Τυχό Μπραχέ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Τυχό Μπραχέ (επίσης Τύχων Μπραχέ, Τύχων Βράχιος) (Tycho Brahe, [tˢyko ˈb̥ʁɑːɑ]) (1546-1601) ήταν Δανός αστρονόμος αλλά και αστρολόγος και αλχημιστής.
Γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 1546. Παρακολουθώντας νομικές σπουδές στη Λειψία επιδόθηκε με πάθος στις αστρονομικές μελέτες, στη συνέχεια μετά από επισκέψεις που πραγματοποίησε σε πολλά ξένα αστεροσκοπεία επέστρεψε το 1571 στη πατρίδα του και εγκαταστάθηκε στη Μονή του Χέρριντσβαντ. Τον επόμενο χρόνο αναγνώρισε και μελέτησε τον περίφημο περιοδικό αστέρα που περιέγραψε στο έργο του "Ο νέος αστέρας του 1572". Μετά από πρόσκληση του Βασιλέως Φρειδερίκου Β' οργάνωσε το 1574 σειρά μαθημάτων αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Το 1575 αναχώρησε και πάλι από την Δανία όπου και επέστρεψε λαμβάνοντας ως δώρο από τον Βασιλέα της Δανίας εκτός μιας σοβαρής ετήσιας χορηγίας και τη μικρή νήσο Βαν (ΒΑ. της Κοπεγχάγης) όπου και έκτισε εκεί μεγαλοπρεπή πύργο την "Ουρανούπολη" στο οποίο και εγκατέστησε τυπογραφείο, εργοστάσιο χάρτου και βεβαίως αστεροσκοπείο που έδωσε το όνομα "Στέλμπουργκ" (Πύργος Αστέρων). Πολύ γρήγορα περιστοιχίστηκε με πλήθος μαθητών, σοφών αλλά και ευγενών. Η ανεξαρτησία του όπως στις θρησκευτικές πεποιθήσεις αλλά και η περιφρόνησή του προς τους άρχοντες της εποχής του τον κατέστησαν στόχο κάθε φύσεως συκοφαντιών τόσο που μετά τον θάνατο του Βασιλέως ο διαδεχθείς εκείνον Χριστιανός Δ' αναγκάσθηκε να διακόψει τη χορηγία. Το 1597ο Τύχων αναχώρησε στη Γερμανία μέχρι που ο Ροδόλφος Β' του παρέσχε άσυλο στη Πράγα όπου και συνέχισε τις εργασίες του μέχρι το θάνατό του 24 Οκτωβρίου 1601.
Στον ακριβολόγο αυτόν επιστήμονα - παρατηρητή οφείλονται πολλές αξιόλογες βελτιώσεις στις θεωρίες περί Σελήνης, ήταν ο πρώτος που μελέτησε τη διάθλαση και που συνέταξε κατάλογο από 777 αστέρες. Βάσει δε των χειρογράφων σημειώσεων που άφησε ο Τύχων, ο μαθητής του και αργότερα μεγάλος αστρονόμος Κέπλερ κατάφερε να διατυπώσει τους περίφημους εκείνους νόμους περί της κινήσεως των πλανητών.
Μεταξύ των έργων του Τύχωνα περιλαμβάνονται και τα "De mundi aetherei recentioribus phoenomenis", τα "Προγυμνάσματα" καθώς και άλλα που εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του.
