Filip Rinaldi

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Bł.Filip Rinaldi

Bł.Filip Rinaldi (ur. 1856,zm. 1931) salezjanin, trzeci generał zakonu salezjanów

Spis treści

1 Życiorys
2 Patron
3 Relikwie
4 Dzień obchodów
5 Proces beatyfikacyjny
6 Zobacz też

[edytuj] Życiorys

Filip Rinaldi (ur. 1856 r. w Lu Monferrato,zm.5 grudnia 1931 r.) Jego rodzice byli przyjaciółmi Księdza Bosko, to właśnie on namówił Filipa aby później wstąpił do jego seminarium. Wstąpienie do seminarium w Mirabello było jedyną szansą dla chłopca na naukę, dlatego dziesięcioletni Filip podąża za księdzem Bosko. Jednak ksiądz nie mógł wciąż czuwać nad chłopcem, musiał wyjechać do Turynu, wtedy chłopakowi odechciało się nauki i wrócił do domu. Ksiądz Bosko pisze wtedy do Filipa list, prosząc w nim żeby wrócił. W 1876 roku, kiedy chłopak ma już 20 lat zjawia się u niego w domu ksiądz Bosko i przekonuje go że ma powołanie. Wieśniak z Lu, mając 21 lat, zabiera się znów do książek. Po dwóch latach nauki we wrześniu 1879 roku rozpoczyna w San Beningo nowicjat. A 20 października 1879 r. Filip otrzymuje z rąk ks. Bosko sutannę. Ze względu na to, że Rinaldi jest starszy od swoich kolegów, obejmuje urząd asystenta w Zgromadzeniu. Mając 24 lata, składa na ręce ks. Bosco wieczyste śluby zakonne i zostaje salezjaninem. W 26. roku życia, 23 grudnia 1882 r., otrzymuje święcenia kapłańskie w Ivrea z rąk księdza biskupa Dawida Riccardi.

Kiedy ks. Bosko zapyta Filipa:"A teraz jesteś szczęśliwy?". Ksiądz F. Rinaldi odpowiada: "Jeżeli będę przy księdzu Bosko, tak, jeżeli nie, nie będę wiedział, co dalej robić". Znamienne, że Filip całą drogę życia zakonnego i dążenia do kapłaństwa złożył w ręce ks. Bosko. "Wcale nie zamierzałem zostać księdzem. Salezjaninem tak, ale księdzem nie. Zdawałem egzaminy z teologii, przyjąłem święcenia tylko z posłuszeństwa". Ciekawe, że ks. Bosko nie postępował tak z żadnym innymi klerykiem. Zwykle zachęcał, radził, ale nigdy nie wpływał na ostateczną decyzję. Tutaj było inaczej. Ksiądz Bosko nakazywał.

W 1889 r. ks. Rinaldi zostaje skierowany do Hiszpanii, aby tam zarządzać rozpadającą się szkołą salezjańską. Dzięki temu że 33-letniemu księdzu udało się zaprowadzić porządek w tamtejszym seminarium zostaje mianowany przez ks. Rua inspektorem dzieł salezjańskich w Hiszpanii i Portugalii.

W ciągu 9 lat ks. Filip otwiera 16 nowych domów salezjańskich. 17 lutego 1901 r. niespodziewanie umiera ks. Domenico Belmonte, dotychczasowy prefekt generalny Zgromadzenia. Miał zaledwie 58 lat. Był prawą ręką księdza generała. Ksiądz Rua, nie zastanawiając się długo powołuje na jego miejsce ks. E Rinaldiego. Ten rozpoczyna pracę 1 kwietnia. On jest też twórcą tzw. Volontarie di Don Bosco - Wolontariuszek Księdza Bosko.

Został uznany za "czwartego księdza Bosko" Rodziny Salezjańskiej. Gdy w 1922 r. ksiądz kardynał J. Cagliero obchodzi diamentowy jubileusz kapłaństwa, ks. E Rinaldi powołuje do istnienia Salezjański Instytut Misyjny imienia Kardynała J. Cagliero w Ivrea. Ksiądz F. Rinaldi jest też twórcą czasopisma misyjnego: Gioventú Missionaria - Młodzież Misyjna, kół misyjnych, wystawy misyjnej w Turynie i w Rzymie. Za jego kadencji salezjanie otrzymują tereny misyjne: Porto Velho w Brazylii - 1926 r., Madras i Krishnagar w Indiach - 1926 r., Miyjazaki w Japonii - 1928 r., Ratburi w Tajlandii - 1930 r. Przez dziewięć lat swego urzędowania wyśle on na misje 1868 salezjanów i 613 sióstr salezjanek. Aby utrzymać jedność wśród współbraci, dużo podróżuje, wizytując dzieła salezjańskie w Polsce, Austrii, na Węgrzech, w Niemczech, Francji i w ukochanej Hiszpanii. Rankiem 5 grudnia 1931 r. ks. F. Rinaldi siedzi w swoim pokoju z książką w ręku. Czytał życiorys ks. M. Rua. Sekretarz wyszedł do sąsiedniego pokoju. Po paru chwilach usłyszał gwałtowny kaszel. Wbiegł do pokoju i zastał ks. E Rinaldiego z głową pochyloną głęboko nad książką. Już nie żył.