Bronisław Komorowski (polityk)
Z Wikipedii
Bronisław Maria Karol Komorowski ur. 4 czerwca 1952 w Obornikach Śląskich |
|
Minister Obrony Narodowej | |
Okres urzędowania | od 16 czerwca 2000 do 19 października 2001 |
Poprzednik | Janusz Onyszkiewicz |
Następca | Jerzy Szmajdziński |
Bronisław Maria Karol Komorowski (ur. 4 czerwca 1952 r. w Obornikach Śląskich k. Wrocławia) - polski polityk, poseł na Sejm Rzeczypospolitej I, II, III, IV i V kadencji, minister obrony narodowej w latach 2000-2001, wicemarszałek Sejmu V kadencji. W gabinecie cieni PO zajmuje się sprawami zagranicznymi.
Urodził się w Obornikach Śląskich w rodzinie o silnych tradycjach niepodległościowych i ziemiańskich (Komorowscy herbu Korczak). Jego rodzina pochodzi jednak z terenów Litwy. W latach 1957-1959 mieszkał w Józefowie k. Otwocka. Od 1959 do 1966 r. w Pruszkowie, tam też uczęszczał do szkoły podstawowej. W 1966 r. przeniósł się do Warszawy. Jest absolwentem XXIV LO im. Cypriana Kamila Norwida.
Przez wiele lat związany z ruchem harcerskim. Należał do 75 Mazowieckiej Drużyny Harcerskiej w Pruszkowie. Podczas studiów był instruktorem harcerskim w 208 WDHiZ im. Batalionu "Parasol" w hufcu Mokotów. W harcerstwie poznał żonę.
W 1977 r. ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1977-1980 był stażystą w redakcji "Słowa Powszechnego". W PRL-u działał w opozycji demokratycznej jako podziemny wydawca. W 1980 r. skazany razem z działaczami Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela na 1 miesiąc więzienia za zorganizowanie manifestacji w dniu 11 listopada 1979. 1980-1981 pracował w Ośrodku Badań Społecznych NSZZ Solidarność. Internowany w czasie stanu wojennego. 1981-1989 nauczał w Niższym Seminarium Duchownym w Niepokalanowie.
W latach 1989-1990 pełnił funkcję dyrektora gabinetu w Urzędzie Rady Ministrów, 1990-1993 - cywilnego wiceministra obrony narodowej ds. wychowawczo-społecznych w rządach: Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego i Hanny Suchockiej. 1997-2000 przewodniczył sejmowej Komisji Obrony Narodowej, a w latach 2000-2001 był ministrem obrony narodowej.
W Sejmie IV kadencji był zastępcą przewodniczącego sejmowej Komisji Obrony Narodowej i członkiem sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych. 26 października 2005 został wybrany wicemarszałkiem Sejmu V kadencji z ramienia Platformy Obywatelskiej. Za kandydaturą Komorowskiego głosowało 398 posłów. Wcześniej został rekomendowany przez kierownictwo swojej partii na kandydata na marszałka, jednak jego kandydatura, wbrew wcześniejszym ustaleniom, została odrzucona przez Prawo i Sprawiedliwość, które wybrało Marka Jurka, ze względu na stosunkowo krytyczny stosunek Komorowskiego wobec wygranej PiS-u, np. tuż po ogłoszeniu wyników nazywając ją "nieszczęściem dla Polski". Te wydarzenia stworzyły niekorzystny klimat dla dalszych rozmów koalicyjnych tzw. POPiS-u.
Jest autorem wielu artykułów. W 2005 roku wydawnictwo "Rytm" wydało książkę Prawą Stroną - życie, polityka, anegdota. Jest to wywiad-rzeka, który z Bronisławem Komorowskim przeprowadziła Maria Wągrowska.
W wyborach parlamentarnych w 2005 r. był liderem listy PO w okręgu podwarszawskim. Zdobył 42 tys. głosów i ponownie uzyskał mandat poselski. Był przeciwnikiem przystąpienia Platformy Obywatelskiej do koalicji sejmowej. Oficjalnie uważa się za liberała, jednak popiera utrzymanie dopłat dla rolnictwa w Unii Europejskiej oraz był inicjatorem pomysłu wprowadzenia tzw. becikowego.
Pełni funkcję Prezesa Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego.
Żonaty z Anną Dembowską. Ma pięcioro dzieci: Zofię Aleksandrę, Tadeusza Jana, Marię Annę, Piotra Zygmunta i Elżbietę Jadwigę.
[edytuj] Zobacz też
- rząd Jerzego Buzka
- posłowie I kadencji 1991-1993
- posłowie II kadencji 1993-1997
- posłowie III kadencji 1997-2001
- posłowie IV kadencji 2001-2005
- posłowie V kadencji 2005-2009
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa Bronisława Komorowskiego
- Strona posła V kadencji Bronisława Komorowskiego - Zawiera oświadczenia majątkowe, zachowanie w poszczególnych głosowaniach i wystąpienia
W dniu zaprzysiężenia:
Leszek Balcerowicz • Jerzy Buzek • Ryszard Czarnecki • Bronisław Geremek • Mirosław Handke • Jacek Janiszewski • Teresa Kamińska • Longin Komołowski • Jerzy Kropiwnicki • Wojciech Maksymowicz • Eugeniusz Morawski • Joanna Nazarowa-Wnuk • Janusz Onyszkiewicz • Janusz Pałubicki • Janusz Steinhoff • Hanna Suchocka • Jan Szyszko • Janusz Tomaszewski • Wiesław Walendziak • Emil Wąsacz • Jerzy Widzyk • Andrzej Wiszniewski • Marek Zdrojewski
Późniejsi członkowie rządu
Artur Balazs • Władysław Bartoszewski • Jarosław Bauc • Marek Biernacki • Franciszka Cegielska • Andrzej Chronowski • Stanisław Iwanicki • Lech Kaczyński • Aldona Kamela-Sowińska • Bronisław Komorowski • Grzegorz Opala • Maciej Srebro • Tadeusz Syryjczyk • Tomasz Szyszko • Kazimierz Michał Ujazdowski • Halina Wasilewska-Trenkner • Edmund Wittbrodt • Andrzej Zakrzewski • Andrzej Zieliński
Florian Siwicki | Piotr Kołodziejczyk | Jan Parys | Romuald Szeremietiew | Janusz Onyszkiewicz | Piotr Kołodziejczyk | Jerzy Milewski | Zbigniew Okoński | Stanisław Dobrzański | Janusz Onyszkiewicz | Bronisław Komorowski | Jerzy Szmajdziński | Radosław Sikorski
Janusz Dobrosz • Jarosław Kalinowski • Bronisław Komorowski • Marek Kotlinowski • Andrzej Lepper • Wojciech Olejniczak • Genowefa Wiśniowska