Consul
E Vicipaedia
Consul (-is, m.) magistratus summus rei publicae Romanae erat. Latine verbum "consul" quos secum eunt valet.
More maiorum magistratus anno 509 a.C.n., annus constitutionis rei publicae, coepit. Consules antiquissimi autem fortasse fabulosi sunt. Inter rem publicam patriciis quadraginta et plebi quadraginta duo annos habere oportuit. Quotannis duo consules electi sunt, cum potestate se interdicere. Consules nomina sua anno dederunt, exemplis causa annus 59 a.C.n. annus Iulii Caesar et Marci Calpurnii Bibuli erat. Si consul inter consulatum occideret, suffectus (cos. suff.) electus sit. Duodecim lictores cum consule incedebant.
Consules et religiosa et militaria officia exsecuti sunt. Auguria interpretati sunt antequam exercitus in campum duxerunt. Inter bellos, consules artis militaris peritus esse debuerunt, sed semper comitia plena controversiae erat. In principio solum patriciis consulatum petere licuit. Primus plebs consulatum gerere, anno 366 a.C.n., Lucius Sextius erat. Posthac consulatus finis cursus honorum factus est.
Octavianus Augustus, primus imperator Romanus, consulato plurimi potestatis spoliavit. Inter Imperium Romanum, consulatus nihil amplius quam honorem erat. Consules ordinarii consulatum Kalendas ianuarii coepit et nomina sua anno dederunt, sed se abdicarent ut suffecti annum perficerent. Nonnumquam suffecti se abdicaverunt ut alii suffecti eos reponerent. Anno 190 viginti quinque consules erant. Imperatores frequenter cursum honorum praetermittebat, exemplis causa imperator Honorius consulatum at natum datus est.
Imperium Gallicum, secessum anno 260, consules etiam habuit. Constantinus Magnus alter consulem Romam alter Constantinopolem adsignavit. Post finem Imperium Occidentem interdum solum unus consul in oriente erat. Supremus consul in occidente, Decimus Theodorius Paulinus, anno 534 gessit, et supremus in oriente, Flavius Basilius Iunior, anno 541 gessit.
Anno 1799 Franci appellationem "consul" tribus viris, qui potestatem decem annos tenturi essent, contulerunt. Post tres annos Napoleon consul perpetuus se declaravit, et Napoleone imperatore creato, magistratus ad finem anno 1804 venit.
