Ракако
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Ракако́ (па-французску: Rococo ад rocaille — ракавіны, ракайль) — стыль у заходнееўрапейскім мастацтве 18 стагоддзя. Узнік у Францыі ў перыяд крызісу абсалютызму. Эстэтычная свядомасць культуры гэтага перыяду акрэсліваецца мастацкім густам чалавека, супярэчлівасцю імкненняў – ведаў і ўцехаў, як асноўных фактараў фарміравання густу. Пачуццёвы бок жыцця адлюстроўваецца ў своеасаблівай мастацкай мове паўтону, нюансаў, адценняў. Стыль вызначаецца пышнасцю, складанай кампазіцыяй, фрывольнай інтымнасцю сюжэтаў, крохкай прыгажосцю дэкаратыўных форм і светлых лёгкіх фарбаў.
[рэдагаваць] Прадстаўнікі стылю
- Антуан Вато (1684 – 1721)
- Франсуа Бушэ (1703 – 1770)
- Жан Анарэ Фраганар (1732 – 1806)
- Уільям Хогарт (1697 – 1794).
[рэдагаваць] Знешнія спасылкі
У ВікіСховішчы можна знайсьці мультымэдыйныя матэрыялы па тэме:
«Ракако»