Eŭropa sito
El Vikipedio
Zoologio > Vertebruloj> Birda klaso > Paseroformaj birdoj > Sitedoj > Eŭropa sito
| Eŭropa sito | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||||
| Biologia klasado | |||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
| Binoma nomo / Trinoma nomo / ktp. | |||||||||||||||||||||
| Sitta europaea |
Enhavo |
[redaktu] Karakterizaĵo
Eŭropa sito estas eta kantbirdo, granda kiel pasero, kaj ĝi havas propran familion sitedoj. Ĝi havas, alenforman bekon, kiun ĝi uzas por serĉado de insektoj sur ŝelo de arboj.
Sur arbotrunkoj ĝi grimpas ofte kapon-sube, kion scipovas neniu kantbirdo en Eŭropo. Por grimpado ĝi havas perfektajn akomoditajn mallongajn kaj fortajn krurojn. Ĝi havas relative neintermiksitan kolorigon kun grizblua dorso, flavbruna ventreto kaj nigra stripeto tra okulo.
[redaktu] Disvastiĝo
Ĝi estas disvastiĝinta en granda parto de Eŭrazio (tiel nomata palearktika disvastiĝo) krome Irlando . Ĝia disvastiĝo limigitas precipe al ekzisto de arbaraj biotopoj. En tia granda disvastiĝo evidente multe da subspecioj evoluiĝis (en centra Eŭropo (Sitta europea caesia)). Ĝi vivas en foliarbaroj kaj ankaŭ miksitaj arbaroj kun maljunaj arboj, en nordo de disvatiĝo ankaŭ en nur koniferaj arbaroj. Ĝi malofte renkonteblas en pli altaj supermaraj altecoj. Ofte ĝi troviĝas en ĝardenoj kaj urboparkoj. La sito estas teritoria birdo. Ĝi ne vagadas malproksimen (nur okaze pli ol 30 km) el ĝia nestloko. Ĝi restas en ĝia teritorio vintre.
[redaktu] Nutrado
Nutraĵon ĝi serĉas en fendoj de ŝelo au subŝelo. Vintre ĝi nutras sin ĉefe per semoj, ofte vizitadas vintrajn nutraĵejojn kune kun paruoj. Malsame de ili, la sito malfermigas avelajn nuksojn. Aldone ĝi aktive preparas provizojn por vintro, kiuj sinsekve elserĉas kaj manĝas. Vintre ĝi partoprenas en vintra-gregoj kun paruoj, pegoj, kaj aliaj birdoj. Ĝi venas al vintra nutraĵejo, poste kondutas sin agresiva kaj forpelas aliajn birdojn.
[redaktu] Vivmaniero
Nestas la sito en nestkavoj, plej ofte en malnovaj trunkokavoj ĉizitaj de pegoj. Se enflutruo estas tro granda, ĝi kovras ĝin per argilo, tiel ĝi defendas neston kontraŭ pli grandaj vivuloj. Kavon ĝi remburas per pecoj de ŝelo aŭ fibroj. La sito demetas plej ofte de 5 – ĝis 8 ruĝpunktatajn ovojn, kiuj la ino kovas ĉirkaŭ 14 tagojn. Idoj lasas neston post pluaj 22 – 25 tagoj kaj ili jam scias flugi.
[redaktu] Aspekto
Sito estas eta birdo (pesanta ĉirkaŭ 23 g, longa 14 cm) ĝi estas granda kiel pasero, sed havas pli grandan kapon, mallongan voston.Kap-supraĵo estas grizblua (idoj kun bluaj streketoj), svingplumoj estas malhelaj. Nigra stripo iranta tra okulo ĝis nuko, estas ĉe inoj iom mallarĝa, ĉe idoj pli bruneta. Mentono kaj gorĝo estas ĉielblua, ĉirkaŭoreloj kaj alia resta subo blukolora, flankoj kaj subaj vostaj svingplumoj ruĝetaj ĉe malino tre malhelaj. Birdoj de Azio kaj norda Eŭropo (S. e. asiatica kaj S. e. respektive), estas blanka krome kastana sur ventro-areo. Okcident-eŭropa S. e. caesia havas ĝenerale ruĝetan subon. Junaj estas „ellavitaj“ variantoj de maljunuloj. Ĝi flugas rapide kaj lerte en plataj onduletoj.
[redaktu] Voĉo
Ĝia kanto estas laŭtaj ekfajfoj. Logo estas trilkita, laŭta, kiel kvi-kvi-kvi, tvi-tvi-tvi (kiel morsa kodo) kaj ankaŭ subtila parua „si-si-si“.
