როკოკო
ვიკიპედიიდან
როკოკო ბაროკოს შემდგომი ეპოქა იყო ხელოვნების ისტორიაში და 1720-1780 წლებს შორის პერიოდს მოიცავს. სტილისტურად როკოკო ბაროკოს ნორმების დარღვევაა, ანუ ყველა იმ სიმეტრიაზე უარის თქმა (შენობებზე, ოთახების და დარბაზების შიდა სივრცეში, ავეჯზე, იარაღებზე და ა.შ.), რომელიც ბაროკოს სტილის უმნიშვნელოვანესი ელემენტია.
მკაცრად განსაზღვრული ფორმების ნაცვლად როკოკო იყენებს მსუბუქ, ნაზ ხაზებს და ძალზე ხშირად ნიჟარისებულ დაბოლოებებს და ჩარჩოებს. სწორედ აქედან მოდის თვით სტილის სახელი „როკოკო“ (ფრანგ.: Rocaille; ქართ.: ნიჟარის ნაკეთობა)
[რედაქტირება] არქიტექტორები
- იოზეფ ანტონ ფოიხტმაიერი
- დომენიკუს ციმერმანი
- ფრანსუა დე კიუვიიე
- იოჰან მიხაელ ფიშერი
- აზამები, კოზმას დამიან და ეგიდ ქუირინ
[რედაქტირება] მხატვრები
- ფრანსუა ბუშე
- როზალბა კარერა
- ფილიპ დე შამპენი
- ჟან-ბატისტ-სიმეონ შარდენი
- ანტუან კუაიპელი
- ფრანსუა დესპორტი
- ჟან-ონორე ფრაგონარი
- მათეუს გიუნთერი
- ჟან ჟუვენე
- ნიკოლა ლანკრე
- ნიკოლა ლარჟიერი
- სერ პიტერ ლელი
- ფრანსუა ლემუიენი
- ჟან-ეტიენ ლიოტარი
- ჟან-მარკ ნატიე
- შარლ-ჟოზეფ ნატუარი
- ჟან-ბატისტ პატე
- იოჰან გეორგ პლაცერი
- იასინტ რიგო
- ანტუან ვატო
[რედაქტირება] შენობები
- აუგუსტუსბურგის სასახლე
- აზამკირხე მიუნხენში
- ვისკირხე
- სოლიტიუდის სასახლე შტუტგარტში
- ვილჰელმსთალის სასახლე
- ლეოპოლდსკრონის სასახლე ზალცბურგში
- როკოკოს დარბაზი ბამბერგის ძველ რატუშაში