Beriliu

De Uiquipedia

4 litiu ← beriliu → boru - ↑ Be ↓ Mg tabla periódica completa
Xeneral
Nome, Símbolu, Númberu	beriliu, Be, 4
Serie química	metales alcalinotérreos
Grupu, Periodu, Bloque	2, 2, s
Aspeutu	blancu agrisao metálicu
Masa atómica	9,012182 uma
Configuración electrónica	[He] 2s2
Electrones per capa	2, 2
Propiedaes físiques
Estáu de la materia	sólidu
Densidá	1.848 kg/m³
Densidá llíquida nel p.f.	1.690 kg/m³
Puntu de fusión	1.560 K
Puntu d'ebullición	2.742 K
Entalpía de fusión	7,895 kJ/mol
Entalpía de vaporización	297 kJ/mol
Capacidá calorífica	(25°C) 16,443 J/mol·K
Presión de vapor P (Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k a T (K) 1.462 1.608 1.791 2.023 2.327 2.742
Propiedaes atómiques
Estructura cristalina	hexagonal
Estaos d'oxidación	2 (anfóteru)
Electronegatividá	1,57 (Pauling)
Potenciales d'ionización (más)	1u: 899,5 kJ/mol
	2u: 1.751,1 kJ/mol
	3u: 14.848,7 kJ/mol
Radiu atómicu	105 pm
Radiu atómicu calculáu	112 pm
Radiu covalente	90 pm
Otros datos
Magnetismu	diamagnéticu
Resistividá llétrica	(0°C) 35,6 nΩ·m
Conductividá térmica	(300 K) 200 W/m·K
Espansión térmica	(25°C) 11,3 µm/m·K
Velocidá del soníu	(t.a.) 12.870 m/s
Módulu de Young	287 GPa
Módulu de Shear	132 GPa
Módulu de Bulk	130 GPa
Coef. Poisson	0,032
Dureza Mohs	5,5
Dureza Vickers	1.670 MPa
Dureza Brinell	600 MPa
Códigu CAS	7440-41-7
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del beriliu isó AN semivida D ED (MeV) PD 7Be sintéticu 53,12 díes ε - 7Li γ 0,477  - 9Be 100% Be ye estable con 5 neutrones 10Be traces 1,51x106 años β- 0,556 10B
Unidades nel SI y en condiciones normales (0ºC y 1 atm)

El beriliu ye un elementu químicu de númberu atómicu 4 y símbolu Be, allugáu nel grupu 2 de la tabla periódica. Ye un elementu perteneciente a la serie química de los alcalinotérreos, bivalente, tóxicu, de color gris, duru, llixeru y quebradizu. Emplégase principalmente como endurecedor n'aleaciones, sobre manera de cobre.

Formes comunes del beriliu.

El beriliu tien ún de los puntos de fusión más altos ente los metales llixeros. El so módulu d'elasticidá ye al rodiu d'un 33% mayor que'l del aceru. Tien una conductividá térmica escelente, ye non magnéticu y resiste l'ataque con ácidu nítricu. Ye abondo permeable a los rayos X y, lo mesmo que'l radiu y el poloniu, llibera neutrones cuando ye bombardeáu con partícules alfa (del orden de 30 neutrones por millón de partícules alfa). En condiciones normales de presión y temperatura'l beriliu resiste la oxidación del aire, anque la propiedá de rayar al cristal débase seique a la formación d'una delgada capa d'óxidu.

El beriliu suel atopase como constituyente de delles roques, minerales y xemes:

1. cristal de beriliu doráu
2. heliodore
3. esmeralda
4. aguamarina
5. morganita

[editar] Enllaces esternos

• ATSDR n'Español - ToxFAQs™
• Xeoquímica recreativa: El beriliu, metal del futuru
• Institutu Nacional de Seguridá y Hixene nel Trabayu d'España: Ficha internacional de seguridá química del beriliu
• EnvironmentalChemistry.com
• Ye Elemental
• WebElements.com