Jan Śniadecki
Z Wikipedii
Jan Władysław Śniadecki (ur. 29 sierpnia 1756 w Żninie, zm. 9 lub 21 listopada 1830 w Jaszunach koło Wilna) – polski astronom i matematyk. Brat Jędrzeja Śniadeckiego.
Wybitny astronom polski z przełomu XVIII i XIX w. Nieobce mu były również dziedziny pedagogiki, językoznawstwa i filozofii. Mówiono o nim, iż jest: "arcykapłanem umiejętności na całą Polskę i Litwę" (K. Libelt). Wykształcenie średnie zdobywał w Gimnazjum w Trzemesznie. Studiował na Akademii Lubrańskiego i Uniwersytecie Jagiellońskim. Był również studentem Uniwersytetu w Paryżu, gdzie kontynuował studia matematyczne. W 1781 r. został profesorem matematyki i astronomii w Krakowie. W 1782 r. wystąpił z projektem zbudowania obserwatorium astronomicznego w Krakowie na terenie Ogrodu Botanicznego. W filozofii był wrogiem metafizyki i romantyzmu, spekulacji i apriorycznych dociekań. Głównym jego dziełem filozoficznym była Filozofia umysłu ludzkiego. Na jego osobie wzorowana była postać Starca z ballady Romantyczność Adama Mickiewicza.
Twórca polskiej terminologii matematycznej.
Zobacz też: oświecenie w Polsce.
