Peregrinatio ad Compostellam
E Vicipaedia
Peregrinatio ad Compostellam, una ex maioribus peregrinationum christianarum est. Alii peregrini Hierosolymam et Romam eunt, necnon in alia loca.
Peregrini iter faciunt ad finem terrae, ad ultimum Occidentem (in Gallaecia, provincia Hispaniae). In urbe Compostella (vulgo Santiago de Compostela ; etymologia "composta tell[ur]a") requiescit corpus sancti Iacobi apostoli. Eum venerantur, sollemniter in die festo eius Julii 25. et speciali modo quando hic dies festus etiam dominica dies est (in annis "sanctis" dictis).
Permulta sunt testimonia historica de peregrinatione ad Compostellam. Praecipuum monumentum est Codex Calixtinus (a.D. 1140).
Variae viae ad Compostellam a peregrinis sequuntur. In Hispania, principalis "via Francogallica" dicta est. In ea convergunt quattuor viae :
- via Turonensis (a Lutetia, per Turonem et Pictavium)
- via Lemovicensis (a loco Vézelay vulgo dictus, per Lemovicum et Petricordium)
- via Podiensis (a loco Le-Puy-en-Velay vulgo dictus, per Moyssacum)
- via Tolosana vel Arelatensis (ab Arelate, per Tolosam)
Aliae viae innectuntur in his quattuor viis. E.g., via Gebennensis ducit a Genava ad Podium, dein "via Podiensis" appellata est.