Andrzej Lepper

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Andrzej Zbigniew Lepper ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie

Wicepremier, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Okres urzędowania	od 16 października 2006
Partia polityczna	Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej
Poprzednik	Jarosław Kaczyński
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Partia polityczna	Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej
Okres urzędowania	od 5 maja 2006 do 22 września 2006
Poprzednik	Krzysztof Jurgiel
Następca	Jarosław Kaczyński

Andrzej Zbigniew Lepper (ur. 13 czerwca 1954 w Stowięcinie) — obecnie wicepremier i Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi; polski polityk, lider i założyciel partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej; rolnik. Poseł na Sejm IV i V kadencji, przez niecałe trzy miesiące Wicemarszałek Sejmu IV kadencji, Wicemarszałek Sejmu V kadencji od 26 października 2005 do 9 maja 2006. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi i wicepremier w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego od 5 maja 2006 do 22 września. Obecnie ponownie pełni obydwie funkcje od 16 października 2006 roku.

Spis treści

1 Wykształcenie
2 Kariera zawodowa
3 Kariera polityczna
4 Kontrowersje
- 4.1 Sylwetka
- 4.2 Procesy sądowe
5 Zobacz też
6 Linki zewnętrzne

Wykształcenie

Ukończył Państwowe Technikum Rolnicze w Sypniewie jako abiturient, nie przystąpił do matury.

Posiada dwa tytuły doktora honoris causa: Międzynarodowej Akademii Kadr w Kijowie oraz Ukraińskiej Akademii Technologicznej.

Kariera zawodowa

W latach 1974 - 1976 pełnił zasadniczą służbę wojskową. Zanim zajął się polityką pracował w Stacji Hodowli Roślin w Górzynie, zajmował kierownicze stanowiska w PGR w Rzechocinie i Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kusicach.

Kariera polityczna

Od 1977 do 1980 należał do PZPR. W 1991 r. założył i został Przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa Samoobrona, związanego początkowo głównie z rolnikami niespłacającymi zaciągniętych kredytów. W 1992 założyciel i Przewodniczący Partii Samoobrona RP. Funkcję tą pełni do dziś. W wyborach do Sejmu we wrześniu 1993 r. lista "Samoobrona - Leppera" uzyskała 2,78% głosów (3,35% głosów w 44 okręgach, gdzie zarejestrował listy).

W wyborach w 1995 r. Andrzej Lepper kandydował na urząd Prezydenta RP, zdobywając 1,32% poparcia.

W wyborach w 1997 r. lista "Przymierze Samoobrona" uzyskała 0,08% głosów (0,24% w 16 okręgach).

W wyborach prezydenckich w 2000 r. zdobył 3,05% poparcia.

W 2001 był radnym Sejmiku województwa zachodniopomorskiego.10,2% głosów

Zdobył mandat poselski w 2001 otrzymawszy 44 814 głosów z okręgu 40 Koszalin. W IV kadencji objął funkcję wicemarszałka Sejmu, jednak już pod koniec listopada 2001 został z tej funkcji odwołany. 26 kwietnia 2002 r. został powołany do składu komisji ds. kontroli państwowej. Uczestniczył w jej pracach do 21 stycznia 2005 r. Tego samgo dnia wszedł do składu Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej do której należał do końca IV kadencji.

23 kwietnia 2005 r. ogłosił, że wystartuje w wyborach prezydenckich w 2005 r.. Poparcia udzieliły mu Centrum Informacji Aferalnej, Forum Słowiańskie, Front Narodowo-Robotniczy, Fundacja Andrzeja Leppera "Samoobrona Dzieciom", Krajowe Stowarzyszenie Obrońców Polskiego Przemysłu Mięsnego, Lewica Narodowa, Młodzieżowe Porozumienie Organizacji Patriotycznych, Ogólnopolska Młodzieżowa Organizacja Samoobrony Rzeczypospolitej Polskiej, Stronnictwo Narodowe i Związek Zawodowy Rolnictwa Samoobrona.

Jego sztab wyborczy został zarejestrowany 8 sierpnia 2005. Swój udział w wyborach zakończył w I turze - z wynikiem 2 259 094 głosów (15,11%) zajął trzecie miejsce. Zaapelował do swoich wyborców o oddanie w II turze głosu na Lecha Kaczyńskiego.

Do Sejmu V kadencji wybrany ponownie z okręgu koszalińskiego liczbą 33 535 głosów. Osiągnął wynik gorszy o 11 279 niż 4 lata wcześniej. Wybrany 26 października 2005 na wicemarszałka Sejmu; jego kandydatura była kontrowersyjna, jednak dzięki poparciu Prawa i Sprawiedliwości został ostatecznie zatwierdzony jako członek prezydium niższej izby parlamentu.

Funkcję sprawował do 9 maja 2006 roku, kiedy cztery dni wcześniej został mianowany ministrem i wicepremierem.

5 maja 2006 roku po wejściu Samoobrony do koalicji rządowej z Prawem i Sprawiedliwością, Lepper został mianowany wicepremierem i ministrem rolnictwa i rozwoju wsi w rządzie premiera Kazimierza Marcinkiewicza a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego.

