Antoni Baraniak

Z Wikipedii

bp Anotni Baraniak
Urodzony	1 stycznia 1904 - Sebastianowo, Polska
Zmarł	13 sierpnia 1977 - Poznań, Polska

Antoni Baraniak (ur. 1 stycznia 1904 w Sebastianowie - zm. 13 sierpnia 1977 w Poznaniu), salezjanin polski duchowny katolicki, w latach 1933 - 1948 sekretarz i kapelan Prymasa Polski, Kard. A. Hlonda i w latach 1949 - 1951 Prymasa Tysiąclecia, 1951 - 1957 biskup sufragan gnieźnieński, 1957 - 1977 arcybiskup metropolita poznański.

1 września 1917 r. przyjechał do Oświęcimia i rozpoczął naukę w szkole średniej jako wychowanek salezajński. W 1920 wstapił do nowicjatu Towarzystwa Salezjańskiego w Kleczy Dolnej i 28 lipca 1921 r. złożył pierewszą profesję zakonną. W latach 1921 - 1924 został wysłany na studia filozoficzne w Studentacie Filozoficznym w Krakowie. 30 maja 1924 r. zdał maturę i 15 marca 1925 r. złożył śluby wieczyste w Zdromadzeniu Salezjańskim. W latach 1924 - 1927 pracował jako wychowawca w Kleczy Dolnej, Czerwińsku i Warszawie. Przełożeni zakonni skierowali go na studia teologiczne, które odbył na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie w latach 1927 - 1931. Święcenia kapłańskie przyjął 3 sierpnia 1930 r. w kościele Sióstr Karmelitanek w Krakowie z rąk abpa Adama Stefana Sapiehy.

1 września 1933 r. objął stanowisko sekretarza i kapelana Prymasa Polski, Kard. A. Hlonda. Z chwilą wybuchu ii wojny światowej wraz z ks. Kard. Hlondem opuścił terytorium Polski i udał się do Rzymu. Następnie od 9 czerwca 1940 do 1943 mieszkał w Lourdes i od 1943 do 1945 r. zamieszkał, wraz z kard. Hlondem w klasztorze benedyktyńskim w Hautecombe w Sabaudii. W maju 1945 udał się przez Paryż do Rzymu aby pracować u boku kard. Hlonda.

20 lipca 1945 r. wraz z Prymasem powrócił do Polski do Poznania. Po śmierci kard. Hlonda został sekretarzem i kapelanem ks. prymasa Stefana Wyszyńskiego. Pełni tę funkcję do 26 kwietnia 1951 r. kiedy to został nominowany biskupem tytularnym teodozjopolitańskim i biskupem sufraganem gnieźnieńskim. Sakrę biskupią otrzymał z rąk Prymasa Tysiąclecia.

W okresie od 1951 do 26 grudnia 1953 r. pracował w Sekretariacie Prymasa Polski, które musiał przerwać ze względu na aresztowanie i uwięzienie. 30 października 1956 r. został zwolniony i ponownie podjął obowiązki kierowanika Sekretariatu.

30 maja 1957 r. mianowany został Arcybiskupem Poznańskim przez Papieża Piusa XII i 2 lipca 1957 r. objął rządy na Ostrowie Tumskim w Poznaniu. Paliusz przyjął 8 września 1958 r. z rąk ks inf. Bolesława Filipiaka w Archikatedrze Poznańskiej. 16 listopada 1958 r. udzielił święceń biskupich ks. Jerzemu Strobie w Gorzowie, który po 20 latach objął Metropolię Poznańską.
23 października 1960 r. zamknął diecezjalny proces Sługi Bożego Edmunda Bojanowskiego.
W latach 1962 - 1965 r. uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. Od 16 - 17 kwietnia 1966 r. - wraz z całym Episkopatem Polski przeżywał w Poznaniu uroczystości milenijne Chrztu Polski.

1 stycznia 1968 r. zainaugurował rok Tysiąclecia Biskupstwa Poznańskiego w Bazylice Archikatedralnej. W dniach 29 - 30 czerwca tego roku przewodniczył uroczystościom milenijnym, a 12 października III sesji Synodu Archidiecezji Poznańskiej i koronował obraz Matki Boskiej Różańcowej z kościoła Ojców Jezuitów w Katedrze.

6 grudnia 1972 r. otrzymał pismo Stolicy Apostolskiej potwierdzające tytuł Metropolitalny dla Archidiecezji Poznańskiej, a 2 czerwca 1974 r. zostają uwieńczenie sukcesem długoletnie starania abp Baraniaka o utworzenie Papieskiego Wydziału Teologicznego w Poznaniu.

Po długotrwałej i ciężkiej chorobie zmarł 13 sierpnia 1977 r. i pochowany został w podziemiach Bazyliki Archikatedralnej pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu.

Zawołanie biskupie: da mihi animas - caetera tolle

Wielka jest moja radość, że mogę dzisiaj przybyć do grodu Przemysława... Przybywałem tutaj po wielokroć, zwłaszcza w okresie pasterzowania Metropolity Poznańskiego śp. Antoniego Baraniaka, którego pasterskie męstwo, wielką pokorę i Bogu znane zasługi otaczamy zawsze głęboką czcią. (Jan Paweł II, Poznań 20.06.1983)

Poprzednik Walenty Dymek

Arcybiskup poznański 1957 - 1977

Następca Jerzy Stroba