciwlotnicze 20 mm, sześć wyrzutni torpedowych (4 dziobowe, dwie rufowe), 14 torped lub 28 min TMA
  
• Załoga: 44-46
  
• Maksymalne zanurzenie: 200 m

[edytuj] Okręty

U-25
Producent: AG Vezery w Bremie
Sukcesy: 7 zatopionych statków handlowych (33,209 GRT), 1 okręt wojenny (17,046 GRT) oraz 1 uszkodzony (7,638 GRT)
Zniszczony 1 sierpnia 1940 r. na Morzu Północnym po zderzeniu z brytyjską miną

U-26
Producent: AG Vezery w Bremie
Sukcesy: 11 zatopionych statków handlowych (48,645 GRT), 1 okręt wojenny (530 GRT), 1 uszkodzony (4,871 GRT)