Robotnicza Partia Marksistowskiej Unifikacji
Z Wikipedii
Robotnicza Partia Marksistowskiej Unifikacji (hiszp. Partido Obrero de Unificación Marxista; kat. Partit Obrer d'Unificació Marxista, POUM) była hiszpańską komunistyczną partią polityczną utworzoną w czasie Drugiej Republiki Hiszpańskiej i najbardziej aktywną w czasie wojny domowej. Powstała w wyniku połączenia trockistowskiej Komunistycznej Lewicy Hiszpanii (Izquierda Comunista de España, ICE) i Bloku Pracowników i Chłopów (BOC), wbrew woli samego Lwa Trockiego, z którymi zerwała.
[edytuj] Historia
POUM powstała jako komunistyczna opozycja względem stalinizmu w 1935 roku. Jej głównymi twórcami byli Andreu Nin i Joaquín Maurín, pozostający pod dużym wpływem myśli Trockiego, zwłaszcza jego idei permanentnej rewolucji. POUM była większa niż Komunistyczna Partia Hiszpanii (PCE) w Katalonii i regionie Walencji. Opowiadała się także przeciwko strategii Frontu Ludowego wymyślonej przez Stalina, jak również przeciwko Kominternowi. Jednakże wzięła udział w Hiszpańskim Froncie Ludowym. POUM próbowała wprowadzić w życie część swoich radykalnych postulatów będąc częścią rządu Fronut, jednak zapobiegły temu jego bardziej umiarkowane elementy składowe. Sprawiło to, iż Nin odszedł z rządu.
W czasie wojny domowej partia zaczęła zyskiwać popularność i wraz z anarchistyczną Confederación Nacional del Trabajo (CNT), popierana była przez proletariat z terenów nie znajdujących się pod kontrolą oddziałów Francesco Franco. M. in. George Orwell walczył wraz z oddziałami POUM, których członków opisywał później w swoich książkach.
[edytuj] Konflikt z Frontem Ludowym
Wsparcie POUM dla Trockiego i sprzeciw wobec polityki Stalina doprowadziły do ostrego konfliktu z PCE, ciągle lojalnej względem Kominternu. Członkowie PCE oskarżali POUM o trockizm, a nwet faszyzm. Często dochodziło do prawdziwych bitew pomiędzy zwolennikami obu ugrupowań. Największe takie zajścia miały miejsce w Barcelonie w 1937 roku, kiedy to członkowie POUM zostali zaatakowani przez oddziały wojsk rządowych złożonych w większości z komunistów. Doprowadziło to ostatecznie do narastającej izolacji POUM, wraz z czysto trockistowską Sekcją Bolszewicko-Leninowską. Obie organizacje zostały zmuszone do zejścia do podziemia. Gdy Nin został aresztowany i zabity, jego partia została okrzyknięta "prowokatorską" przez stalinowską propagandę. Ideologiczne podziały wewnątrz organizacji popierających Front Ludowy, wraz z osłabieniem morale, doprowadziło do zakończenia marzeń o rewolucji. Podczas gdy jedność pozwoliła zwolennikom Franco zwyciężyć w wojnie domowej, pomysły POUM i anarchistów osłabiły ekonomiczne plany wojenne Republiki.
[edytuj] Związki międzynarodowe
POUM była członkiem tzw. "Biura Londyńskiego" - partii socjalistycznych, które odrzucały zarówno reformizm Drugiej Międzynarodówki, jak i promoskiewską orientację Trzeciej Międzynarodówki. Innymi członkami Biura były Niezależna Partia Pracy (Wielka Brytania), PSOP (Francja) czy Poale Zion (partia żydowska).
