Ebooks, Audobooks and Classical Music from Liber Liber
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z





Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Trzebiatów - Wikipedia, wolna encyklopedia

Trzebiatów

Z Wikipedii

Ujednoznacznienie
Ten artykuł dotyczy miasta w powiecie gryfickim. Zobacz też: inne miejscowości noszące tę nazwę.

Współrzędne: 54°03'26" N 015°16'43" EGeografia

Trzebiatów
Herb
Herb Trzebiatowa
Województwo zachodniopomorskie
Powiat gryficki
Gmina
 - rodzaj
Trzebiatów
miejsko-wiejska
Założono IX w.
Prawa miejskie 1277
Burmistrz Sławomir Stanisław Ruszkowski
Powierzchnia 10,14 km²
Położenie 54° 03'26'' N
15° 16'43'' E
Liczba mieszkańców (2004)
 - liczba ludności
 - gęstość
 - aglomeracja

10 144
1000,4 os./km²
17 000
Strefa numeracyjna
(do 2005)
91
Kod pocztowy 72-320 do 72-321
Tablice rejestracyjne ZGY
TERC10
(TERYT)
4324305084
Miasta partnerskie Wandlitz Niemcy Niemcy
Urząd miejski3
ul. Rynek 1
72-320 Trzebiatów
tel. 91 387-29-84; faks 91 387-26-19
(e-mail)
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa miasta

Trzebiatów (niem. Treptow an der Rega) to miasto w woj. zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Trzebiatów, położone w zakolu rzeki Regi, przy DW102, DW103 i DW109. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. szczecińskiego.

Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 10 144 mieszkańców.

Spis treści

[edytuj] Etymologia nazwy miasta

Istnieją trzy hipotezy dotyczące pochodzenia słowiańskiej nazwy Trzebiatów.

  • Pierwsza zakłada, że słowiańska nazwa miasta została zaczerpnięta od słowa trzebić, co miałoby związek z wycinką okolicznych gęstych lasów w średniowieczu.
  • Druga hipoteza bardziej prawdopodobna i podparta badaniami archeologicznymi wskazuje na to iż nazwa miejsowości została zaczerpnięta od słowa trebiti, które oznaczało ofiarować lub od słowa trebiste, które oznaczało ołtarz. Obie nazwy nawiązywałyby więc do składania ofiar w miejscowych sanktuariach pogańskich istniejących pod Trzebiatowem do XII wieku.
  • Trzecia hipoteza wiąże nazwę osady z imieniem osobowym Trzebiesław, Trzebiemir lub Trzebiata

W okresie kolonizacji niemieckiej nazwa miasta ewoluowała. Pokazują to zapisy w alfabecie łacińskim z kolejnych lat:

  • 1180 - Tribetov
  • 1208 - Trebetow
  • 1224 - Trepetow
  • 1232 - Trebetowe
  • 1242 - Trebetow

Gdy żywioł niemiecki zwyciężył nad słowiańskim ukształtowała się nazwa zgermanizowana Treptow. W czasach pruskich nazwa miasta brzmiała Treptow an der Rega. Po II wojnie światowej władze polskie nawiązały do pierwotnej nazwy słowiańskiej miejscowości i nadały mu obecną nazwę Trzebiatów.

[edytuj] Historia

W IX wieku znajdował się tutaj warowny gród słowiański i osada przygrodowa. Wykopaliska dowiodły, że w tym czasie miejsowość stanowiła ważne miejsce w kultu Peruna. W sąsiedztwie Trzebiatowa natomiast na przedmieściu Białoboki znajdowała się światynia solarnego bóstwa pogańskiego nazwanego Białym Bogiem.

Pierwszą pisaną wzmiankę o mieście znajdujemy w akcie z 1170 roku, w którym książę pomorski Kazimierz I przekazał jedenaście wiosek położonych w okolicach Trzebiatowa Norbertanom przybyłym z Lund w Szwecji. Założyli oni w Białobokach klasztor męski. W 1224 roku Trzebiatów stał się oprawą wdowią księżnej Anastazji, żony księcia pomorskiego Bogusława I. Ufundowała ona w mieście kościół św. Mikołaja oraz klasztor Norbertanek. Od XIII wieku datuje się rozwój miasta, jako ośrodka handlowego nad brzegiem Bałtyku. W dniu 6 maja 1277 roku książę Barnim I, jego syn Bogusław oraz opat Tomasz z klasztoru Norbertanów nadali Trzebiatowowi prawa miejskie. Wiązał się z tym szereg przywilejów natury gospodarczej: przyznano miastu port Regoujście, wodną żeglugę na Redze, prawo obwarowania miasta murami obronnymi. W 1283 roku od księcia Bogusława IV za udział w bitwie pod Stargardem miasto uzyskało prawo do odbijania pieczęci w czerwonym wosku. Na przełomie XIV i XV wieku Trzebiatów był dużym portem, członkiem Hanzy. Od 1328 roku w mieście istniała szkoła średnia z bogatym programem nauczania. Rywalizacja z Kołobrzegiem oraz z Gryficami nie przyniosła mu jednak korzyści. Konflikt doprowadził do kilku wojen, które skończyły się dla Trzebiatowa marginalizacją jego znaczenia. Z czasem miasto podupadło będąc tylko ośrodkiem życia lokalnego. Od 1571 roku było miejsce targów końskich i krowich. Rozwineło się też sukiennictwo.

