Krisigno

El Vikipedio

Interpunkciaĵoj
apostrofo ( ' ); ( ’ ) citiloj ( ‘ ’ ); ( “ ” ); ( „ ” ); ( « » ) demandosigno ( ? ) dupunkto ( : ) komo ( , ) krampoj ( ( ) ); ( [ ] ); ( { } ); ( < > ) kridemandosigno ( ‽ ) ( ?! ) krisigno ( ! ) punkto ( . ) punktokomo ( ; ) spaceto (   ) streketoj ( ‒ ); ( – ); ( — ); ( ― ) ( ‐ ) oblikvo ( / ) tripunkto ( … ) ( ... )
Aliaj tipografiaj markoj
asterisko ( * ) bulmarko ( • ) dividsigno ( ÷ ) kaj-signo ( & ) krado ( # ) deklivo ( \ ) plus-minus-signo ( ± ); ( ∓ ) ponardo ( † ‡) heliko ( @ ) substreko ( _ ) tildo ( ~ ) vertikala streko aŭ "dukto" ( | )

La krisigno estas la marko de interpunkcio kiun oni metas ĉe fino de ordona ĉeffrazo, ekzemple: "Silentu!" Ĝi ankaŭ povas indiki krion aŭ surprizon. Ĝi estas trovebla en multaj lingvoj, ankaŭ en Esperanto.

Oni kredas, ke eble la marko devenas la latina vorto io, krio de ĝojo. Ĉi-tiu estis skribita kiel 'i' supren de 'o'. Ĉi-tiu marko evoluis al nia moderna simbolo.

[redaktu] Matematike

Laŭ matematiko, la krisigno signifas la faktorialon de nombro. Tiel, n! signifas la produton de la entjeroj de 1 al n. Ekzemple, 4! estas 1 x 2 x 3 x 4 = 24.

[redaktu] Komputike

Laŭ komputiko, la krisigno estas ASCII kaj Unikoda signo 33. Multaj programlingvo uzas la krisignon por variaj signifoj. Ĉefe, ĝi signifas logikan neadon: A != B signifas A ne egalas B.

[redaktu] Ŝako

Laŭ ŝaka notado, unu krisigno indikas bonan movon. Du krisignoj indikas bonegan movon.