Kim Dzong Il
Z Wikipedii
| Kim Dzong Il ur. 16 lutego 1941 |
|
 |
|
| Przewodniczący Narodowej Komisji Obrony | |
| Okres urzędowania | od 1994 |
| Partia polityczna | Koreańska Partia Pracy |
| Poprzednik | Kim Ir Sen |
| Nazwa koreańska | |
| Transkrypcja poprawiona | Gim Jeong-il |
| Transkrypcja McCune'a-Reischauera | Kim Chŏng-il |
| Transkrypcja polska | Kim Dzŏng Il |
| Hangyl | 김정일 |
| Hancha | 金正日 |
| Wymowa | |
| IPA | ? |
| Przybliżona polska | Kim Dzong Il |
| Ten artykuł jest częścią serii Korea Północna  |
|
| Edytuj ten szablon |
Kim Dzong Il - (ur. 16 lutego 1941 na Syberii w Związku Radzieckim) - północnokoreański polityk, syn premiera i prezydenta Korei Północnej oraz przewodniczącego Partii Pracy Korei, Kim Ir Sena. W okresie wojny koreańskiej został dla bezpieczeństwa wysłany przez ojca do Mandżurii. Przez dwa lata uczył się w szkole pilotów w NRD a w 1963 ukończył Uniwersytet Kim Ir Sena.
Zajmował wiele mniej znaczących stanowisk w Partii Pracy Korei, a następnie został sekretarzem swojego ojca, z którym blisko współpracował podczas czystki w szeregach partii (1967). We wrześniu 1973 mianowano go sekretarzem partyjnym ds. organizacji i agitacji politycznej. W październiku 1980 jego ojciec włączył Kim Dzong Ila do kultu własnej osoby i wyznaczył na swojego następcę. Od tej chwili występował jako Umiłowany Przywódca, w odróżnieniu od swojego ojca Wielkiego Wodza. Kontynuował rozwijanie nakreślonych przez Kim Ir Sena idei Dżucze w licznych publikacjach o charakterze filozoficzno-ideologiczno-propagandowym.
W latach 1990 - 1991 Kim był zwierzchnikiem koreańskich sił zbrojnych oraz sprawował najwyższe funkcje w Komitecie Centralnym, Biurze Politycznym i Sekretariacie partii. W 1994 Kim Ir Sen zmarł na atak serca - jego syn został faktycznym przywódcą Korei Północnej. Jednak fakt, że w kolejnych latach nie przyjął oficjalnych tytułów swojego ojca, może świadczyć o tym, że miał trudności w umocnieniu swojej władzy.
