Δέκα εντολές

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Δέκα Εντολές, ο "Δεκάλογος", είναι ένας κατάλογος δέκα ηθικών εντολών, οι οποίες, σύμφωνα με τη Βίβλο, υπαγορεύτηκαν στον Μωυσή από τον Θεό στο όρος Σινά και του δόθηκαν χαραγμένες σε δύο πέτρινες πλάκες. Οι εντολές αυτές αποτέλεσαν τη βάση ενός ολόκληρου κώδικα ηθικής και θρησκείας, πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης.

[Επεξεργασία] Οι δέκα εντολές της Παλαιάς Διαθήκης

1. Εγώ ειμί ο Κύριος ο Θεός σου, όστις εξήγαγόν σε εξ οίκου δουλείας, ουκ έσονταί σοι Θεοί έτεροι πλην εμού (Eξ. κ' 2-3).
2. Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υπό κάτω της γης, ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς (Eξ. κ' 4-5).
3. Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω (Eξ. κ' 7).
4. Μνήσθητι την ημέραν του Σαββάτου αγιάζειν αυτήν, εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου (Eξ. κ' 8-10).
5. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης (Eξ. κ' 12).
6. Ου φονεύσεις (Eξ. κ' 13).
7. Ου μοιχεύσεις (Eξ. κ' 14).
8. Ου κλέψεις (Eξ. κ' 15).
9. Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή (Eξ. κ' 16).
10. Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί (Eξ. κ' 17).