W XVI wieku Trzebiatów odegrał rolę w rozwoju reformacji jako ośrodek działalności Jana Bugenhagena i miejsce sejmiku trzebiatowskiego z 1534 roku, na którym książęta pomorscy zadecydowali o przyjęciu protestantyzmu.

Po sekularyzacji dóbr kościelnych majątki trzebiatowskich klasztorów przeszły na własność Gryfitów i były oprawą wdowią książęcych żon do 1658. W XVII wieku należały do książąt-elektorów brandenburskich. Podczas wojny trzydziestoletniej w 1624 i 1627 przez miasto przetaczają się armie obu walczących stron. W 1631 i 1635 miasto nawiedza fala pożarów, w mieście panuje zaraza. W 1761 roku Trzebiatów zdobyły wojska rosyjskie, które w tym czasie okupowały Pomorze Zachodnie. Po wyzwoleniu stało się pruskim miastem garnizonowym, którym pozostało aż do II wojny światowej. W latach 1750-1790 miasto było rezydencją księcia wirtemberskiego Fryderyka Eugeniusza. Za sprawą żony jego syna Marii Anny z Czartoryskich doszło do ożywienia kulturalnego w miejscowości. Dawny klasztor norbertanek, w poł. XVI wieku przebudowany na zamek książęcy został jej staraniem zamieniony w klasycystyczny pałac, miejsce spotkań towarzyskich. Tutaj przyszedł na świat król Fryderyk I Wirtemberski, tutaj wychowywała się przyszła żona cara Pawła I, Zofia Dorota Wirtemberska. W latach 1797-1811 miasto było rezydencją gen. Gebharda von Blüchera, uczestnika bitwy pod Waterloo. W 1807 miasto zostało zdobyte przez wojska napoleońskie. W 1824 roku przy kaplicy św. Ducha ze składek prywatnych została ufundowana szkoła średnia dla panien Höhere Tochterschule, której celem było krzewienie edukacji wśród kobiet. W 1858 po reorganizacji szkolnictwa w Trzebiatowie utworzono państwowy instytut szkolny Gimnazjum im. Jana Bugenhagena. Od 1882 roku miasto uzyskało połączenie kolejowe ze Szczecinem i Kołobrzegiem. W 1899 w Trzebiatowie powstała szkoła rolnicza, jedna z nielicznych tego typu placówek na Pomorzu. Od 1873 miasto było siedzibą firmy Felisch & Kirchheim zajmującej się produkcją srebrnych nakryć stołowych dla szwedzkiego dworu królewskiego.

Podczas II wojny światowej miasto nie zostało zniszczone, ani znacznie zdewastwane i zachowało średniowieczny układ urbanistyczny. Przetrwały również historyczne budynki i zabudowa miejska. Po II wojnie światowej w ramach akcji Wisła w okolice miasta została przesiedlona spora liczba mieszkańców dawnych kresów II Rzeczypospolitej oraz ludność ukraińska.

Obecnie Trzebiatów to ośrodek produkcji mebli i sklejki, budowy maszyn rolniczych oraz przetwórstwa ryb i płodów rolnych.

[edytuj] Zabytki

[edytuj] Sport

Rega-Merida Trzebiatów, klub piłkarski, występujący w sezonie 2006/2007 w grupie II III lidze. Klub powstał 21 czerwca 2002 roku z połączenia Regi Trzebiatów i Meridy 1879 Trzebiatów, której nazwa pochodzi od Jednostki Wojskowej nr 1879 w Trzebiatowie.

[edytuj] Ciekawostki

  • na murze Domu pod Słoniem znajduje się barokowy rysunek malowany techniką sgrafitto z ok. 1635 roku przedstawiający obraz słonia z podniesioną trąbą i mieczem prowadzonego przez cyrkowego tresera.
  • w 1754 roku w Trzebiatowie urodził się Fryderyk I Wirtemberski
  • w 1808 roku w Trzebiatowie urodził się Johann Gustaw Droysen twórca Pruskiej Szkoły Historycznej, uczeń Georga Hegla, profesor Uniwersytetu w Berlinie
  • w okresie letnim w Trzebiatowie organizowane jest Święto Kaszy

[edytuj] Link zewnętrzny

Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com