Marilyn Monroe
Z Wikipedii
Marilyn Monroe (1 czerwca 1926 – 5 sierpnia 1962) amerykańska aktorka filmowa. Urodziła się w Los Angeles jako Norma Jean Mortenson (znana też jako Norma Jean Baker). Legenda kina, kreowana na symbol seksu lat 50. i 60. XX wieku.
Biografia
Henry Edward Mortenson, wymieniony w dokumentach jako ojciec, porzucił rodzinę jeszcze przed urodzeniem Normy Jean. Matka, która pracowała jako montażystka w Hollywod, nadała jej nazwisko swojego poprzedniego partnera: Baker. Prawdziwy, biologiczny ojciec, nigdy nie został ustalony, prawdopodobnie był nim Charles Stanley Gifford, pracujący razem z matką Normy Jean w studio filmowym RKO.
Dzieciństwo miała trudne, wychowywała się w rodzinach zastępczych i sierocińcu. 19 czerwca 1942 roku, mając 16 lat, po raz pierwszy wyszła za mąż, za 21 letniego pracownika fabryki lotniczej Donalda Dougherty. Małżeństwo przetrwało jedynie 4 lata. Po rozwodzie, 13 września 1946 r., zaczęła pracować jako modelka prezentująca kostiumy kąpielowe. Została zauważona przez szefa wytwórni filmowej RKO, Howarda Hughesa, jednak za namową agenta pierwszy kontrakt podpisała z FOX Studios. Wtedy też zastąpiła swoje prawdziwe nazwisko pseudonimem scenicznym - imię Marilyn zostało zasugerowane przez wytwórnię, a Monroe było nazwiskiem jej pradziadka ze strony matki. W latach 1947-48 wystąpiła w kilku filmach, z których żaden nie odniósł większych sukcesów i wytwórnia Twentieth Century-Fox nie przedłużyła z nią kontraktu. Marilyn wróciła do zawodu modelki oraz wstąpiła do szkoły aktorskiej.
W 1949 roku pozowała nago do zdjęć, które kilka lat później, kupione przez Hugha Hefnera, ukazały się w pierwszym numerze Playboya. W 1950 roku zagrała małe role w kilku filmach i dwie z nich zostały zauważone przez widzów i producentów. W następnych latach była już znaną aktorką. W 1952 po raz pierwszy wystąpiła jako platynowa blondynka w filmie Monkey Business, a rola w filmie Mężczyźni wolą blondynki w 1953 roku przyniosła jej status gwiazdy. Wtedy też zaczęła spotykać się ze słynnym baseballistą Joe DiMaggio, za którego wyszła 14 stycznia 1954 r. Burzliwy związek (on był zazdrosny, ona niewierna) przetrwał zaledwie 274 dni. Rozwiedli się w październiku 1954 r. W 1955 roku w filmie Słomiany wdowiec wystąpiła w słynnej scenie, gdzie podmuch spowodowany przez przejeżdżający pociąg unosi jej białą sukienkę. Kolejnym, trzecim już mężem aktorki został 29 czerwca 1956 r. dramaturg Arthur Miller. W trakcie tego małżeństwa Marilyn dwa razy poroniła. Rozwiodła się z Millerem po ponad 4 latach, w styczniu 1961 roku. Nadużywała alkoholu i narkotyków, popadała w coraz częstsze i dłuższe depresje, chorowała też na bulimię, sprawiała coraz większe problemy na planie filmowym, opóźniając realizację filmów. Realizację jej ostatniego filmu przerwała śmierć.
Marilyn została znaleziona martwa w swoim domu w Los Angeles w wieku 36 lat, śmierć nastąpiła prawdopodobnie z powodu przypadkowego przedawkowania środków nasennych, ale okoliczności towarzyszące jej śmierci sprawiły, że wiele osób sądzi, iż nie był to przypadek. Niektórzy uważają, że została zamordowana z powodu swoich związków z członkami rodziny Kennedy.
[edytuj] Filmografia
- 1947 The Shocking Miss Pilgrim
- 1947 Dangerous Years
- 1948 Scudda Hoo Scudda Hay
- 1948 Ladies of the Chorus
- 1950 Love Happy
- 1950 Podróż do Tomahawk ("A Ticket to Tomahawk")
- 1950 Asfaltowa dżungla ("The Asphalt Jungle")
- 1950 Wszystko o Ewie ("All About Eve")
- 1950 The Fireball
- 1950 Right Cross
- 1951 Home Town Story
- 1951 As Young as You Feel
- 1951 Love Nest
- 1951 Pobierzmy się ("Let's Make It Legal")
- 1952 Na krawędzi ("Clash by Night")
- 1952 Uprzejmie informujemy, że nie są państwo małżeństwem ("We're Not Married!")
- 1952 Proszę nie pukać ("Don't Bother to Knock")
- 1952 Małpia kuracja ("Monkey Business")
- 1952 O. Henry's Full House
- 1953 Niagara
- 1953 Mężczyźni wolą blondynki ("Gentlemen Prefer Blondes")
- 1953 Jak poślubic milionera ("How to Marry a Millionaire")
- 1954 Rzeka bez powrotu ("River of No Return")
- 1954 Nie ma jak show ("There's No Business Like Show Business")
- 1955 Słomiany wdowiec ("The Seven Year Itch")
- 1956 Przystanek autobusowy ("Bus Stop")
- 1957 Książę i aktoreczka ("The Prince and the Showgirl")
- 1959 Pół żartem, pół serio ("Some Like It Hot")
- 1960 Pokochajmy się ("Let's Make Love")
- 1961 Skłóceni z życiem ("The Misfits")
- 1962 Somethings Got To Give
[edytuj] Nagrody
- 1954 Złoty Glob dla najlepszej aktorki
- 1956 nominacja do BAFTA Film Award (British Academy of Film and Television Arts Awards - angielski odpowiednik Ocsara) za Słomiany wdowiec
- 1957 nominacja do Złotego Globu za Przystanek autobusowy
- 1958 nominacja do BAFTA Film Award za Książę i aktoreczka
- 1958 Złota Płyta (Golden Plate) - David di Donatello Awards - główna nagroda filmowa we Włoszech za Książę i aktoreczka
- 1960 Złoty Glob za Pół żartem, pół serio
- 1962 Złoty Glob dla najlepszej aktorki
