Peregrinatio
E Vicipaedia
Peregrinatio (-ionis, f.) est iter sacrum, ad venerandum locum sanctum.
In Ecclesia catholica sunt tres peregrinationes maiores :
- Hierosolyma, in Terra Sancta, ad Orientem,
- Roma, ad limina Apostolorum, ubi est caput mundi.
- Compostella, ad sanctum Iacobum, in fine terrae, ad Occidentem.
Peregrinatio ad Hierosolymam apicem habet in visitatione basilicae Sancti Sepulcri, ubi sunt mons Golgotha (locus Passionis Dominicae) et Sanctum Sepulcrum vel Anastasis (locus Resurrectionis Dominicae). Alia loca sancta visitantur in Terra Sancta, praecipue Bethleem (basilica Nativitatis) et Nazareth (basilica Annuntiationis).
Peregrinatio ad Romam apicem habet in visitatione sepulcri Apostoli Petri, in basilica Vaticana. Quae peregrinatio etiam dicitur "ad limina Apostolorum", id est, includit visitatio basilicae viae Ostiensis, cum sepulcro Apostoli Pauli. Hae duae basilicae dicuntur "maiores", sicut etiam basilica Lateranensis (cathedralis Urbis et Orbis) et basilica Sanctae Mariae maior. Aliae basilicae minores dicuntur ; inter quas basilica Sancti Laurentii, Sanctae Crucis in Hierosolyma et Sancti Sebastiani ad Catacumbas, additis basilicis maioribus, stationes sunt gyri septem ecclesiarum. Via principalis quae Romam ducitur est via Francigena.
Peregrinatio ad Compostellam apicem habet in visitatione sepulcri Apostoli Iacobi, in basilica quae Compostellae erecta est, in Gallaecia Hispaniae. Via principalis quae eo ducitur est via Francogallica, antea in quattuor viae divisa.
