نبرد استالینگراد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استالینگراد (ولگاگراد)، کشتارگاه عظیمی در جنگ جهانی دوم بود که حرص و آز جهانگیران نازی از یک طرف و فداکاری و از جان گذشتگی ملت روس از طرف دیگر در آن تجلی کرد. فداکاری ملت روس به حدی رسید که نیروهای آلمانی را که به نزدیکی چاه‌های نفت گروزنی در قفقاز رسیده بودند وادار به عقب نشینی نموده و شهر استالینگراد در سوم فوریه ۱۹۴۳ به وسیله ژنرال روکوسوفسکی آزاد گردید و مارشال «فن پاولوس» (Von Paulus) به اتفاق ۲۵۰۰ افسر عالی رتبه که ۲۴ نفر آنها ژنرال بودند، تسلیم ارتش شوروی شدند.
جنگ‌های پارتیزانی علیه متجاوزین در زمستان ۱۹۴۱ آغاز شد تا آنکه کمک‌های تسلیحاتی از راه ایران به روسیه رسید. شهر لنینگراد (سن پترزبورگ) تا دسامبر ۱۹۴۳ در محاصره ارتش آلمان بود. مردم این شهر خانه به خانه با آلمانی‌ها جنگیدند. این شهر به جهنم سوزانی از دود و آتش تبدیل شد و در هر لحظه صدها گلوله توپ و خمپاره و بمب در گوشه و کنار آن منفجر می‌‌شد.
ارتش شوروی در این «نبرد سخت» پیروز شد، «خشونت این درگیری از تمامی منازعات جنگ جهانی اول بیشتر بود». پیروزی در این نبرد، راه رسیدن به قدرت جهانی را برای شوروی هموار ساخت. موقعیت برتر شوروی، به مثابه طرف تعیین کننده در مذاکرات، در کنفرانس یالتا در فوریه ۱۹۴۵، ناشی از موقعیت اتحاد شوروی در تناسب قوای نظامی جنگ جهانی بود.
سپهسالار فون پاولوس با یک میلیون سرباز، ۵ هزار تانک و ۳ هزار هواپیما با هدف محو استالینگراد از صحنه گیتی نبرد را در اوت ۱۹۴۲ آغاز کرد. حال آن که روسها با ۲ میلیون سرباز تحت فرماندهی ۲ ژنرال بزرگ روس (ژوکوف و چویکف) قصد زدن ضربه نهایی را به آلمان داشتند. فون پاولوس از هیتلر درخواست می‌‌کند تا با عقب نشینی ارتش ششم موافقت کند اما هیتلر می‌‌گوید: «نه عقب نشینی کن و نه تسلیم شو.»
نبرد استالینگراد به دلیل پافشاری طرفین برای پیروزی مبدل به پیکار خونینی می‌‌شود که در یک طرف آن سربازان روس از مرگ واهمه ندارند و در طرف دیگر آلمان‌ها اجازه عقب نشینی ندارند. کشته‌های آلمان‌ها در این نبرد همواره اعلام شده اما کسی به کشته‌های روسها اشاره نمی‌کند حال آن که براساس برآورد از شدت نبرد و بمباران روسها توسط هواپیماهای آلمانی، دفاع از این شهر حداقل یک میلیون کشته برای روسها دربرداشت.
درنهایت ارتش ششم محاصره شده، پس از ۳ماه تسلیم می‌‌شود و به همین راحتی بخاطر دستورات احمقانه پیشوا، آلمان ۳۰درصد نیروهای خود را ازدست می‌‌دهد. درژانویه ۱۹۴۳ از ۲۷۰هزارنیروی یک سپاه آلمان چیزی جز ۹۰هزار اسکلت گرسنه نمانده که آن هم تسلیم چویکوف روس می‌‌شود. اکنون گارد آلمان در شرق کاملاً بازشده است. با آن شکست استالینگراد کمر نازیسم را شکست.