Premier Kaczyński 21 września 2006 zapowiedział dymisję Andrzeja Leppera. Bezpośrednią przyczyną było przedstawienie nieuzgodnionej wcześniej, długiej listy żądań budżetowych (podwyżki dla służby zdrowia, nauczycieli, nauki, rent, emerytur, dopłaty do paliwa rolniczego, ubezpieczenia rolnicze, weterynarz w każdym powiecie). Tarcia w koalicji występowały jednak już wcześniej, Lepper bardzo często krytykował politykę rządu i twierdził wbrew politykom PiS, że PiS dąży do przedterminowych wyborów. Premier nazwał to zachowanie warcholstwem, Lepper odparował stwierdzeniem o chamstwie premiera, a Przemysław Gosiewski stwierdził, że "Lepper zdradził".

22 września prezydent Lech Kaczyński odwołał Andrzeja Leppera ze stanowiska ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Jednak już 16 października prezydent ponownie mianował go na to stanowisko.

4 grudnia 2006 r. ukazał się artykuł Praca za seks. Była radna Samoobrony Aneta Krawczyk stwierdziła w nim, że jakoby otrzymała pracę na stanowisku dyrektora biura poselskiego w zamian za usługi seksualne świadczone Stanisławowi Łyżwińskiemu i Andrzejowi Lepperowi. Tego samego dnia po rozmowie z premierem Jarosławem Kaczyńskim prokurator krajowy Janusz Kaczmarek wszczął postępowanie w tej sprawie. Premier powiedział, że jeżeli zarzuty wobec Andrzeja Leppera się potwierdzą oznacza to jego wyjście z rządu.

Kontrowersje

Sylwetka

Andrzej Lepper zyskał popularność wiosną 1999 r. po zorganizowaniu akcji blokad dróg, wysypywania zboża i nawoływania do niespłacania przez rolników kredytów, jako protest przeciw europejskiej polityce rolnej. W kierowanej przez siebie partii Samoobrona Andrzej Lepper sprawuje autorytarne przywództwo, pozbawione opozycji. Jego program i wizerunek polityczny opiera się na całkowitej negacji dokonań rządów w Polsce po 1989 roku. Sztandarowe hasła Leppera to "Balcerowicz musi odejść" i "Wszyscy inni już rządzili i rozkradli Polskę". Program Andrzeja Leppera oceniany jest przez wielu jako populistyczny i gospodarczo nierealny. Zasłynął on też wieloma kontrowersyjnymi wypowiedziami publicznymi, wielu zarzuca mu obniżenie kultury debaty publicznej. W sejmie IV kadencji był wielokrotnie upominany za naruszanie zasad etyki poselskiej. Główne powody tych upomnień to pomówienia pod adresem Aleksandra Kwaśniewskiego, Leszka Balcerowicza i Włodzimierza Cimoszewicza. Toczyło się i toczy przeciw niemu wiele postępowań karnych, głównie pod zarzutami zniewagi, pomówienia i niszczenia mienia.

Andrzej Lepper znany jest ze swoich kontrowersyjnych podróży zagranicznych. Jako poseł odwiedził m.in. Chiny i Białoruś, chciał również pojechać do Iraku za czasów dyktatury Saddama Husajna.

W przemówieniach sejmowych Andrzej Lepper często pozwala sobie na różne dygresje, które nie mają nic wspólnego z bieżącymi debatami. Ponadto, podczas IV kadencji Sejmu Andrzej Lepper wraz z grupą innych parlamentarzystów zablokował na dłuższy czas mównicę sejmową - całkowicie paraliżując pracę tego organu.

Procesy sądowe

Ta sekcja wymaga dopracowania.
Należy w niej poprawić: zweryfikować zarzuty, dodać przypisy, uściślić, poprawić informacje dotyczące zarzutów i sankcji.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.

Andrzej Lepper był wielokrotnie oskarżany i kilkakrotnie skazywany, głównie za znieważanie funkcjonariuszy państwowych.

Sąd okręgowy w Łodzi orzekł, że Andrzej Lepper znieważył byłego wicepremiera Janusza Tomaszewskiego, nazywając go publicznie "bandytą z Pabianic" (23 marca 2001).
Sąd okręgowy w Gdańsku orzekł, że Andrzej Lepper znieważył Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego oraz dwóch byłych wicepremierów - Leszka Balcerowicza i Janusza Tomaszewskiego (2 maja 2001).
Gdański Sąd Apelacyjny zdecydował, że Andrzej Lepper ma zapłacić dwadzieścia tysięcy złotych za znieważenie w 1999 r. prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego i dwóch wicepremierów (30 stycznia 2002).
Sąd w Słubicach skazał Andrzeja Leppera na karę pozbawienia wolności w wysokości 1 roku (z warunkowym zawieszeniem jej wykonania) na 4 lata i 5000 zł grzywny za zorganizowanie nielegalnej blokady przejścia granicznego w Świecku w 1999 r.
Andrzej Lepper został skazany za napad z użyciem niebezpiecznego narzędzia (cep zbożowy) na Antoniego Chodorowskiego na półtora roku pozbawienia wolności. W zakładzie karnym odbył dwa miesiące kary.
8 maja 2005 Sąd Apelacyjny w Warszawie odrzucił apelację Leppera dotyczącą wyroku za pomówienie 5 polityków z Platformy Obywatelskiej i SLD. Tym samym utrzymany w mocy został wyrok skazujący go na rok i 3 miesiące więzienia w zawieszeniu na 5 lat.